Συνέβη το προηγούμενο Σάββατο το πρωί. Στην καφετέρια του ξενοδοχείου «Αχίλλειον» στα Τρίκαλα. Μόλις ο Πάνος Σόμπολος και η σύζυγός του είχαν πάρει το πρωινό τους και πήγαιναν να φύγουν από τον χώρο. Τότε μια μεγάλη παρέα ηλικιωμένων Τρικαλινών – οι άνθρωποι που έχουν διαμορφώσει την πόλη των Τρικάλων θα μπορούσαμε να πούμε – τον σταμάτησαν, φωνάζοντας: Κύριε Σόμπολε! Έλα στην παρέα μας!
Το trikalanews.gr στάθηκε τυχερό, γιατί βρέθηκε την σωστή στιγμή, στο σωστό σημείο και μπόρεσε και ηχογράφησε στο δημοσιογραφικό μαγνητοφωνάκι τη συζήτηση που αναπτύχθηκε μεταξύ παλαίμαχου δημοσιογράφου και παλαίμαχων Τρικαλινών και μεταφέρει ατόφια στους αναγνώστες του, τις κουβέντες τους.
Πηγαίνοντας κοντά στην παρέα των ηλικιωμένων, ο Πάνος Σόμπολος, ένας, του απεύθυνε ως χαιρετισμό: «Υπάρχουν πολλοί νέοι δημοσιογράφοι, αλλά δεν έχουν μεγάλα αναστήματα».
«Οι παλιοί πρέπει να φύγουμε και να δώσουμε βήμα στους νέους» απάντησε, ο Π. Σόμπολος.
Λίγο μετά η ομάδα των ηλικιωμένων ανδρών, άρχισε να τον «βομβαρδίζει» με προσωπικές ερωτήσεις, όπως: «Από πού είστε;»
«Από την Αιτωλοακαρνανία. Ένα πολύ ωραίο μέρος. Αλλά όπου και να πας στην Ελλάδα, το ένα μέρος είναι καλύτερο από το άλλο», απάντησε φιλικότατα ο Πάνος Σόμπολος
«Είστε αγαπητός γιατί ασκήσατε με ήθος την δημοσιογραφία» είπε κάποιος από την παρέα.
«Αν δεν ήσασταν αγαπητός, τώρα δεν θα ήθελε να σας μιλήσει κανένας» είπε ακόμη ένας.
«Σας ευχαριστώ» είπε ο Πάνος Σόμπολος και πρόσθεσε: «Το ξαναείπα. Πρέπει να φεύγουμε εμείς οι παλιότεροι. Μην το κάνουμε σαν τους πολιτικούς! Άκουγα ένα πολιτικό που έλεγε ότι βγήκε 19 φορές βουλευτής και υπερηφανευόταν. Εγώ θα ντρεπόμουνα να έλεγα ότι βγήκα βουλευτής 19 φορές. Χρειαζόμαστε νέους, με νέο μυαλό, με νέες ιδέες και διαφορετική νοοτροπία».
Η παρέα, κατόπιν τον ρώτησε με τι ασχολείται τώρα που βρίσκεται στην σύνταξη, με τον δημοσιογράφο να απαντά ότι γράφει βιβλία
.
«Το τέταρτο βιβλίο έχει τίτλο “Οι αστέρες του εγκληματικού πανθέου όπως τους έζησα”». Τώρα γράφω το πέμπτο βιβλίο που έχει τίτλο: “Γυναίκα και έγκλημα”».
«Γιατί γράφετε βιβλία;» τον ρώτησε ένας από τους ηλικιωμένους.
«Για να αφήσω μια παρακαταθήκη, για το πώς κινήθηκε το έγκλημα όλα τα χρόνια που δούλεψα και την ποιοτική διαφορά του τότε, με το σημερινό έγκλημα», απάντησε ο δημοσιογράφος.
«Υπάρχει μαφία στην Ελλάδα σήμερα;» ρώτησε ο πιο ηλικιωμένος όλης τη παρέας.
«Αυτό που μπορώ να σας πω με βεβαιότητα, είναι η διαφοροποίηση του εγκλήματος προς το σκληρότερο, προς το αγριότερο, προς το πιο απάνθρωπο», απάντησε ο Π. Σόμπολος.
«Για 20 ευρώ;» τον ρώτησαν
«Αυτό που μας άλλαξε ως κοινωνία στις αρχές της δεκαετίας του 1990, είναι ότι άρχισαν να μπαίνουν οι οικονομικοί μετανάστες. Μέχρι τότε, κοιμόμασταν, κοιμόσασταν, με τα παράθυρα και τις πόρτες ανοιχτές. Ήρθαν από Αλβανία, από Αφρική, από Βουλγαρία, από Ρουμανία. Μετά άλλαξαν τα πράγματα. Δεν το λέω καθόλου με ρατσιστική σκοπιά. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει. Δεν μπορούμε να ωραιοποιούμε τα πράγματα», απάντησε.
«Τώρα κλειδωνόμαστε τα σπίτια μόλις νυχτώσει» σημείωσε ένας.
Κι ένας άλλος της παρέας είπε με καμάρι: «Κύριε Σόμπολε, εγώ την δεκαετία του 1950, ως φοιτητής, έζησα την πραγματική γειτονιά των Εξαρχείων! Τσαμαδού και Κουντουριώτου 1. Ήταν ότι ωραιότερο υπήρχε στην Αθήνα! Ήμασταν δυο βήματα από το κέντρο και κοιμόμασταν με τα παράθυρα ανοιχτά. Τώρα που να πας εκεί πέρα».
«Κι εγώ έζησα στα Εξάρχεια ως φοιτητής, την δεκαετία του 1960 αρχές 1970. Μαυρομιχάλη και Διδότου γωνία. Δεν ένιωθες καθόλου φόβο, τότε. Άντε να ζήσεις εκεί, σήμερα» πετάχτηκε και είπε κάποιος άλλος της παρέας.
«Πάω βόλτα στην πόλη σας, να περπατήσω δίπλα στο ποτάμι. Είναι όμορφα τα Τρίκαλα» είπε ο Πάνος Σόμπολος.
«Ακούσαμε την φωνή σας και ηρεμήσαμε, τώρα. Έτσι λέγαμε και τότε που σας ακούγαμε στην τηλεόραση όταν γίνονταν κάτι κακό. Να ακούσουμε τον Σόμπολο να μας ηρεμήσει» είπε κάποιος από την παρέα.
« Να το ξέρετε, εκτός των άλλων, ξεχωρίσατε και για την φωνή σας, κύριε Σόμπολε. Η φωνή σας ηρεμεί. Καλή βόλτα να πάτε στην πόλη μας. Ακόμα στα Τρίκαλα, μπορεί κάποιος να περπατά χωρίς να φοβάται» είπε ο κύριος που λίγο πριν είχε δηλώσει ότι έζησε ως φοιτητής στα Εξάρχεια την δεκαετία του 1950.
«Σας ευχαριστώ πολύ και να είστε καλά όλοι» απάντησε ο Πάνος Σόμπολος.
«Να είσαι καλά να γράφεις ότι γράφεις» του απάντησε μιλώντας του στο ενικό, ένας ηλικιωμένος κύριος που όλη την προηγούμενη ώρα δεν είχε μιλήσει.
Κι έτσι, έληξε η συζήτηση του δημοσιογράφου του αστυνομικού ρεπορτάζ Πάνου Σόμπολου με τους ηλικιωμένους Τρικαλινούς που έπιναν τον πρωινό καφέ τους στο Αχίλλειο με θέα τον Ληθαίο ποταμό και τον καταρράκτη του.
Όλη αυτή την ώρα, η σύζυγός του Άρτεμις, συνομιλούσε με έναν Τρικαλινό που κάθονταν μόνος του σε ένα άλλο τραπέζι και είχε πιάσει κουβέντα μαζί της. Τα μάτια της όμως, κοιτούσαν με θαυμασμό τον άντρα της στο τραπέζι με την μεγάλη παρέα των Τρικαλινών που συνομιλούσαν μαζί του και απολάμβαναν την κουβέντα τους.
