γράφει ο Χρήστος Γκίμτσας
Κατακτήσαν την κυβέρνηση, όχι όμως και την εξουσία. Aυτό υποστήριξε εδώ και λίγο καιρό σε κάποια συνέντευξή της η συνιδιοκτήτρια της πρωθυπουργικής κλίνης, Κυρία Περιστέρα Μπατζιάνα.
Μπορεί να έχει δίκαιο. Αλλά η εκλογική άλωση της κυβέρνησης, λίγο πράμα είναι; Λίγο είναι να είσαι το πρώτο τη τάξει κόμμα της Βουλής , να νομοθετείς και να διαχειρίζεσαι την ζωή και το μέλλον ενός ολόκληρου λαού;
Εστω, υποστηριζόμενος από το ακροδεξιό κατά γενική ομολογία δεκανίκι των ΑΝΕΛ, υπακούοντας και πειθαρχώντας συγχρόνως, σε κάποιες από άλλα κέντρα προερχόμενες κρυφές εντολές –διαταγές.
Λοιπόν , ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κραταιός και γνήσιος εκφραστής της λαϊκής επιθυμίας και εντολής όπως υποστηρίζει, θα έπρεπε πρώτος αυτός να κοινοποιήσει τους εκλεκτούς που θα ηγηθούν των ψηφοδελτίων του στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές.
Θα έπρεπε ως κόμμα κυβερνητικής εξουσίας που είναι , πρώτες οι δικές του οργανώσεις του να έχουν σηκώσει τα μανίκια για να πρωτοστατήσουν και να παρέμβουν στις εκλογικές μάχες των τοπικών κοινωνιών. Διεκδικώντας έτσι την δικαίωση και επιβράβευση των πεπραγμένων τους. Ότι δηλαδή θετικό κατάφεραν , συνεπικουρούμενοι από την επαναστατική ορμή της Πρώτης Φοράς Αριστεράς. (Π.Φ.Α.)
Τι παράξενα όμως πράγματα συμβαίνουν;
Ο ΣΥΡΙΖΑ για ακόμα μία φορά μεταμορφώνεται. Ψάχνει με αγωνία να βρει πολιτικά πρόσωπα και εκλογικούς συνδυασμούς για να δηλώσει παρουσία, συμμετοχή και συνεργασία. Ψάχνει να βρει προοδευτικές κινήσεις, όπως τις χαρακτηρίζει, για κρυφτεί μέσα σ’ αυτές και ενδεχομένως να διεκδικήσει μετεκλογικές νίκες με ξένες πλάτες, γιατί με τις δικές του δεν έχει ελπίδα.
Οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν καλά την αδυναμία και την ανικανότητα τους να παρέμβουν θετικά στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Γνωρίζουν καλά την αποστροφή των τοπικών κοινωνιών σε κάθε τι που μυρίζει Π.Φ.Α. Το γνωρίζουν από την θέρμη με την οποία υποδέχονται οι πολίτες, τα κομματικά στελέχη τους βουλευτές ακόμα και αυτόν τον ίδιο των Πρωθυπουργό , στις προστατευμένες από ορδές αστυνομικών, εμφανίσεις τους.
Και επειδή ξέρουν καλά πως δεν τους βγαίνει η πιθανότητα εκλογικής επιβίωσης στην αυτοδιοικητική μάχη με καθαρά κομματική παρέμβαση, προσπαθούν να καμουφλαριστούν μέσα σε ’’ προοδευτικές’’ συνεργασίες, διατυμπανίζοντας πως το μέλλον βρίσκεται στις κοινωνικές ομονοήσεις και συμπορεύσεις.
Ποιοι; Αυτοί που σε όλη την κυβερνητική τους θητεία δεν καταδέχτηκαν καμία συνεργασία, καμία αποδοχή κάποιας άλλης άποψης. Όχι μόνο των άλλων κομμάτων , αλλά και των επίσημων οργάνων τόσων ταλαιπωρημένων κοινωνικών ομάδων, όπως τα σωματεία, οι οργανώσεις, τα συνδικάτα , που χειμάζονται κάτω από την νομοθετική βαρβαρότητα τους.
Φαίνεται τους αρκούσε η συνεργασία και η ομονόηση, αριστεροί όντες αυτοί, με το κόμμα των ΑΝΕΛ που κατά γενική ομολογία κινείται στις παρυφές του φαιού, ταυτιζόμενο πολλές φορές με τον φασιστικό εθνικισμό.
Αναζητά λοιπόν Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργασίες, ενώ στην ουσία ψάχνει για πολιτικές κρυψώνες και μέσα απ’ αυτές να βρει λοιμοκαθαρτήρια για τα πεπραγμένα του και κολυμβήθρες του Σιλωάμ για να θεραπεύσει την πολιτική του αναπηρία και να δικαιωθεί.
Γνωρίζουν καλά εκεί στην Π.Φ.Α. πως δεν έχουν την δυνατότητα να απευθυνθούν κατά πρόσωπο σε μία κοινωνία και σε ένα λαό που τον αφυδάτωσαν οικονομικά, που του στέρησαν την διεθνή αξιοπρέπεια, που τον εξαπάτησαν με Γκεμπελίστικους ψευτοισχυρισμούς και υποσχέσεις, που έστρεψαν την νεολαία του στον δρόμο της καινούργιας μετανάστευσης. Που τον οδήγησαν στην υποτέλεια, που τον κατάντησαν με απλωμένο χέρι στα σκαλοπάτια των Σάιλοκ, του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Κ.Τ.
Είναι διαφανείς οι προθέσεις τους. Θέλουν να βρεθούν μπροστά μας καμουφλαρισμένοι μέσα στα ψηφοδέλτια άλλων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων , δηλητηριάζοντας τα.
Και κρίμα όμως σ’ αυτούς που δεν καταλαβαίνουν τις αλλαγές του χρώματος του χαμαιλέοντα- ΣΥΡΙΖΑ η ακόμα χειρότερα , αλλοίμονο σ’ αυτούς που θα αποδεχτούν την συμμαχία μαζί του στην λογική του πολιτικού τυχοδιωκτισμού, παρέχοντας προστασία, άσυλο και κάθαρση στην νέα γενιά πολιτικών ενόχων.
