Αν υπήρχε βραβείο για την πιο “πολυαναμενόμενη” ανάπλαση ποταμού, ο Αγιαμονιώτης θα έπαιρνε σίγουρα θέση στο βάθρο – ίσως και το χρυσό, αν κριτές ήταν όσοι πέρασαν από δημοτικό συμβούλιο την τελευταία δεκαετία.
Πόσες φορές έχουμε ακούσει για σχέδια, μακέτες και “μεγάλα όνειρα” να μετατραπεί ο Αγιαμονιώτης ποταμός σε ευρωπαϊκό σημείο αναφοράς; Από παρουσιάσεις αρχιτεκτόνων μέχρι αυτοψίες δημάρχων και πρωτοσέλιδα με υποσχέσεις, όλα έχουν περάσει κατά καιρούς από το δημόσιο διάλογο των Τρικάλων.
Η καρδιά της πόλης, πάντως, χτυπά στο πάρκο Ματσόπουλου, το στέκι των νέων – εκεί που κάθε βράδυ γεμίζει με παρέες, καφέδες, μουσικές και συναυλίες, χειμώνα-καλοκαίρι. Ο χώρος είναι πάντα περιποιημένος, και δικαίως θεωρείται το “μπαλκόνι” των Τρικάλων.
Όμως, αν κάνεις το λάθος και πάρεις δρόμο προς το ποτάμι, ετοιμάσου για εμπειρία… ζούγκλας. Ο Αγιαμονιώτης, όπως κατέγραψε το trikalanews.gr, έχει φτάσει στο σημείο να μην ξεχωρίζεις το νερό από τα καλάμια και τα αγριόχορτα. Ψάξε να βρεις ποτάμι – ίσως βρεις κάνα φίδι. Όποια ανάπλαση, φύτευση ή “ευρωπαϊκό πρότυπο” χάνεται κάπου ανάμεσα στη βλάστηση και στην ελληνική παράδοση της αδιαφορίας. Ο χωματόδρομος δίπλα απλά συμπληρώνει το τοπίο, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.
Η αλήθεια είναι ότι, όσο σύγχρονη κι αν γίνει η πόλη των Τρικάλων στο Google Maps, για τον Αγιαμονιώτη… μάλλον θα παραμένουμε εκτός δικτύου. Μήπως, αντί για νέα σχέδια και ανακοινώσεις, να ξεκινήσουμε με μια απλή αποψίλωση; Έτσι, για να θυμηθούμε πώς μοιάζει ένα καθαρό ποτάμι – πριν ονειρευτούμε… Σηκουάνα και Ρήνους.
