Σαν να μαζεύτηκαν όλα τα «Άστρα» μαζί αυτή τη μέρα. Την πρώτη της Άνοιξης!
Δίνοντας «ραντεβού» στα Δίδυμο Οθωμανικό Λουτρό Τρικάλων.
Πέμπτη 21 Μαρτίου 2019. Εαρινή Ισημερία και Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης! Και στον ουρανό τα εμφανή απομεινάρια μια σπάνιας σύμπτωσης. Της υπερπανσελήνου που συνέπεσε με τον φετινό αστρονομικό ερχομό της Άνοιξης… που συμπίπτει πάντα με την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Με αφορμή αυτή την μέρα, ο Σύλλογος Φίλων Μουσικής Τρικάλων, οργάνωσε μια εκδήλωση και ένωσε στο Δίδυμο Οθωμανικό Λουτρό, στο ισόγειο των παλιών φυλακών Τρικάλων, την Μουσική, μαζί με όλες αυτές τις «συμπτώσεις»!
Τρεις Τρικαλινοί ποιητές διάβασαν ποιήματά τους και μέλη της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Τρικάλων ερμήνευσαν έργα για βιολί και φλάουτο με συνοδεία πιάνου, των Τσαϊκόφσκι, Μπαχ, Σούμπερτ, Σοστακόβιτς.
Ήταν πραγματικά μια πολύ όμορφα στημένη εκδήλωση! Και ήταν πραγματικά, μια ουσιαστική προσέγγιση στην «μαγεία» αυτής της ιδιαίτερης μέρας!
Η εκδήλωση άρχισε με την προϊσταμένη της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Τρικάλων, κ. Κρυσταλλία Ματζανά, να επισημαίνει ότι στον χώρο, όταν αποκαλύπτονταν το οθωμανικό λουτρό μέσα από τους τοίχους των παλιών φυλακών, είχαν βρεθεί ποιήματα των ίδιων των κρατουμένων.
Η Ελπίδα Θεοφανίδου έκανε μια μικρή και ουσιαστική εισαγωγή, στο σμίξιμο της Άνοιξης-Ποίησης-Μουσικής, σημειώνοντας ότι η ίδια η Ποίηση είναι Μουσική και Αναγέννηση και μετά, έγιναν εναλλάξ οι αναγνώσεις ποιημάτων από τους ποιητές Ελένη Αλεξίου, Αλέξανδρο Βαναριώτη και Ρόρη Μάτη.
Διαβάστηκαν επίσης ποιήματα του Ηλία Κεφάλα, του Αγαθοκλή Αζέλη, της Γεωργίας Κολοβελώνη και της Παρασκευής Αλέξη.
Τα μέλη της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Τρικάλων που «πάντρεψαν» αυτή την «συναστρία» ήταν: η Δήμητρα Κωστίκα στο φλάουτο και η Βασιλική Λαγού, Πάρις Ριζάς Πιντζόπουλος και Θανάσης Ράκος στο βιολί. Μαζί τους στην συνοδεία του πιάνου η Κορίνα Νεστορίδου.
Ο χώρος που πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση, μια από τις ατμοσφαιρικές αίθουσες των λουτρών, αποδείχθηκε μικρή για να χωρέσει τον κόσμο που την παρακολούθησε με απόλυτη σιγή. Και καρφίτσα να έπεφτε κάτω, θα ακούγονταν. Ήταν πράγματι ένα Άψογο Κοινό!
Μετά το τέλος της εκδήλωσης, ο πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Μουσικής Τρικάλων, Χάρης Αθανασόπουλος εμφανώς συγκινημένος, σημειώνοντας ότι η Ποίηση και η Μουσική, δίνουν στον άνθρωπο χαρά και δάκρυ, διάβασε ένα ποίημα που έγραψε την ώρα της εκδήλωσης, πάνω στο πρόγραμμα που κράταγε στα χέρια του, εμπνευσμένος από την αψεγάδιαστη ερμηνεία των μουσικών έργων που έγινε από τα μέλη της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων, και του έδωσε τον τίτλο Τσιριτρί-Τσιριτρό – εμπνεόμενος από το ποίημα του Τ.Σ Έλιοτ Their Fledgling Wings.
Τρεις μόνο από τους ποιητές, διάβασαν οι ίδιοι τα ποιήματά τους με θέμα «η μουσική μέσα από την ποίηση» και ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του trikalanews.gr για να δημοσιευθούν, μας τα παραχώρησαν για δημοσίευση.
Στο ίδιο κάλεσμα, ανταποκρίθηκε και ο πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Μουσικής Τρικάλων.
- Αλέξανδρος Βαναριώτης, Ήθελα Τόσο
Ήθελα τόσο να μου πεις
πως μ’αγαπάς
Είχα ανάγκη να ακούσω
αυτή τη λέξη
Σαν συμφωνία του Μπετόβεν
της χαράς
ένιωσα μέσα μου τον πόθο
και την έλξη
Είχα κλειστεί στα γκρίζα τείχη μου
καλά
σαν μαγεμένος απ’ της νιότης μου
τη ρέμβη
κι ήρθες σαν άνοιξη Βιβάλντι που
σκορπά
μύρα και χρώματα στη μέση του
Δεκέμβρη
Ήθελα τόσο να μου πεις
πως μ’αγαπάς
Νά ‘μαστε οι δυο σαν το αντάτζιο του
Αλμπινόνι
μια αρμονία της ψυχής
που αναζητάς
μα δεν θα βρεις ποτέ στον κόσμο
αν είσαι μόνη
- Ελένη Αλεξίου, Ακόμη πιο κοντά στην πρόβα
Όταν τελειώνουμε το Ωδείο
με περιμένεις δίπλα στο ποδήλατο
με θέλεις τόσο που σπανίως με κοιτάς στα μάτια
-το ξέρεις άλλωστε ότι μου αρέσουν οι μεγάλοι-
χαϊδεύεις το τιμόνι κλωτσάς ένα χαλίκι
δεν είσαι ντροπαλός μα ούτε και θρασύς
είσαι το παιδί που περνάει από το κέντρο
κρατώντας το κόρνο δίχως θήκη
δίνεις προτεραιότητα στα περιστέρια
όταν διασχίζουν κάθετα το δρόμο
δοκιμάζεις στο χέρι σου τα φιλιά που θέλεις να μου δώσεις
νωρίτερα το απόγευμα έκλεψες την παρτιτούρα μου
για να καθίσουμε ακόμη πιο κοντά στην πρόβα
- Ρόρη Μάτη, Φούγκα
Πόσες φορές δεν ταξίδεψα με συντροφιά
την ευγένεια των φθόγγων.
Η λύρα του Ορφέα, μέσα από φούγκες
με μαγικές φωνές, που η μια διαδεχόταν την άλλη,
άλλες φορές με έτρεπαν σε φυγή
κι άλλες με οδηγούσαν
σε ακατανόητες τρικυμίες
στη λήκυθο της αγάπης.
Από το σκοτάδι στο φως
οι φθόγγοι έγιναν γέφυρες
που πάλι με οδήγησαν με σιγουριά
από την άβυσσο στη γήινη σταθερή σιγουριά
της ανοιχτής αγκαλιάς σου.
- Χάρης Αθανασόπουλος (πρόεδρος του ΣΦΜΤ), Their Fledgling Wings (Τσιριτρί-Τσιριτρό)
Μόλις που τίναξαν τα τσόφλια τους
Ακόμα πριν καλά-καλά στεγνώσουν
Τσίμπισαν δυό μόνο σποράκια και πήραν τα δοξάρια και τις χορδές.
Και προσπάθησαν να τρέξουν, να πετάξουν.
Ενα μπρός, δύο πίσω, κάτω!
Πάνω!
Ένα μπρός, ένα πλάϊ, δύο πίσω, κάτω!
Λεπτά τα καλαμάκια τους, μα τα φτεράκια τους στεγνά τεντώνουν προς τον ουρανό.
Να πετάξουν.
Είναι έτοιμα, μα δεν το ξέρουν ακόμα; σαν και μας!
Καλό ταξείδι πουλάκια μας, κελαϊδίστε!
Πετάξτε, τραγουδάτε!
Όχι μόνο την Άνοιξη.
Αφήστε το σχόλιό σας