Στον Τρικαλινό Σοφοκλή Μητρούσια το 1ο βραβείο ποίησης

Στον 4^ο Πανελλήνιο διαγωνισμό Ποίησης «΄΄Το αλάτι΄΄ στις παρυφές της ΄΄Γλώσσας΄΄΄».
 
Το Αρχείο Ιστορίας και Τέχνης Κοζάνης διοργάνωσε τον 4ο Πανελλήνιο διαγωνισμό ποίησης 2018.

Ο διαγωνισμός, ο οποίος για πρώτη φορά απευθύνονταν και στον Οικουμενικό Ελληνισμό.

Ο διαγωνισμός με θέμα ««΄΄Το αλάτι΄΄ στις παρυφές της ΄΄Γλώσσας΄΄΄», απευθύνονταν σε 2 κατηγορίες συμμετεχόντων, μαθητές
Διαγωνισμός απευθύνεται σε δύο κατηγορίες, μαθητές (Γυμνασίου – Λυκείου) και Ενήλικες.

Δικαίωμα συμμετοχής είχαν οι απανταχού Έλληνες ή γενικά οι ομιλούντες την Ελληνική γλώσσα, με το κάθε ποίημα να μην υπερβαίνει τους 30 στίχους και πρέπει να είναι πρωτότυπο και αδημοσίευτο.

Η 5μελής Κριτική Επιτροπή, έδωσε το 1ο  Βραβείο στο ποίημα «Αλίτης στη Γλώσσα» του Τρικαλινού Φιλολόγου Σοφοκλή Μητρούσια.

Η Γιορτή απονομών των διακρίσεων θα πραγματοποιηθεί σε ειδική εκδήλωση το Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου στο χώρο της Νέας «Κοβενταρίου» της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης, όπου θα πραγματοποιηθεί και τιμητική εκδήλωση με καλεσμένους ζώντες Έλληνες Ποιητές και Ποιήτριες.

Το ποίημα του κ. Μητρούσια είναι τα εξής:

Αλίτης στη Γλώσσα
Στους πρόποδες του όρους,
 όπου ασκητές ψηλάφιζαν φωνήεντα,
αρχαιοδίφες ανέσυραν απ’ το βάραθρο
του αλατωρυχείου
θρυμματισμένη στήλη με ανάγλυφες παραστάσεις
γραφής ανεικονικής.
 
Στο φως αντιφεγγίζανε ψιθύρους τα σχήματα,
καθώς ψελλίζανε με μέτρο αλλοτινό
τα πάθη αυτών που χάθηκαν,
ράβοντας τις πληγές τους με την αιχμή
ενός κόκκου αλίτη –γλυκός αποχαιρετισμός
μιας πιστοποιημένης κατάθεσης
για την ανέγερση του δελφικού μαντείου.
 
Ιαχές δεν ακουγόντουσαν,
μα όσοι αφουγκράζονταν
ανάμεσα στις πτυχές της ονειροβασίας
κι έβαζαν μιαν ιδέα αλατιού στην άκρη της λέξης
μεταμορφώνονταν σε βιολιά
με τις χορδές να πάλλονται στη γλώσσα
του πυθαγόρειου θεωρήματος –
το Χαίρε στις ράγες ενός μακρινού ορίζοντα
που όλο κι απομακρύνεται
απ’ τα ρήματα του Ηράκλειτου.
 
Αλλόκοτα πουλιά στροβιλίζονταν κατά την τελετή της θρόνωσης
πάνω απ’ τα κεφάλια των κορυβαντιώντων,
άφηναν, βουτώντας, στην άκρη της γλώσσας τους
ένα σπυρί αλάτι,
για να μιλάνε οι μυημένοι με το αλφάβητο του σύμπαντος,
ανάμεσα απ’ τις πύρινες γλώσσες
της φλεγόμενης και μη καιόμενης βάτου.

Author: trikalanews