Το μοντέλο ανάπτυξης που επιφυλάσσουν, νομοθετούν και εφαρμόζουν τα συνθηκολογημένα στους δανειστές και την ολιγαρχία κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση από το 2010 μέχρι σήμερα, είναι αυτό της οικονομίας της χρεοκοπίας, της έξωσης, του πλειστηριασμού και της μιζέριας.
Οι δήθεν άμεσες ξένες επενδύσεις που έρχονται στη χώρα τα τελευταία χρόνια αφορούν ως επί το πλείστων εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων – οι λεγόμενοι servicers – και εταιρείες αγοράς απαιτήσεων – τα λεγόμενα funds.
Μέσω του κατάπτυστου σχεδίου ΗΡΑΚΛΗΣ – που ξεκίνησε ουσιαστικά τον Δεκέμβριο του 2015 με τον Ν.4354/2015 που θεσμοθέτησε την πώληση των κόκκινων δανείων στα αρπακτικά ταμεία – δεν υφίσταται καμία προστασία της
πρώτης κατοικίας.
Ο μεγάλος χαμένος λοιπόν είναι ο λαός που χάνει τη στέγη του. Είναι ο λαός που βλέπει τα ΜΑΤ να του σπάνε ξημερώματα την πόρτα για να του κάνουν έξωση, που βλέπει κυβερνητικούς βουλευτές να θησαυρίζουν πάνω στον πλειστηριασμό και το ξεσπίτωμα.
Απαιτείται άμεσα πάγωμα όλων των πλειστηριασμών, εξώσεων και πωλήσεων κόκκινων δανείων. Σε δεύτερο χρόνο, απαιτείται η κατάργηση του σχεδίου ΗΡΑΚΛΗΣ, αυτής της αγοραίας και κοινωνικά ανάλγητης διαχείρισης του προβλήματος και η αντικατάστασή του από ένα σχέδιο με στόχο την προστασία των δανειοληπτών και της κατοικίας τους, όπως το σχέδιο ΟΔΥΣΣΕΑΣ που έχει καταθέσει ήδη από τον Δεκέμβριο του 2020 του
ΜέΡΑ25.
Το ΜέΡΑ25 ανέλαβε ήδη την πρωτοβουλία και κατέθεσε χθες τροπολογία στο Κοινοβούλιο, ώστε να προστατευτεί η κύρια κατοικία των πολιτών, να ανασταλούν οι πλειστηριασμοί και να σταματήσουν οι εξώσεις.
Αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό.
Απαιτείται να συσταθεί μια Δημόσια Εταιρεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους που θα τερματίζει την πώληση των κόκκινων δανείων στα ταμεία, να καταργηθούν οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και των εν λειτουργία μικρομεσαίων επιχειρήσεων, να παγώσουν τα κόκκινα δάνεια (χωρίς ο δανειολήπτης να χάνει το ποσοστό ιδιοκτησίας στο ακίνητο).
Να καταργηθεί ο ν. 4649/2019 («Ηρακλής»), να τερματιστεί η πώληση των κόκκινων δανείων από τις τράπεζες σε ταμεία και να αναιρεθούν οι εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου προς αυτά. Να θεσμοθετηθεί η μόνιμη προστασία της κύριας κατοικίας και των εγκαταστάσεων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με την καταβολή μηνιαίου παγίου που δεν θα ξεπερνά το 1/5 των καθαρών εισοδημάτων τους. Να υπάρξει γενναίο «κούρεμα» των δανείων που θα συμφωνούν οι δανειολήπτες με τη δημόσια εταιρεία διαχείρισης. Να συγκροτηθούν επιτροπές με αντικείμενο τη διαλεύκανση των περιπτώσεων στρατηγικών κακοπληρωτών.
Μαζί με το οργανωμένο κίνημα αλληλεγγύης απέναντι στα «κοράκια» και στους Πάτσηδες, απαιτείται να συγκροτηθεί και μια ρεαλιστική πρόταση πολιτικής ανυπακοής σε όσους επιβουλεύονται τα σπίτια του κόσμου για να θησαυρίσουν όπως οι μαυραγορίτες στην κατοχή.
Ο.Β. Τρικάλων του ΜέΡΑ 25
