Όσο μπαίνουμε στο προεκλογικό κλίμα, βάζουμε in vitro τους υποψήφιους δημάρχους (νυν και αεί) και προσπαθούμε να βρούμε τα καλά και τα άσχημα.
Στον Κώστα Μαράβα, υπερτερεί ένα στοιχείο όμως που δύσκολα βρίσκεις σε δημάρχους και είναι και αυτό που σε μεγάλο βαθμό του εξασφαλίζει λιγότερη φθορά σε σχέση με άλλους τοπικούς άρχοντες περιφερειακών δήμων: δεν είναι συγκεντρωτικός.
Σε αντίθεση με πολλούς συναδέλφους του, ο Κ. Μαράβας ξέρει ακριβώς που μπορεί να συμβάλει αλλά και τα προσόντα όλων των στελεχών του τα οποία και προσπαθεί να αξιοποιήσει στο μέγιστο βαθμό. Παραπέμπει, ακούει και συναποφασίζει ενώ δεν κλείνει την πόρτα στις προτάσεις όχι μόνο των δημοτικών συμβούλων, αλλά και των ανθρώπων που στελεχώνουν τις υπηρεσίες του Δήμου που διοικεί. Επιπλέον δεν χωράει σε κομματικά χαρακώματα ή μάλλον…δεν θέλει να βρίσκεται αποκλειστικά πίσω από αυτά. Αυτό το «κάτι» σε άλλους δήμους …το ψάχνουν με το κιάλι…
