Η πάσης Ελλάδος Τιτίκα Σαριγκούλη είναι μια πολυτάλαντη προσωπικότητα γεμάτη ενέργεια και ζωντάνια. Μία γυναίκα που δεν φοβήθηκε ποτέ. που στέκεται στα δικά της πόδια και που παλεύει για την ζωή της, πάντα μόνη της. Μία γυναίκα που αξίζει να την τιμήσεις την ΄΄Ημέρα της Γυναίκας΄΄. Μια γυναίκα που πάντα μιλάει χωρίς φόβο, αλλά με πολύ πάθος. Ένα φιλελεύθερο πνεύμα που εκτιμάει την ζωή, τον έρωτα, την ανεξαρτησία. Μας εξηγεί γιατί θεωρεί τον εαυτό της «τουριστικό μνημείο» αλλά και γιατί δεν έχει παντρευτεί ποτέ. Γλυκιά, ευγενική, με έντονο χιούμορ λέει τα πράγματα έξω απ’ τα δόντια. Ποια είναι όμως η Τιτίκα Σαριγκούλη, πώς μπήκε στη ζωή μας και έγινε η αγαπημένη γιαγιά της μικρής και της μεγάλης οθόνης; Μοιάζει με την αντάρτισσα γυναίκα που υποδύεται στην σουρεαλιστική κωμωδία του Γιώργου Παπαθεοδώρου Ciao Italia που τόσο αγαπήθηκε από το cinefile κοινό ?
Ο χαρακτήρας που υποδύομαι στην ταινία του Γιώργου Παπαθεοδώρου Ciao Italia μοιάζει αρκετά με την δική μου προσωπικότητα. Μόνο που εγώ δεν είμαι αθυρόστομη, όμως είμαι ηθοποιός και η ηθοποιός υποδύεται από την Βασίλισσα μέχρι τη ζητιάνα και από την ηγούμενη μέχρι την πόρνη. Ποτέ δεν είχα πρόβλημα με τη βωμολοχία, άλλωστε κάποτε ήταν τοξικό όπλο. Όμως έτσι έγινα γνωστή. Έτσι με αποκαλούν ΄΄ γιαγιά πάσης Ελλάδος΄΄. Έτσι έγινα γνωστή, με αποτέλεσμα να έχω γίνει ΄΄τουριστικό μνημείο΄΄. Ο κόσμος με αγαπάει πολύ. Άμα πέσω σε σχολείο το κάθε παιδί θέλει ξεχωριστά φωτογραφία. Βγάζω με τις ώρες φωτογραφίες. Τόσες φωτογραφίες, δεν έχει βγάλει ούτε η Ακρόπολη όσα χρόνια είναι στον ιερό βράχο. Ο κόσμος με αγαπάει πολύ δεν έχω παράπονο. Το ευχαριστιέμαι. Όμως τα μυαλά μου δεν πήραν αέρα. Είμαι χορτασμένη από την ζωή. Δεν με φοβίσει τίποτα στο αύριο. Ο χρόνος μου δίνει, δεν μου παίρνει. Δεν έχω νιώσει ποτέ μοναξιά. Πάντα λέω να γίνει η ημέρα 28 ώρες για να προλαβαίνω , να ζω, να γράφω, να παίζω, να κάνω όλα όσα με ευχαριστούν. Δεν μπορώ την καταπίεση, τις παραχωρήσεις. Για να συγκατοικήσεις με κάποιον πρέπει να κάνεις παραχωρήσεις κι εγώ παραχωρήσεις δεν κάνω, δεν είναι ο χαρακτήρας μου τέτοιος. Δεν μπορώ να μου πει ο άλλος: «Πού ήσουν; Γιατί άργησες;»! Πάει, τρελάθηκα, θα αυτοκτονήσω εκείνη την ώρα. Από μικρή έτσι ήμουν. Όσο ζούσε η μητέρα μου, ήμουν ο «ίσκιος» της. Η τροχαία με σταματούσε με το βεσπάκι μου για να με ρωτήσει γιατί δεν έχω πίσω τη μητέρα μου. Από το θάνατο της μητέρας μου και μετά, από εκεί και πέρα είμαι μόνη μου, εδώ και πολλά χρόνια.
Πρωταγωνιστώ σε μια σπουδαία ταινία σε σκηνοθεσία του Γιώργου Παπαθεοδώρου, που λέγεται «Ciao Italia». Παρότι κωμωδία, η ταινία βγάζει πολλές αλήθειες της ιστορίας. Υπάρχει η σκηνή όπου μια γριά αντάρτισσα, την οποία κάνω εγώ, προσεύχεται μπροστά στο πορτρέτο του Στάλιν, προκειμένου να μας γλιτώσει από την καταπίεση του καπιταλισμού. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη γιατί είναι σπουδαία ταινία πιάνει τον σημερινό παλμό, τον χτύπο της νεολαίας, παρουσιάζοντας όμως τα προβλήματα της κοινωνίας, τις ανασφάλειες, τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλοι μας μέσα όμως από αστείες σκηνές, χιουμοριστικές ατάκες. Είναι τύχη που συνεργάστηκα με τους σπουδαίους ηθοποιούς Ηλία Λογοθέτη, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, τον φίλο μου Αλέξη Μαρτζούκο, αλλά και τα ταλαντούχα κορίτσια Κυριακή Υψηλάντη, Εβίτα Φιτσαντωνάκη, Νίνα Έππα, Κατερίνα Χριστοδουλίδου, Στίλβη Ψιλοπούλου, τους Κώστα Δράκο, Μαρία Ζαχαρή, Γιώργο Λαμπάτος, Θοδωρή Ρωμανίδης. Η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας είναι ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών και σηματοδοτεί τις θυσίες και τα επιτεύγματα των γυναικών όλου του κόσμου για πάνω από έναν αιώνα. Σήμερα, όταν μόνο το 1/5 των κοινοβουλευτικών εδρών καταλαμβάνονται από γυναίκες και υπάρχουν μόνο 19 αρχηγοί κρατών γένους θηλυκού (από τις περίπου 196 υποψηφιότητες), γίνεται αντιληπτό πως μπορούν να αλλάξουν ακόμη πολλά πράγματα.
Στέφανος Σιμωτάς
