Το γεγονός ότι μια γυναίκα δολοφονείται από τον σύζυγο, σύντροφο ή αρραβωνιαστικό της, για διάφορους λόγους και αιτίες, δεν είναι ούτε πρωτόγνωρο, ούτε πρωτοφανές. Αρχίζει, όμως, να κουράζει τον υγιώς σκεπτόμενο νου η κατάσταση που επαναλαμβάνεται με αυξανόμενη συχνότητα, σε βαθμό άκρως ανησυχητικό. «Την σκότωσε επειδή του ζήτησε να χωρίσουν», είναι μια αράδα που διαβάζεις συχνά – πυκνά μετά από στυγερά και ειδεχθή (στις περισσότερες περιπτώσεις) εγκλήματα. Εγκλήματα πάθους με απίστευτη αγριότητα που αφήνουν το στίγμα τους.
Νέες γυναίκες που χάνουν τη ζωή τους, επειδή δεν ήθελαν πια να βρίσκονται μαζί με αυτόν που είχαν επιλέξει. Άντρες προβληματικοί, με βίαιη συμπεριφορά, έντονη νευρικότητα και ψυχιατρικά (όχι ψυχολογικά) θέματα. Άτομα που νοσούν και θα έπρεπε να ακολουθούν κάποια φαρμακευτική αγωγή, κι αντ’ αυτού κυκλοφορούν ελεύθερα ανάμεσά μας. Μέχρι να γίνει το κακό. Τι θα πει «πάθος»; Σε κάθε πάθος υποβόσκουν διάφορες ψυχώσεις. Κι αυτές δεν δημιουργήθηκαν τυχαία, εν μια νυκτί. Ας ανατρέξει κάποιος στη «ρίζα του κακού» που, συνήθως, βρίσκεται στα δύσκολα παιδικά χρόνια. Κανείς δεν γεννήθηκε με νεύρα. Τα απέκτησε, όμως, σαν σημάδι, από την τραυματική παιδική ηλικία του.
Διότι, μιλάμε για άτομα βιωματικά. Που ξέρουν, ωστόσο, πολύ καλά να χειρίζονται καταστάσεις και ανθρώπους. Άτομα που προέρχονται από προβληματικές οικογένειες, οι οποίες ουδέποτε ασχολήθηκαν με τον εσωτερικό κόσμο του παιδιού τους. Κι όταν αυτό το παιδί, φτάσει – κάποτε – στο έγκλημα, πέφτουν απ’ τα σύννεφα. Που έτσι κι αλλιώς προ-υπήρχαν. Απλώς, κανείς ποτέ δεν τα είχε προσέξει.
Να φροντίζουν οι μανάδες τα παιδιά τους. Να μην αγνοούν τα «σημάδια». Να τα αγαπούν και να το δείχνουν. Για να μη θρηνήσουμε ξανά κορίτσια από «εγκλήματα πάθους». Για να μη βυθιστεί ξανά μια οικογένεια στο πένθος. Είναι τεράστια ευθύνη να είσαι γονιός. Και να μεγαλώνεις ένα παιδί χρήσιμο στην κοινωνία. Σε μια κοινωνία που δεν είναι πια υγιής. Που έχει αρχίσει η αποσύνθεσή της σε μεγάλο βαθμό. Τουλάχιστον, ας μειωθεί αυτή η γάγγραινα. Όταν ακόμη βρίσκεται στα σπάργανα. Με φροντίδα, αγάπη και κατανόηση.
Author: Τερέζα Μητσοπούλου
