Η υπόθεση των λυμάτων στη Διάβα θα μπορούσε να περιοριστεί σε ένα τεχνικό ζήτημα: έναν αγωγό που έχει υποστεί επαναλαμβανόμενες θραύσεις εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Αντί όμως η συζήτηση να μείνει στην ουσία, ο Δήμος Μετεώρων επέλεξε διαφορετική κατεύθυνση. Στο πρόσφατο δελτίο τύπου δεν αρκέστηκε στην τεχνική ενημέρωση. Προχώρησε σε στοχοποίηση, κάνοντας λόγο για «Τρικαλινά δημοσιεύματα» και αφήνοντας υπαινιγμούς περί «κακόβουλων σχολίων».
Η επιλογή της λέξης «Τρικαλινά» δεν είναι τυχαία. Λειτουργεί ως διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε δύο γειτονικές κοινωνίες του ίδιου νομού και μετατρέπει ένα περιβαλλοντικό ζήτημα σε πολιτική αντιπαράθεση. Το στοιχείο αυτό ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο όταν Τρικαλινό μέσο που βρίσκεται πολύ κοντά στη δημοτική αρχή «μετέφρασε» το δελτίο σε αφήγημα περί επιθέσεων από τα Τρίκαλα, δίνοντας στην υπόθεση διάσταση που δεν υπήρχε στο αρχικό κείμενο.
Έτσι, ένας υπαινιγμός μετατράπηκε σε ευθεία κατηγορία. Και η συζήτηση μετακινήθηκε από τον Πηνειό στο πολιτικό πεδίο.
Το μοτίβο δεν είναι νέο. Στη μεγάλη υπόθεση του ΦΟΔΣΑ, η αλλαγή στάσης του Δήμου Μετεώρων την τελευταία στιγμή ανέτρεψε το κοινό μέτωπο της δυτικής Θεσσαλίας και άλλαξε τις ισορροπίες υπέρ της νέας ηγεσίας. Η κίνηση εκείνη άφησε έντονα ερωτηματικά για τα κίνητρα και τις επιδιώξεις. Τώρα, ένας παρόμοιος τόνος επανεμφανίζεται: όταν η τεχνική πίεση μεγαλώνει, αναζητείται «εξωτερικός αντίπαλος».
Παράλληλα, οι συναντήσεις με υπουργούς και υπηρεσιακούς παράγοντες παρουσιάζονται ως «πρωτοβουλίες», όμως σπάνια συνοδεύονται από συγκεκριμένα αποτελέσματα ή δεσμευτικά χρονοδιαγράμματα. Κι αυτό εντείνει την αίσθηση ότι η δημόσια εικόνα συχνά προηγείται της ουσίας.
Το κρίσιμο ερώτημα, λοιπόν, δεν αφορά μόνο τον αγωγό της Διάβας, που εξακολουθεί να εμφανίζει προβλήματα παρά τις κατά καιρούς παρεμβάσεις. Αφορά το πώς διαχειρίζεται ο δήμος την πίεση:
προχωρά σε λύσεις ή αναζητεί αντιπάλους;
Ενημερώνει ή μετατοπίζει τη συζήτηση;
Ενώνει ή διχάζει;
Γιατί όταν ένα περιβαλλοντικό ζήτημα μετατρέπεται σε εργαλείο πολιτικής έντασης, το πρόβλημα δεν μένει στον αγωγό. Επεκτείνεται στην ίδια τη δημόσια ζωή του νομού.
Και η πρόσφατη επιλογή της δημοτικής αρχής να ανοίξει μέτωπο με «Τρικαλινά» μέσα ενημέρωσης, σε συνδυασμό με την ανάδειξη της σύγκρουσης από μέσο που βρίσκεται κοντά της, δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο, μια τεχνητή σύγκρουση που μπορεί να ξαναφουντώσει, όπως συνέβη και στην υπόθεση του ΦΟΔΣΑ.
Σε μια περίοδο όπου η Θεσσαλία χρειάζεται συνεννόηση και σταθερότητα, η στρατηγική της στοχοποίησης δεν προσφέρει λύσεις. Αντίθετα, ανοίγει ρωγμές σε έναν νομό που έχει ήδη δοκιμαστεί αρκετά.
Author: Χριστίνα Αλεξίου
