Ο νόμος του Υπουργείου Παιδείας για το «Νέο» Λύκειο, την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και θέματα που αφορούν ΑΕΙ και ΤΕΙ,ψηφίστηκε μέσα στην Μεγάλη Εβδομάδα, ακολουθώντας την μακρά παράδοση των Υπουργείων Παιδείας να ψηφίζουν νομοσχέδια μέσα στις διακοπές.
Πώς αντιμετωπίστηκε το γεγονός αυτό από τις παρατάξεις της ΕΛΜΕΤρικάλων;
Η Αγωνιστική Συσπείρωση, η οποία στηρίζει το ΠΑΜΕ, προσκάλεσε το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ στη συγκέντρωση που είχε προγραμματίσει, ουσιαστικά αναποδογυρίζοντας την λογική σειρά, η οποία είναι τα σωματεία να καλούν τον λαό και παρατάξεις σε κινητοποιήσεις. Δεν θέλω όμως να μείνω στην λανθασμένη αυτή τακτική του ΠΑΜΕ, η οποία είναι εξάλλου γνωστή, αλλά στην ουσία.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις, θεωρώντας ότι μια κινητοποίηση στα Τρίκαλα θα ήταν ωφέλιμη, προτείναμε το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ να καλέσει σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας, ξεπερνώντας το ζήτημα του ποιος κάλεσε πρώτος και με ποιο σκεπτικό, αλλά να πραγματοποιηθεί μια ενωτική, και ίσως και μαζική, κίνηση.
Η Πρωτοβουλία (ΣΥΝΕΚ) απάντησε απλώς στο κάλεσμα της Αγωνιστικής Συσπείρωσης ότι το Δ.Σ της ΕΛΜΕ δεν πρέπει να συμμετέχει σε «κομματικές» εκδηλώσεις, ενώ στην πρόταση των Αγωνιστικών Κινήσεων δεν υπήρξε καμία απάντηση από καμία παράταξη. Στην ουσία φάνηκε ότι η κάθε μία από τις τρεις ακολούθησε τον δικό της δρόμο.
Άραγε, ποιον βοήθά αυτή η έλλειψη δράσης; Στην ουσία βοήθά στο να συνεχιστεί η νεκρική σιωπή που θέλει το Υπουργείο Παιδείας γύρω από τα ζητήματα που ανοίγει ο νόμος. Βοηθά ίσως σε προεκλογικές καμπάνιες.
Δεν βοηθά όμως τους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς να ενωθούν γύρω από τα κοινά τους προβλήματα και να παλέψουν γι’ αυτά. Δεν βοηθά την συσπείρωση των εκπαιδευτικών γύρω από το σωματείο. Δεν βοηθά την δημιουργία εστιών αντίστασης.
Η πραγματικότητα όμως είναι επίμονη και δεν θα αφήσει κανέναν στην ησυχία του!
Η ψήφιση του νόμου και όσα αυτός εφαρμόζει δεν πρέπει να συνιστά παρά την αρχή για συζητήσεις, κινητοποιήσεις και άλλες δράσεις για μια δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, ενάντια σε ταξικούς φραγμούς και σχολεία-εξεταστικά κέντρα, με μόνιμους εκπαιδευτικούς, ανθρώπινους μισθούς και πλήρη εργασιακά δικαιώματα.
Σε μια τέτοια κατεύθυνση τα σωματεία πρέπει να είναι παρόντα, στην πρώτη γραμμή και μαχητικά και όχι θεατές των εξελίξεων και έρμαια πολιτικάντικων χειρισμών.
Κώστας Μιχαλάκης
Μέλος Δ.Σ. ΕΛΜΕ Τρικάλων
Μέλος των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών
Αφήστε το σχόλιό σας