Η αυτοψία του Περιφερειάρχη Θεσσαλίας Δημήτρη Κουρέτα στο οδικό δίκτυο Καστανιάς – Κρανιάς υπενθύμισε κάτι που οι κάτοικοι του Ασπροποτάμου γνωρίζουν καλά: δύο χρόνια μετά τον Daniel, η περιοχή παραμένει με ένα οδικό δίκτυο ευάλωτο, κουρασμένο και χωρίς την απαιτούμενη αποκατάσταση.
Στη δημόσια σφαίρα ακούγεται συχνά ότι ο Περιφερειάρχης και ο Δήμαρχος Μετεώρων Λευτέρης Αβραμόπουλος έχουν πολύ καλές σχέσεις και κινούνται συντονισμένα. Μια συνεννόηση που, θεωρητικά, θα έπρεπε να βοηθά την ορεινή ζώνη. Στην πράξη όμως, ο Ασπροπόταμος δεν έχει δει την ανταπόδοση που θα περίμενε.
Καλή και η προβολή πρωτοβουλιών όπως η πλαζ «Αλέκου», αλλά εκεί δεν βρίσκεται η κρίσιμη ανάγκη της περιοχής. Η ουσία —και το ζητούμενο για τους ανθρώπους που ζουν μόνιμα στα χωριά— είναι το οδικό δίκτυο που κάθε νέα κακοκαιρία το ξαναγυρίζει στην αφετηρία. Οι αυτοψίες, όσο απαραίτητες κι αν είναι, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν το έργο. Αποτελούν μόνο το πρώτο βήμα.
Η πραγματικότητα στον Ασπροπόταμο είναι ότι η φθορά συσσωρεύεται, οι καταγραφές πολλαπλασιάζονται και οι κάτοικοι περιμένουν ακόμη συγκεκριμένες λύσεις. Λύσεις με χρονοδιάγραμμα και ουσιαστική επιτόπια παρουσία, όχι απλώς παρουσία για λόγους δημοσιότητας.
Αν θέλουμε να μιλάμε για πραγματική προστασία ενός ορεινού όγκου που δοκιμάζεται, τότε η Περιφέρεια και ο Δήμος οφείλουν να μετατρέψουν τη συνεργασία τους σε έργο. Ο Ασπροπόταμος δεν ζητάει κάτι παράλογο. Ζητάει δρόμους που αντέχουν και υπηρεσίες που στέκονται δίπλα του στα δύσκολα.
Αυτή είναι η ουσία — και εκεί θα κριθούν όλοι.
Author: Χριστίνα Αλεξίου
