Η ανάπλαση συνεχίζεται, αλλά κάποιοι… δεν παραιτούνται από την πόλη τους
Καθισμένοι ήσυχα στα παγκάκια, σκιασμένοι από τα δέντρα του Ληθαίου, απέναντι ακριβώς από την Κεντρική Πλατεία Τρικάλων, μια παρέα ηλικιωμένων συνεχίζει να κάνει αυτό που έκανε εδώ και δεκαετίες, να παρατηρεί την πόλη να αλλάζει – αργά ή γρήγορα.
Οι αναμνήσεις τους είναι δεμένες με τη φυσιογνωμία μιας πλατείας που, προς το παρόν, έχει μετατραπεί σε εργοτάξιο. «Εδώ καθόμασταν… τώρα μας έδιωξαν οι λινάτσες», θα μπορούσε να πει κάποιος από αυτούς με μια δόση χιούμορ. Όμως δεν διαμαρτύρονται. Απλώς μετακινήθηκαν λίγα μέτρα παρακάτω, κοντά στον ποταμό, κρατώντας την ίδια αγάπη για το κέντρο της πόλης.
Την ίδια στιγμή, στην πλατεία συνεχίζεται πυρετωδώς η ανάπλαση, με τον εργολάβο να δηλώνει ότι θα έχει τελειώσει σε ένα μήνα, μετά και τις παρεμβάσεις του Αντιδημάρχου Έργων Γιώργου Καταβούτα.
Μέχρι τότε, η σκιά του δέντρου και ο ήχος του ποταμού προσφέρουν στους ηλικιωμένους της πόλης ένα προσωρινό «καταφύγιο» — γιατί χωρίς τα παγκάκια τους, οι πλατείες μένουν άδειες.
