Ώρα για πολιτική αντεπίθεση – Η Ελλάδα να χαράξει κόκκινες γραμμές στο μεταναστευτικό
Η εικόνα που ζει η Κρήτη τις τελευταίες μέρες, με εκατοντάδες αφίξεις μεταναστών σε ελάχιστο χρόνο, δεν είναι ούτε “συνηθισμένο καλοκαίρι”, ούτε “συμπτωματική έξαρση”. Πρόκειται για ένα οργανωμένο, υβριδικό κύμα πίεσης που τροφοδοτείται από το χάος στη Λιβύη και τη διαρκή τουρκική εργαλειοποίηση των μεταναστευτικών ροών. Το αποτέλεσμα; Μια χώρα που απειλείται να μετατραπεί – για άλλη μια φορά – σε “αποθήκη ψυχών” και ασπίδα ολόκληρης της ΕΕ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική συνοχή και την εθνική ασφάλεια.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να παριστάνει τον παρατηρητή. Όταν η άλλη πλευρά παίζει χωρίς κανόνες, η χώρα δεν έχει το περιθώριο να διατηρεί ρόλο κομπάρσου. Ήρθε η ώρα να σηκώσει το βάρος της ευθύνης της, να περάσει από την άμυνα στην πολιτική αντεπίθεση – διεκδικώντας, επιτέλους, εφαρμογή του ευρωπαϊκού και εθνικού δικαίου χωρίς εκπτώσεις.
Ας μιλήσουμε καθαρά: αν η Ευρώπη αδυνατεί να στηρίξει τα εξωτερικά της σύνορα, η Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει διαρκώς οδηγίες ή παρηγοριές από τις Βρυξέλλες. Οι απαιτήσεις πρέπει να γίνουν συγκεκριμένες – και αν δεν υπάρξει ανταπόκριση, η χώρα οφείλει να ακολουθήσει αυτόνομη στρατηγική φύλαξης και διαχείρισης των συνόρων, όπως κάνουν εδώ και χρόνια η Ισπανία, η Ιταλία, η Αυστραλία, οι ΗΠΑ. Δεν αρκεί να είμαστε “καλά παιδιά” και να ακούμε με σεβασμό τα “ευαίσθητα” ευρωπαϊκά κέντρα, όταν διακυβεύονται θεμελιώδη εθνικά συμφέροντα.
Η εργαλειοποίηση της μετανάστευσης – είτε με ανοιχτά push-back είτε με πίεση μέσω διπλωματικών επεισοδίων όπως στη Βεγγάζη – είναι υβριδικός πόλεμος, και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί. Με σκληρή διαπραγμάτευση, τεκμηριωμένες νομικές κινήσεις, αυστηρή φύλαξη και πολιτικές αποφάσεις που δεν αφήνουν χώρο για αμφισημίες. Αρκετά με την αφέλεια και την αναμονή “καλών προθέσεων”.
Το διακύβευμα πλέον δεν είναι μόνο η διαχείριση των ροών, αλλά η ίδια η κοινωνική συνοχή, η δημόσια ασφάλεια και το δικαίωμα της χώρας να καθορίζει το μέλλον της χωρίς εκβιασμούς, χωρίς να γίνεται μοχλός πίεσης ξένων συμφερόντων.
Ώρα για πραγματική πολιτική αντεπίθεση. Με καθαρές κόκκινες γραμμές, ενεργή παρουσία, και αποφασιστικότητα. Αυτό περιμένουν – και απαιτούν – οι πολίτες.
