Παραδομένη στον λευκό κλοιό της έντονης χιονόπτωσης, που όλοι την περίμεναν, εκτός από την Δημοτική Αρχή – όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος – βρέθηκε η «έξυπνη» και «σύγχρονη» πόλη των Τρικάλων, από το πρωί, μέχρι μετά τις 10 το βράδυ της Τρίτης 9 Ιανουαρίου 2019.
Μετά τις 10 το βράδυ, λοιπόν, ήρθε πάνω από τον ουρανό της Smart Trikala μια σπάνια βροχή(!), που δεν ήταν ούτε υγρές σταγόνες, ούτε χιονονιφάδες, ούτε χιονόνερο! Ήταν κρυσταλλική βροχή, καθώς, χοντρές σταγόνες παγωμένων κρυστάλλων έπεφταν και έκαναν και θόρυβο μάλιστα! Σαν μουσική! Εντωμεταξύ, κάτω από το χιόνι, βρίσκονταν πάγοι, αποτέλεσμα του παγωμένου από τον παγετό χιονιού, που είχε πέσει τις προηγούμενες μέρες. Αλλά οι πάγοι αυτοί, δεν φαίνονταν έτσι όπως ήταν σκεπασμένοι με νέο, φρέσκο χιόνι.
Η όλη κατάσταση, δημιουργούσε ένα σκηνικό, που καλό είναι να το βλέπεις σε ταινία, ίσως, αλλά σε καμία περίπτωση να το ζεις! Γιατί απλά, οι πολίτες δεν μπορούσαν να μετακινηθούν με ασφάλεια καθώς κάθε βήμα – ανθρώπων και μέσων μεταφοράς – έκρυβε κινδύνους. Από το να τραυματιστεί κάποιος, μέχρι να σπάσει κανένα κεφάλι πέφτοντας, να πάει μια και καλή να ατενίζει την «έξυπνη και σύγχρονη» πόλη κοιτώντας τα ραδίκια ανάποδα! Ή να βρεθεί με το αυτοκίνητο στο ποτάμι χωρίς να το πάρει χαμπάρι! Όχι και αυτό πώς δεν έγινε…
Από την άλλη, καμία αλατιέρα δεν είχε βγει στους δρόμους, παρόλο που κάποιοι υπεύθυνοι στον Δήμο έλεγαν ότι ο Δήμος είχε αλάτι… αλλά αλάτι η πόλη δεν έβλεπε.
Μετά, μάθαμε ότι αλάτι στα Τρίκαλα δεν υπήρχε και η Δημοτική Αρχή, το πρωί που άρχισε να χιονίζει, παρήγγειλε να της φέρουνε αλάτι!
Κι ενώ ολούθε βασίλευε το απείραχτο χιόνι, εντός και επί τα αυτά των Τρικάλων, κάποιος, βλέποντας το, ένας Αθηναίος για παράδειγμα, θα μπορούσε να χαρακτηρίσει το σκηνικό της πόλης, μαγευτικό! Γοητευτικό και ρομαντικό! Αλλά μέχρι εκεί και ρούπι παραπέρα!
Όπως μαγευτικό, ρομαντικό και γοητευτικό μπορεί να χαρακτηριστεί … από το φθινόπωρο, μέχρι να λιώσουν τα φύλλα κάτω από τα χιόνια του χειμώνα, και το τοπίο στις όχθες του Ληθαίου, από το γεγονός ότι δεν μαζεύονται τα πλατανόφυλλα στο ποτάμι και σαν κίτρινο χιόνι σκεπάζουν τα πεζοδρόμια, τα ρείθρα των πεζοδρομίων, τις όχθες και πάει λέγοντας!
Η ανικανότητα της Δημοτικής Αρχής να καθαρίσει την πόλη από τα σπαρμένα πλατανόφυλλα ή από τα χιόνια, μπορεί για κάποιους να φαντάζει ως γοητευτικό αποτέλεσμα…
Με τα πλατανόφυλλα, κάτι πάει κι έρχεται, αλλά με το χιόνι, δεν είναι για να παίζεις, ιδίως αν είσαι Δημοτική Αρχή. Γιατί έχεις ευθύνη απέναντι στην ασφάλεια των πολιτών. Και έχεις ευθύνη να προστατέψεις από τους κινδύνους που κρύβει το χιόνι, τους πολίτες και τις περιουσίες τους…
Αλλά, ευτυχώς, ήρθε η κρυσταλλική βροχή και την γλιτώσαμε, γιατί άρχισε σιγά σιγά, να λιώνει τα χιόνια.
Και χθες… προχωρημένο απόγευμα ήταν, την κρυσταλλική βροχή την διαδέχτηκαν τα αστραπόβροντα!!! Ναι… χιόνια με αστραπόβροντα έχετε ακούσει; Σπάνιο γεγονός κι αυτό, αλλά συνέβη!
Και βρόνταγε δυνατά και άστραφτε δυνατά, και έλαμπαν τα χιόνια! Και φαίνονταν ξεκάθαρα η ανικανότητα! Και απ΄ότι δεν μπορούσε να προστατέψει η αδυναμία της Δημοτικής Αρχής τους πολίτες των Τρικάλων, τους προστάτεψε η βροχή που ήρθε και άρχισε σιγά σιγά να «τρώει» το χιόνι! Και ο παγετός που «έσπασε», ανέβασε τη θερμοκρασία. Και ο νοτιάς που έρχεται, θα καθαρίσει την πόλη από τα χιόνια!
Κι έτσι, με αυτά και με τα άλλα, την γλιτώσαμε στα Τρίκαλα, γιατί αν περιμέναμε από την Δημοτική Αρχή να μας σώσει, ζήτω που καήκαμε…
Εκείνο που είναι προς σκέψη, πάντως, τουλάχιστον όσων δεν έχουν εξοικείωση με την τεχνολογία, που μπορεί να κάνει ευκολότερη την ζωή των πολιτών στην «σύγχρονη και έξυπνη» πόλη των Τρικάλων, είναι να μάθουν, πόσο χρόνο και μυαλό χρειάζεται κάποιος, για να παραγγείλει μέσω e-mail ένα τόνο αλάτι… βρε αδελφέ, έτσι για να βρίσκεται…
Η λαϊκή σοφία πάντως παιδιά, δεν ξέρω αν το ξέρετε, αλλά αν δεν το ξέρετε, να το μάθετε, λέει: «Σπίτι που έχει ξεμείνει από αλάτι, σημαίνει σπίτι που κινδυνεύει να διαλυθεί».
Author: Λέλα Κατεχάκη
