Άμεση η ανάγκη της ενεργοποίησης πρωτοκόλλου επείγουσας αυτοψίας – Κίνδυνος να ζητηθούν πίσω χρήματα
Οι πλημμύρες στην περιοχή της Θεσσαλίας και στον νομό Τρικάλων ανέδειξαν για ακόμη μια φορά ότι παρόλο την εμπειρία από αντίστοιχες καταστάσεις – έστω και μικρότερης έντασης και έκτασης όπως ο Ιανός – μέχρι σήμερα η πολιτεία δεν έχει καταφέρει να ενεργοποιήσει γρήγορα αλλά κυρίως αποτελεσματικά ανακλαστικά.
Μιλώντας με ελεγκτές των κλιμακίων που αυτές τις ημέρες τρέχουν από σπίτι σε σπίτι σχηματίζουμε την εικόνα ότι όλη η διαδικασία είναι μια τρύπα στο νερό. Αυτό προκύπτει καταρχάς από το γεγονός ότι όπως ανέφεραν στο Trikalanews.gr, αυτή τη στιγμή το κλιμάκιο επισκέπτεται το πληττόμενο σπίτι, εκτιμά την κατάσταση που αφορά αποκλειστικά το ύψος του νερού και τη ζημιά σε βασικές υποδομές όπως λεβητοστάσια.
Αποδίδει στον πληττόμενο έναν αριθμό πρωτοκόλλου χωρίς ωστόσο την εκτίμηση αν η βλάβη που υπέστη η κατοικία είναι μικρή, μεσαία ή μεγάλη. Το τελευταίο το κρίνει κατά το δοκούν ο ίδιος ο ιδιοκτήτης που καλείται να συμπληρώσει μόνος του το έντυπο της αρωγής.
Αυτό επισήμανε ο μηχανικός Βαγγέλης Ζαφείρης που αυτές τις ημέρες συνδράμει μέσα από το μητρώο εθελοντών του ΤΕΕ. Πρακτικά τι σημαίνει αυτό όμως; Σημαίνει ότι όταν φτάσει η διαδικασία στο να συνυπολογιστεί η έκθεση των κλιμακίων, υπάρχει περίπτωση ακόμη και να ζητηθούν πίσω χρήματα; «Πιθανότατα» είναι η απάντηση…
Τα ζητήματα είναι πολλά και θα έπρεπε να υπάρχει ήδη επιχειρησιακό σχέδιο ώστε τα κτήρια να ελέγχονται και να αποδίδεται άμεσα έκθεση συνολικά για το μέγεθος της καταστροφής.
Το δεύτερο είναι κάτι που επίσης θα πάρει αρκετό καιρό για να εκτιμηθεί δεδομένου ότι θα πρέπει να περάσει – άγνωστο πότε και πώς – δευτεροβάθμια κλιμάκιο.
Όλα αυτά παίρνουν άσκοπα χρόνο τη στιγμή που η κατάσταση είναι κατ΄επείγουσα. Να σημειωθεί δε ότι οι πλημμύρες δεν έχουν πρωτόκολλο, όσον αφορά τα κτήρια, σεισμού. Που σημαίνει ότι δεν προβλέπεται ο χαρακτηρισμός τους σε πράσινο, κίτρινο, κόκκινο. Θα πρέπει λοιπόν να ενεργοποιηθεί, όπως τονίζει και ο κ. Ζαφείρης, πρωτόκολλο επείγουσας αυτοψίας όπως αντίστοιχα συμβαίνει με τους σεισμούς.
Μέσα σε όλο αυτό, δίνονται λάθος οδηγίες, ενώ ακόμη δεν έχουν δοθεί σαφείς απαντήσεις για το τι θα γίνουν οι άνθρωποι που δεν μπορούν να κατοικήσουν πλέον τα σπίτια τους.
Τα κλιμάκια σπεύδουν ασταμάτητα στις κατεστραμμένες περιουσίες λοιπόν. Το πρόβλημα είναι ότι μετά την επίσκεψη δεν υπάρχει κανένα πλαίσιο που να ακολουθεί μια προβλεπόμενη και αποτελεσματική διαδικασία στήριξης.
Ας δούμε τα κοντέινερς που στήθηκαν στην περιοχή της Φαρκαδόνας για να φιλοξενήσουν σεισμοπαθείς που σήμερα είναι και πλημμυροπαθείς. Ακόμη δεν έχουν συνδρομή για την προηγούμενη καταστροφή όσον αφορά το βασικότερο: την κατοικία.
Τελικά, το μεγαλύτερο δυστύχημα είναι ότι μετά από τόσα πλήγματα δεν υπάρχει σύστημα επούλωσης. Το τραύμα στην περιοχή θα μείνει ανοιχτό για δεκαετίες μετά αν ούτε τώρα δεν συντονιστεί το κράτος με τις ανάγκες…
