Ο Άκης προσπάθησε και πάλι να ξανακοιτάξει από την στενή κλειδαρότρυπα της Ιστορίας το βαθύ παρελθόν του, αλλά του ήταν αδύνατο να βάλει σε μια σειρά όλα τα συμβάντα της ζωής, ώστε να συνειδητοποιήσει τη σημερινή του κατάσταση.
Εσώκλειστος στην πτέρυγα με τα πιο βαριά ψυχιατρικά περιστατικά και παρά την αμέριστη βοήθεια των φίλων του, που τύχαινε να είναι οι συνάδελφοι ιατροί, ένιωθε συγχυσμένος, όπως η πλειονότητα των συμπατριωτών του. Προσπαθούσε να βρει πως ξεκίνησε αυτή την θεότρελη διαδρομή και έφτασε στο ήμισυ της ζωής του, χωρίς να έχει καταφέρει κάτι δημιουργικό, μα δεν τα κατάφερνε.
Άλλωστε δεν γνώριζε ούτε το όνομα, που αντιστοιχεί στο υποκοριστικό του, αφού βρέθηκε χωρίς γονείς σε ένα καλάθι έξω από ένα μαιευτήριο, γι αυτό υιοθέτησε δώδεκα ονόματα, ώστε να γιορτάζει κάθε μήνα ξεκινώντας από το Βασιλ-άκης, περνώντας στο Γιωργ-άκης και πάει λέγοντας, για να καταλήξει στο Σ-άκης, μήπως και μειώσει την αιώνια θλίψη του… να είναι Έλληνας και να φοβάται να μάθει την καταγωγή του. Μια φορά προσπάθησε να στείλει δείγμα από το σάλιο του σε μια εταιρεία, που διαφήμιζε ότι με 60 ευρώ μπορείς να αναζητήσεις μέσω DNA την καταγωγή σου, μα ανατρίχιασε στην ιδέα, ότι μπορεί να ταυτιστεί με γύφτικη ή αλβανική ή το χειρότερο τούρκικη φάρα κι αυτό θα σήμαινε αυτοκτονία. Εξάλλου ήταν μελαψός… και δεν το διακινδύνεψε έκτοτε.
Το πιο σημαντικό ήταν ότι δεν μπόρεσε ποτέ να αποτινάξει το παρατσούκλι του «Βλάντ», από τις σπουδές του στην Ανατολική Ευρώπη. Ό, τι κι αν έκανε, ώστε να πείσει για τις ικανότητές του δεν έπιανε, γι’ αυτό κατά τη «χρυσή» δεκαετία του ’80 και του ’90 μάζεψε όσα περισσότερα πτυχία ανατολικής προέλευσης μπορούσε, για να καταλήξει να πιάσει δουλειά ως ψυχίατρος στην αφανή κλινική, η οποία δεν ήταν γνωστή και ορατή στον πολύ κόσμο.
Αναστέναξε. Από μπροστά του περνούσαν τα «γαλάζια τέρατα» χαμογελαστά και χωρίς σημαίες, μα σίγουρα για τον εαυτό τους μετά την εθνική νίκη στις εκλογές της Κυριακής. Τι ήταν κι αυτό πάλι, να πανηγυρίζουν χωρίς σημαίες, χωρίς νταούλια, χωρίς προκλήσεις!; Πού είναι εκείνοι οι φασίστες με τα φλάμπουρα, τα κλαρίνα, τα δίκυκλα και την βλάχικη μουσική στη διαπασών; Δεν μπόρεσε ποτέ να ξεχωρίσει την δημοτική από την λαϊκή μουσική.
Δεν μπορώ να το χωνέψω, ξανααναστέναξε, πέρασαν σαράντα χρόνια από τότε που η «πρόοδος» έφερε την πραγματική Δημοκρατία στην χώρα, έπαψε ο πολίτης να φοβάται την Αστυνομία, έφτασε η Αστυνομία να φοβάται τους Ρουβίκονες, χόρτασε ο κοσμάκης δάνεια και επιδοτήσεις, έφτιαξε σπίτια, έκανε διακοπές έναν μήνα στη Θάλασσα και έναν μήνα στο Βουνό, άσε που ταξίδευε στο Εξωτερικό Χριστούγεννα και Πάσχα! Και σήμερα ψήφισε Δεξιά!
-Αχάριστε, αχάριστε, ελληνικέ λαέ, έφερες τον Γόνο στην εξουσία, για να απολύσει, να αξιολογήσει, να πουλήσει τη ΔΕΗ και κάθε συναπάντημα και να αξιοποιήσει μια για πάντα το Ελληνικό; Να επαναφέρει τα λατινικά, ποια λατινικά; Να κλείσει πριν ανοίξει τη Νομική Πατρών; Να φέρει τον εκσυγχρονισμό με μια κάρτα, με έναν αριθμό! Μα με το 666; -Ά, όλα κι όλα, σοσιαλιστής μεν, θρήσκος δε. –Πώς τα συνδύαζε ο Άκης όλα αυτά στο τρικυμισμένο του μυαλό, ο Θεός και η ψυχή του η μαυρισμένη το ήξερε.
Αυτό που ήταν δύσπεπτο, ήταν ότι οι παλαβές συνιστώσες με τους αλλοπρόσαλλους επικεφαλής και η Φώφη, εάν συνεργάζονταν, θα είχαν σχεδόν τριακόσιες χιλιάδες ψήφους παραπάνω από την επάρατο. Ανόητοι, ανόητοι ψιθύριζε ο Άκης. Η συνεργασία, όμως, είναι μια ξένη υπόθεση για την κεντροαριστερά. Ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξε συνεργασία κεντροαριστερών , που να επιβίωσε, υπήρξε όμως η «ανίερη» συμμαχία μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς. Τότε ήταν ένας εφιάλτης για τους κεντρώους, που έχασαν προνόμια, ρετιρέ και άλλα τέτοια συνθήματα του «Σιδερένιου», ο οποίος κατάφερε να τους εκδικηθεί για την παραπομπή του στο Ειδικό Δικαστήριο (σκάνδαλο Κοσκωτά), ανεβαίνοντας στην εξουσία για άλλα τρία χρόνια, για να παραιτηθεί λίγους μήνες, πριν φύγει από τη ζωή.
Ο Ιδρυτής του Εγχώριου Σοσιαλισμού, δηλαδή ελληνικής κοπής, άλλαξε τα πάντα και έκανε ακόμα και την Θάτσερ, να τον θαυμάζει μισώντας τον. Στην ουσία δημιούργησε την σύγχρονη Ελλάδα, αναστοχάστηκε ο ήρωάς μας, έδωσε δουλειές και «πράσινες κάρτες», αύξησε μισθούς και τον ελληνικό καταναλωτισμό, κοινωνικοποίησε επιχειρήσεις και σχεδόν λατρεύτηκε από τους μισούς αριστερούς, τσακίζοντας έτσι το Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο δεν κατάφερε από τότε να σηκώσει κεφάλι. Σήκωνε, όμως, κεφάλι ο ίδιος ο Ανδρέας, καμάρωνε ο Άκης, όταν έκανε παρέα με όλους τους Άραβες και Δικτάτορες, προσφωνώντας τον Καντάφι, ως «Περικλή» της Λιβύης και τον Αμίν Νταντά της Ουγκάντας, Αδέσμευτο Αντιιμπεριαλιστή, προκαλώντας εγκεφαλικά στον Δυτικό Κόσμο! Ήταν πολύ ζωηρός, γέλασε μέσα του ο Άκης, μα έδωσε πραγματική ανεξαρτησία στην Ελλάδα και στις γυναίκες, ξεχνώντας τον υψηλό πληθωρισμό και την γιγάντωση του «πράσινου» κράτους.
Κάτι τέτοιο προσπάθησε να επαναλάβει και ο Αλέξης, μα δεν ήταν Ανδρέας, και τα νταούλια και οι ζουρνάδες δεν χτύπησαν ποτέ, η Μέρκελ δεν έφυγε ποτέ από την Ελλάδα και η Αμερική του Τραμπ, μα του Τραμπ(;), έγινε η καλύτερη σύμμαχος των «Πράσινων» Κομμουνιστών της Πρώην «Αριστερής» Κυβέρνησης!
Ξανακοίταξε μέσα από την κλειδαρότρυπα και είδε να έρχεται κορδωμένος εκείνος ο απίθανος τύπος, που υποδυόταν τον αναπληρωτή Υπουργό Υγείας, με έναν ναργιλέ, να φυσάει τον καπνό του στους περαστικούς, αναφωνώντας: -Θα το κόψω, όποτε μου κάνει κέφι! Ο Άκης ανατρίχιασε, -λες να έρχεται εδώ;
Δυο δυνατά χτυπήματα στην πόρτα τον έβγαλαν από τον λήθαργο. Άνοιξε, ήταν πράγματι ο Παυλής! -Αδέλφι, ήρθα να κάνω αποτοξίνωση από το πούρο και να μάθω να κάνω ναργιλέ, που είναι πιο υγιεινός! Με το που θα λήξει η θεραπεία, θα λήξουμε και την δεξιά παρένθεση! – Μόνος μου και όλοι τους!
Για την αντιγραφή
Αδάμος Βασίλειος
