Θητεία = ἡ ὑπηρεσία τῶν κληρωτῶν στο στρατό.
Στη φωτο – ἀπεικονίζονται πέντε μαῦροι παρά τον ποταμόν Ἄρδαν, ὀμίχλη, ὑγρασία πού περονιάζει, σκοπιά, ἀγγαρεία.
Μή μιλᾶς, μήν ἀκοῦς αὐτά που δεν πρέπει, μή βλέπεις αὐτά που δεν πρέπει, τα μάτια σου ὀρθάνοιχτα εἰδικά τη νύχτα μην πατήσεις καμιά νάρκη, τρῶγε το φαϊ ὅλη την καραβάνα, πρόσεχε τις παρέες, πειθαρχία, ὑπακουή στην ἱεραρχία.
Μή σκέπτεσαι το παρελθόν οὔτε το μέλλον μόνο το παρών για να ἐπιβιώσεις. Προσωπικά δεν ἔχω παράπονο ὅτι με διέτασσον ἔκανα, σκοπιά, ἀγγαρεία κι ὅταν ἀρρώσταινε κάποιος φαντάρος ἤ πολίτης ἐκ τοῦ γειτονικοῦ χωρίου, πήγαινα και τον ἐξήταζα.
Αὐτά τα ὀλίγα πρίν μερικές δεκαετίες, ὅταν παίρνεις το ἀπολυτήριο λές ἦταν ἕνα κακό ὄνειρο και πάει.
Τί γίνεται ὅμως σήμερα;
Τα πάντα ἔχουν ἀλλάξει, το πανίσχυρον λεκανοπέδιον με τις πολυτελῶς εὐτραφεῖς ψωμοσακκούλες ἀφοῦ ἐμβριθῶς ἐμφιλοχώρησεν ἐντός τῶν βαθέων νοημάτων τῶν ρημάτων: σκέπτομαι, προγραμματίζω, μεταρρυθμίζω, προέβη σε βασικές μεταρρυθμίσεις λειτουργίας τοῦ στρατεύματος ἤτοι την ἑξῆς μία: ὁ στρατιώτης ἔχει δικαιώματα.
Ὁ στρατιώτης δεν εἶναι τζάμπα βιός και ὠμό κρέας δια πᾶσαν κατανάλωσιν, ἔχει ἄποψιν ἐπί τῶν διαταγῶν και συναποφασίζει, ἀπαιτεῖ καλήν ἐκπαίδευσιν και ὑγιεινήν διατροφήν.
Τά ἀνωτέρω ἀναμένεται να ἀποδώσουν σε διάστημα τριακονταετίας.
