Του Κρικόρ Τσακιτζιάν
Στις 15 Ιουνίου ανοίγουν τα μουσεία της χώρας, αλλά το ιστορικό πολεμικό μουσείο της Αθήνας, κινδυνεύει να μην ανοίξει ποτέ, εξ’ αιτίας ενός πολέμου που εξελίσσεται υπογείως, από την ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας προς τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του μουσείου.
Ο λόγος είναι ότι δεν δέχθηκαν τα μέλη του Δ.Σ του πολεμικού μουσείου, (πέντε στρατιωτικοί εν ενεργεία και απόστρατοι και δυο πολίτες) να παραιτηθούν, όπως τους ζήτησε η ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Σου λένε, τσάμπα αλλάξαμε μέσα στη νύχτα τη σχετική νομοθεσία και ορίσαμε πως μπορεί να προεδρεύει του μουσείου πολιτικό πρόσωπο; Το άρθρο μπήκε στη ζούλα στη βουλή όταν συζητούσαν θέματα του Υπουργείου Ανάπτυξης με σκοπό να μπορέσουν να βολέψουν το δικό τους άνθρωπο. Μέσα στην αναμπουμπούλα, χώθηκε στο τέλος της συζήτησης κι αυτή η τροπολογία και φυσικά πέρασε κατά πλειοψηφία.
Ο καβγάς όπως καταγγέλλει πλήθος κόσμου, μεταξύ αυτών και ο Στρατηγός Κωνσταντίνος Λουκόπουλος, γίνεται για να βολευτεί ο πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας, που απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής Εύβοιας, ο κ. Αναστάσιος Λιάσκος, ο οποίος επειδή έχει γράψει τρία ιστορικά βιβλία «αγώνες στ’ άρματα», «Τα όπλα του Μακεδονικού αγώνα» και «Πολεμώντας απ’ το Καλπάκι στη Μέση Ανατολή», φαίνεται ότι θεώρησαν σκόπιμο στην παράταξή του, πως πρέπει να αναλάβει και τη θέση του προέδρου του Πολεμικού Μουσείου κι έτσι άλλαξαν τη νομοθεσία που όριζε μέχρι πρότινος, πως πρόεδρος γινόταν μόνο στρατιωτικός. Τώρα πια μπορεί να γίνει πρόεδρος του Πολεμικού Μουσείου, οποιοσδήποτε.
Μάλιστα είναι τέτοια η μανία της ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, που αποστράτευσαν άρον –άρον όλους τους εν ενεργεία στρατιωτικούς που ήταν μέλη του Δ.Σ και διέκοψαν τη χρηματοδότηση του μουσείου από τις αρχές του έτους, επειδή δεν τους έκαναν το χατίρι τα μέλη του Δ.Σ να υπακούσουν στις εντολές τους, με τις οποίες τους ζητούσαν να παραιτηθούν πριν τη λήξη της θητείας τους το 2021.
Για να τους τιμωρήσουν τους άφησαν χωρίς λεφτά κι έτσι μένουν απλήρωτοι εδώ και μήνες άνθρωποι που εργάζονται στο μουσείο, όπως υπάλληλοι και εκείνοι που έχουν αναλάβει την καθαριότητα, καθώς και οι τεχνικοί που έχουν αναλάβει τη συντήρησή του.
Επίσης εν όψει της επανέναρξης λειτουργίας του, αδυνατούν να πάρουν ακόμη και τα απαραίτητα αναλώσιμα υλικά, (αντισηπτικά, μάσκες και απολυμαντικά) για την ομαλή λειτουργία του Μουσείου. Έτσι κινδυνεύει να είναι το μοναδικό μουσείο της χώρας, το οποίο γίνεται θυσία για το ινάτι των αρμοδίων, που δεν μπορούν να βολέψουν τον εκλεκτό τους.
Φυσικά όλα αυτά, είναι ντροπή για μια κοινωνία που θέλουμε να πάει μπροστά και να αφήσει πίσω της παλιομοδίτικες αντιλήψεις που δημιούργησαν για δεκαετίες τα πρότυπα του Γκόρτσου και του Μαυρογυαλούρου και βλέπουμε ότι κάποιοι θέλουν να συνεχίσουν να τα συντηρούν μέχρι και σήμερα.
