Η κ. Μαρούλα Κλιάφα, πολύπλευρη προσωπικότητα και πολυτάλαντη η οποία εκφράζεται στην ποικιλία και την ποιότητα του έργου της, ανήκει στον τύπο του ερευνητή συγγραφέα. Έμπνευση και ταλέντο χαρακτηρίζουν όλα της τα λογοτεχνικά βιβλία, όμως αυτές τις δύο ιδιότητες τις επιστεγάζει μια πρακτική η οποία προέρχεται μάλλον από το αντικείμενο σπουδών της, τη δημοσιογραφία. Πριν γράψει προβαίνει σε διεξοδική και πολυσχιδή έρευνα σχετικά με το θέμα της, ενώ εστιάζει σε θέματα μείζονος σημασίας ή επικαιρότητας ή συνδυασμού των δύο.
Στην τελευταία κατηγορία ανήκει το νέο της μυθιστόρημα που τιτλοφορείται Η ιστορία ενός νεαρού Gamer. Ο ρητός τίτλος δεν αφήνει περιθώρια για προβληματισμό και εναλλακτικές ερμηνείες, πράγμα το οποίο επιβεβαιώνεται από το ασυνήθιστο, είναι η αλήθεια, εισαγωγικό σημείωμα της συγγραφέως, στο οποίο εξηγεί "πώς και γιατί έγραψα ένα μυθιστόρημα για το gaming". Η κ. Κλιάφα φαίνεται να παρατηρεί προσεκτικά το ανθρωπογενές περιβάλλον και να εντοπίζει εκεί το θέμα της. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί στρατευμένο το βιβλίο της, όμως όχι με την έννοια της υποστήριξης κάποιας ιδεολογικής πλατφόρμας παρά της κοινωνικής ευαισθησίας για την ανάδειξη με διδακτικό τρόπο ενός μεγάλου προβλήματος, του εθισμού στα βιντεοπαιχνίδια. Θα μπορούσε κάλλιστα να τοποθετήσει κανείς στη θέση τους την ασταμάτητη πλοήγηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η οποία υφαρπάζει επίσης χρόνο από ανθρώπους όλων των ηλικιών.
Στη Γερμανία εδώ και λίγα χρόνια τα ασφαλιστικά ταμεία συνταγογραφούν τη θεραπευτική διαβίωση για ένα διάστημα σε ειδικές κατασκηνώσεις αποτοξίνωσης από το διαδίκτυο, όπως στη χώρα μας συνταγογραφούν ιαματικά λουτρά. Καθώς εδώ απουσιάζει τέτοια μέριμνα, η συγγραφέας τοποθετεί την αφετηρία της αφήγησής της στον προθάλαμο ενός ψυχίατρου-ψυχαναλυτή, στον οποίο περιμένει τη σειρά του για την πρώτη συνεδρία γνωριμίας ο έφηβος Οράτιος, ο οποίος, όπως θα πληροφορηθούμε στη συνέχεια, είναι εξαρτημένος από τη χρήση βιντεοπαιχνιδιών. Πρόκειται για μοναχοπαίδι, γόνο ευκατάστατης οικογένειας, έξυπνο και καλλιεργημένο, το οποίο λόγω ελλιπούς ενδοοικογενειακής επικοινωνίας, υπανάπτυκτης ενσυναίσθησης και ιεράρχησης των προτεραιοτήτων της οικογένειας γύρω από το επιούσιο ευ ζην, αφού βιώσει ανομολόγητο σχολικό εκφοβισμό, θα βρει εκτόνωση και παρηγοριά στην εικονική και πάντοτε αναστρέψιμη πραγματικότητα των βιντεοπαιχνιδιών, διανύοντας την απόσταση από τη Σκύλλα του bulling στη Χάρυβδη του gaming. Οι γονείς επέλεξαν να προσφύγουν σε ιατρική βοήθεια. Η ιστορία εκτυλίσσεται στην Αθήνα και στη Λάρισα, δηλαδή στον τόπο μόνιμης κατοικίας και προσωρινής εγκατάστασης λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων του αστού πατέρα.
Η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη και διανθίζεται από λειτουργικούς διαλόγους, ενώ χρησιμοποιείται και η τεχνική των αναδρομών, για να διατηρηθεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο. Στο ευσύνοπτο βιβλίο κατορθώνει η συγγραφέας να περάσει ποικίλους προβληματισμούς, από το χάσμα των γενεών και τη δυσλειτουργία της ελληνικής αστικής οικογένειας, έως τους βίους παράλληλους κι ασύμπτωτους μελών της σχολικής μονάδας και την ευκολία να ακολουθήσει ένας έφηβος διαδρομές οι οποίες μπορούν να αποβούν τουλάχιστον ζημιογόνες. Στην πορεία της αφήγησης, η οποία εκτυλίσσεται με άξονες αναφοράς τις συνεδρίες του εφήβου με τον ψυχαναλυτή του, εκτυλίσσεται παράλληλα και το κουβάρι της ζωής του παιδιού το μπερδεμένο, το οποίο με τη βοήθεια του ειδικού και της οικογένειας η οποία δυσκολεύεται αλλά δεν κωφεύει, θα υπερβεί το πρόβλημά του μέσα από μια φροϋδικής έμπνευσης συνειδητοποίηση των αιτίων του. Η συγγραφέας, κυριαρχώντας στα εκφραστικά μέσα και στα ευρύτερα εργαλεία της τέχνης της δεν ενδίδει σε πειρασμούς εύκολων λύσεων. Μάλιστα στο τέλος θα επινοήσει μια ανατροπή, την οποία θα διαπιστώσουν όσοι διαβάσουν το βιβλίο, κι ευχόμαστε να είναι πολλοί, καθώς, όπως ήδη ελέχθη, θίγει σημαντικά ζητήματα της ζωής των σύγχρονων εφήβων και του περίγυρού τους, η εξοικείωση με τα οποία μπορεί να λειτουργήσει ως η άκρη του νήματος για την αντιμετώπισή τους.
Author: admins
