Ολοκληρώθηκαν με επιτυχία και μεγάλη προσέλευση θεατών οι παραστάσεις του Θεατρικό Εργαστήρι Ενηλίκων του Δημοτικού Θεάτρου Τρικάλων με το έργο «Κοινός» Λόγος της Έλλης Παπαδημητρίου, στο ισόγειο του Μύλου Ματσόπουλου.
Το Θεατρικό Εργαστήρι Ενηλίκων του Δημοτικού Θεάτρου Τρικάλων, συνεχίζοντας για τέταρτη χρονιά την καλλιτεχνική και εκπαιδευτική πορεία του στα Τρίκαλα, παρουσίασε μια εναλλακτική πρόταση. Σε αυτή μπόλιασε τη γνησιότητα και το πάθος των μικρασιατικών φωνών, με την αυστηρότητα της αρχιτεκτονικής και τους απόηχους των μηχανών ενός από τους πρώτους αλευρόμυλους των Βαλκανίων.
Μια παράσταση, πολλές αφηγήσεις ανωνύμων, ένας κοινός, καθόλου απλοϊκός, λόγος, μυριάδες ζωές και περιοχές και προπαντός η ανάγκη να ξεχαστούν τα περασμένα. Η δράση της παράστασης εκτυλίχθητε, στο ισόγειο του Μύλου Ματσόπουλου, έναν χώρο φορτισμένο με τις μνήμες της πρώιμης βιομηχανικής εποχής στον τόπο μας, όπως τα εργοστάσια που στελέχωσαν οι μικρασιάτες με τον ερχομό τους ως πρόσφυγες στην Ελλάδα.
Στις δηλώσεις της η πρόεδρος του Δημοτικού Θεάτρου Τρικάλων ευχαρίστησε όλους και όλες που συνετέλεσαν στην πραγματοποίηση «μιας ξεχωριστής παράστασης, μιας παράστασης που αποτελεί συνέχεια στις εξαιρετικές παρεμβάσεις του Δημοτικού μαςβΘεάτρου και ειδικά του Εργαστηρίου Ενηλίκων» Και συνέχισε: «Ευχαριστώ εκ μέρους όλων, τους τρικαλινούς και τις τρικαλινές που κατέκλυσαν τον μύλο Ματσόπουλου. Η μεγάλη αυτή προσέλευση μας οδηγεί στο να σχεδιάσουμε επανάληψη των παραστάσεων, από το φθινόπωρο».
Ο καλλιτεχνικός δ/ντης Στέφανος Νταλάσης σημειώνει για την παράσταση:
«Κοινός λόγος σε υπερβατικό χώρο από πρόσωπα και φιγούρες τωρινά και αλλοτινά. Μνήμες και εικόνες, οράματα και θάματα, καταστροφή και αναγέννηση, ξεριζωμός και ελπίδα.
Μια εποχή-παράσταση βγαλμένη μέσα από το λόγο, την ψυχή και τον χώρο. Ερμηνευτές μας ταξιδεύουν στο χτες σαν να ήμασταν και εμείς εκεί, στον πόνο και στη χαρά, στον τόπο και στο χρόνο. Καλωσορίζουν τους ματωμένους πρόσφυγες και αγκαλιάζονται με τους κατάκοπους Θεσσαλούς αγρότες. Ιστορία και καημοί, ιδρώτας και αίμα ενός αιώνα πριν, σμίγουν με τα ανάγλυφα ξύλινα και πέτρινα στοιχεία του Μύλου, που μοιάζουν γλυπτά, χαραγμένα από τα αποτυπώματα και το πέρασμα των ανθρώπων.
Μια παράσταση εστιασμένη σε ένα χώρο-μνημείο πολιτισμού -site specific theater και ένα ταξίδι στο χρόνο, με πρόσωπα γνώριμα και οικεία. Απλότητα, ήθος, φωτεινά πρόσωπα από τους ερμηνευτές και δύναμη του συνόλου.
Σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία και μνημείο ιστορίας και πολιτισμού σε διαλεκτική σχέση, για μια ακόμη φορά από το Δημοτικό Θέατρο Τρικάλων».
Οι συντελεστές της παράστασης
Σκηνοθεσία: Αντονέλλα Χήρα, Μαρία Μανθέλα
Σκηνικά: Στέργιος Στάμος
Πήραν μέρος οι:
Ομάδα Α: Βάσω Γκουγκαρά, Αφροδίτη Ευθυμίου, Ελένη Ζιούτου, Ίρις Κολτσίδα, Αθανάσιος Μάργαρης, Αναστασία Μελισσοπούλου, Γεωργία Μπουροκώστα, Όλγα Οικονόμου, Ρωσσάνα Παπαθέου, Στέλιος Στεφάνου, Αλίνα Τζιουρουμία
Ομάδα Β:Βάσω Βόκα, Σάσα Γκούντα, Ιουλία Κούρτη, Αφροδίτη Μανουσάκη, Νίκος Μάντζιος, Βάσω Μπουλογιώργου, Αχιλλέας Μπουρδούβαλος, Αδαμαντία Νεγρήν, Φωτεινή Σπανού, Εύα Τριανταφύλλου, Εύα Τσαρμακλιώτη, Χρύσα Χαρδαλίδου
και η Βάσω Μπούκα
Μουσική επιμέλεια: Αντονέλλα Χήρα
Σχεδιασμός αφίσας: Αφροδίτη Ευθυμίου
Φωτογραφίες: Γιάννης Φλούλης, Βαγγέλης Καραλιόλιος,
Φωτισμός: Απόστολος Σίμος
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στην «Εύξεινο Λέσχη Ποντίων & Μικρασιατών Ν. Τρικάλων» για την παραχώρηση ενδυμασιών, όπως επίσης και στα καταστήματα ζαχαροπλαστικής «Μπουλογιώργος – 1 και κάτι» και «Μέλισσα» για την ευγενική χορηγία γλυκισμάτων.
Δήμος Τρικκαίων
