Ποιος θα κόψει τα χόρτα στα Τρίκαλα; Όχι ο Δήμος – μόνο οι πολίτες
Στην Ελλάδα των προστίμων και της ευθύνης-α λα καρτ, το πρόβλημα με τα ακοποχόρτα στα Τρίκαλα παίρνει φέτος πιο πολιτική και πιο προκλητική διάσταση από ποτέ.
- Τα χόρτα έχουν θεριέψει σε ολόκληρες περιοχές της πόλης – στον παραποτάμιο άξονα, στις συνοικίες, στα νεκροταφεία, στους δρόμους.
- Η ορατότητα έχει μειωθεί, η πρόσβαση πεζών έχει γίνει επικίνδυνη, και η γενική εικόνα θυμίζει εγκατάλειψη.
Και την ίδια στιγμή;
Το κράτος ρίχνει το φταίξιμο στους πολίτες
Με πρόσχημα την πυρασφάλεια, η πολιτεία τιμωρεί όποιον πολίτη αφήσει άκοπα χόρτα στο οικόπεδό του, με αυστηρά πρόστιμα και διοικητικά μέτρα.
Όμως:
- Ποιος φροντίζει τα χόρτα στους δημόσιους χώρους;
- Ποιος καθαρίζει τους δρόμους, τα πεζοδρόμια, τα σημεία ευθύνης του Δήμου;
- Ποιος μαζεύει τα κομμένα χόρτα ή τουλάχιστον τα μεταφέρει;
Η απάντηση είναι απλή: κανείς.
Η αδιαφορία έχει όνομα – και θεσμική ιδιότητα
Δεν είναι απρόσωπο το πρόβλημα. Υπάρχει Δήμος. Υπάρχει Αντιδήμαρχος Καθαριότητας. Υπάρχουν υπηρεσίες.
Και κυρίως, υπάρχει μια ολόκληρη κοινωνία που έχει μετατραπεί σε υπεύθυνο καθαριότητας… της ίδιας της κρατικής αδράνειας.
Γιατί πρέπει ο πολίτης να πληρώνει και τον ΕΝΦΙΑ και να κόβει τα χόρτα και να μαζεύει και να μεταφέρει, όταν ο Δήμος δεν μπορεί να καθαρίσει ούτε ένα παρτέρι στον Ληθαίο;
Ένα ερώτημα απλό: η υποχρέωση είναι μονόπλευρη;
Δεν είναι μόνο θέμα καλαισθησίας. Είναι θέμα ασφάλειας. Τα χόρτα κρύβουν τη θέα από οδηγούς, περιορίζουν την κίνηση πεζών, δημιουργούν κινδύνους για φωτιά.
Αλλά ενώ ο πολίτης είναι υποχρεωμένος να συμμορφωθεί ή να πληρώσει, ο Δήμος δεν φαίνεται να έχει καμία υποχρέωση να δώσει το παράδειγμα.
Η εικόνα μιλάει μόνη της – και θυμώνει
Οι φωτογραφίες από διάφορα σημεία της πόλης δεν είναι «ενδεικτικές». Είναι ο κανόνας.
Και όταν ο πολίτης τιμωρείται, αλλά η πολιτεία είναι απούσα, η λέξη που περισσεύει δεν είναι «παράβαση» — είναι αγανάκτηση.
Μέχρι να κοπούν τα χόρτα, δεν θα κοπούν τα ερωτήματα.
Γιατί δεν φταίνε μόνο τα ξερόχορτα – φταίνε και οι θεσμοί που καίνε την εμπιστοσύνη του πολίτη.
