Η επικοινωνιακή καμπάνια – ειδικότερα μιας προεκλογικής περιόδου – είναι ενδεικτική της ψυχραιμίας ενός υποψηφίου, αλλά και γενικότερα της αυτοτοποθέτησής του μέσα στην κοινωνία.
Τα πράγματα όμως, στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε, έχουν ξεφύγει αρκετά και μαζί τους και ο πολιτικός και ηθικός πολιτισμός!
Καθ’ ότι έχουμε αναγνώστες και φίλους παντού και μας μεταφέρουν τα πάντα, μάθαμε πράγματα και …θάματα, τα οποία επισημαίνουμε.
Να αρχίσουμε με τα βασικά…
Πρώτον, δεν μαλώνουμε τον κόσμο. Δεν έγινε και κάτι εάν οι φίλοι συμπολίτες μας δεν ξέρουν κατά γράμμα το κυβερνητικό έργο της Νέας Δημοκρατίας. Οι περιοδείες σκοπό έχουν να μπορέσουν οι πολίτες να μεταφέρουν τα προβλήματά τους στους πολιτικούς.
Δεύτερον, εδώ, η τρικαλινή κοινωνία ξέρει γράμματα. Σπούδασαν τα παιδιά της. Έκαναν τα πάντα οι γονείς, με κόπους και στερήσεις σε πολλές περιπτώσεις για να έχουν τα παιδιά τους μια πορεία μέσα στις σχολές και στα πανεπιστήμια… συνεπώς… ποια συγκίνηση να προκληθεί όταν συνεχώς και με συνέπεια υποψήφιοι επικαλούνται τις περγαμηνές τους και μάλιστα ως εισιτήριο για την ανάπτυξη της περιοχής;
Εάν θέλεις να στηρίξεις τον τόπο σου και τη χώρα σου, μένεις εδώ και παλεύεις!
Εν ευθέτω χρόνω, θα μιλήσουμε για τα προεκλογικά φυλλάδια, με έμπνευση «Γκάντι» που καμία σχέση δεν έχουν με τον λεγόμενο πολιτικό πολιτισμό.
