Είναι γεγονός πως υπάρχει έντονη κινητικότητα, όσον αφορά τις διεργασίες στην ευρύτερη Κεντροαριστερά και πως είναι από τις λίγες φορές που κάτι σοβαρό ξεκινάει, κυρίως από κάτω προς τα πάνω.
Ας ελπίσουμε όλοι μας πως θα διδαχθούμε από τα λάθη του παρελθόντος, που όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το όραμα της Κεντροαριστεράς καταστρατηγήθηκε από τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, που κατά την δεκαετία του 1990-2010, νεοφιλελευθεροποιήθηκαν στο βωμό της παγκοσμιοποίησης και έγιναν οι καλύτεροι εκφραστές της Νεοφιλελεύθερης πολιτικής, ακόμη και από τους κατεξοχήν παραδοσιακούς Νεοφιλελεύθερους πολιτικούς σχηματισμούς.
Το αποτέλεσμα ήταν να απογοητευθούν οι γνήσιοι κεντροαριστεροί εκφραστές, σε κάθε βαθμίδα: είτε ψηφοφόροι, είτε μικρά και μεσαία στελέχη.
Οι ευθύνες που προκύπτουν προς τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, είχε ως τραγικό αποτέλεσμα να υπάρξει ραγδαία αύξηση των ποσοστών της ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη.
Όσον αφορά στη χώρα μας, η μόνη Κεντροαριστερά, κατά την άποψή μου, κυβέρνηση που υπήρξε, ήταν η οκταετής διάρκειας διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ 1981 – 1989, όπου το 70% των προϋπολογισμών, πήγαιναν στα μικρά και μεσαία στρώματα, είτε άμεσα, είτε έμμεσα.
Σε καμία των περιπτώσεων δεν υιοθετώ απόψεις, πως η 8ετία του Ανδρέα Παπανδρέου, έχει τις ευθύνες για το σημερινό κατάντημα και πως αυτές τις παροχές πληρώνουμε σήμερα. Αν ακόμη δεχτούμε και αυτή την άποψη , που δεν την δεχόμαστε, το να πληρώσουμε για κάτι που έχουμε πάρει κατά το παρελθόν, να το δεχτούμε. Αλλά να πληρώσουμε ξένους λογαριασμούς, σε καμία περίπτωση.
Τα 300 δις ευρώ της λίστας Λαγκάρντ, τα 4 δις από μίζες της Siemens, τα 80 δις χαρίσματα σε μεγάλους ομίλους, τα 60 δις για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τα δανεικά και αγύριστα στα ΜΜΕ, ξεπερνάνε τα 500 δις που είναι παραπάνω από τα 450 δις που είναι σήμερα το έλλειμμα.
Αυτά τα πολλά δις δεν τα δημιούργησε η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Ανδρέα, μέσω της κοινωνικής της πολιτικής. Τα δημιούργησαν οι επόμενες κυβερνήσεις, οι οποίες υιοθέτησαν διαφορετική πολιτική από αυτήν του Ανδρέα, ο οποίος θα μείνει στην Ιστορία ως ο Πρωθυπουργός του Λαού.
Είναι πολύ λυπηρό να βλέπουμε από τους ανθρώπους που υπηρέτησαν αξίες της εποχής εκείνης, να προσπαθούν να συγκρίνουν τον Τσίπρα με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ένας Τσίπρας που επένδυσε στην απογοήτευση του Λαού, ενάντια στα μνημόνια που έσκιζε μονομερώς!
Αλήθεια, εμείς τι κάνουμε σήμερα; Θα μπορέσουμε σε αυτή την προσπάθεια να κάνουμε το σωστό και αυτό να γίνει χωρίς κραυγές και συνθήματα;
Σύντροφοι…
…Ένα να ξέρουμε. Και η πλήρης κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ να επέλθει, δεν θα έχει σαν αποτέλεσμα να φέρει στο προσκήνιο ένα ημιτελές κεντροαριστερό σχηματισμό, τόσο σε επίπεδο σύνθεσης πολιτικού προσωπικού, όσο και σε ιδεολογικό επίπεδο.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως παραδοσιακοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, προσέφυγαν στην χειρότερη επιλογή πολιτικής διαμαρτυρίας στην Χ.Α. Το ζητούμενο είναι να καθίσουμε όλοι και να γίνουμε κύτταρα παραγωγής πολιτικού περιεχομένου, ώστε να υπάρξει πραγματική προοπτική ανασυγκρότησης του προοδευτικού χώρου, σε ιδεολογικό επίπεδο που θα δίνει ελπίδα και προοπτική.
Πολλοί από εσάς έχετε σπουδάσει Οικονομικά. Σε ποιο μάθημα έχετε δει πως σε μία χώρα όπου το ΑΕΠ της συρρικνώθηκε κατά 27%, να συνεχίζουν να υπερφορολογούν; Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ από τις 22.000 που ήταν το 2008 κατρακύλησε στις 14.000 το 2015.
Πρέπει άμεσα να υπάρξει χαλάρωση της λιτότητας, συγκρότηση μιας ανεξάρτητης φορολογικής Αρχής, όπου το φορολογικό σύστημα θα έχει ορίζοντα 10ετίας, ώστε ο κάθε επενδυτής να γνωρίζει τους όρους που θα έχει μπροστά του. Έγκαιρή και έγκυρη απονομή της Δικαιοσύνης. Εξορθολογισμός της γραφειοκρατίας σε όλα τα επίπεδα κυρίως στην αδειοδότηση επενδυτικών σχεδίων. Έλεγχος και ρύθμιση του ανταγωνισμού των στρατηγικών κλάδων (Πρωτογενής τομέας, Ενέργεια, Τουρισμός Ναυτιλία).
Αν μέσα από τις διαδικασίες το μόνο που θα κάνουμε είναι να αναμετρηθούν τάσεις και κουκιά συνιστωσών, το παιχνίδι έχει χαθεί από αυτή τη στιγμή. Ο Λαός δεν συγχωρεί. Επίσης πρέπει να υπάρξει πλήρης διαλεύκανση για τις αιτίες της κρίσης και να αναθεωρηθούν λανθασμένες πολιτικές που οδήγησαν στην αναβίωση χρεωκοπημένων πολιτικών της Νεοφιλελεύθερης Δεξιάς και της «Σοσιαλιστικής» Αριστεράς, που παρά τις διαφορές τους συνοδοιπόρησαν προς το παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό μοντέλο, που επικράτησε από τις αρχές του 1990.
Το οικονομικό σοκ που υπέστη το χρηματοπιστωτικό σύστημα το 2008, προκάλεσε μεγάλες αυξήσεις των δημοσίων δαπανών, ιδιαίτερα στις αναπτυγμένες Οικονομίες, σε αντίθεση με τις υπό ανάπτυξη χώρες. Η οικονομική κρίση ξεκίνησε από το τραπεζικό περιβάλλον. Εκεί ακριβώς εκτινάχθηκε το δημοσιονομικό κόστος των χωρών απ’ τα προγράμματα τόνωσης και διάσωσης των Τραπεζών, που είχε σαν αποτέλεσμα την διόγκωση των ελλειμμάτων και την αύξηση του χρέους.
Με λίγα λόγια η κρίση του τραπεζικού περιβάλλοντος, μεταφράσθηκε ως χρέος των κρατών, μεταφερόμενο στις πλάτες των πολιτών τους. Το 2008 η Ισλανδία μετά τα προγράμματα διάσωσης, οι τράπεζες είχαν ενεργητικό, δέκα φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ της χώρας και προσέφυγε στο ΔΝΤ. Μετά από ένα χρόνο και ενώ ο κ. Καραμανλής διαβεβαίωνε πως η χώρα μας είναι πλήρως θωρακισμένη, αποδείχτηκε πως ήταν ακριβώς το αντίθετο, όπου οδήγησε σε 3 προγράμματα διάσωσης και έπειτα την χρεωκοπία σε άτυπη μορφή.
Όλα κινούνταν σε μια φούσκα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κατεστημένου, όπου όλοι ζούσαν στην ψευδαίσθηση μιας δανειακής ευημερίας. Η εύκολη πρόσβαση στη ρευστότητα, μπορεί βραχυπρόθεσμα να δημιουργούσε ένα κλίμα οικονομικής ευμάρειας, ενώ μακροπρόθεσμα δημιουργούσε πολλές οικονομικές ανισορροπίες και οικονομικές επισφάλειες.
Όταν όμως ο πέλεκυς του καπιταλιστικού κατεστημένου έκλεισε τις στρόφιγγες του δανεισμού που επέφερε η κρίση, είτε σε φυσικά πρόσωπα, είτε στον των χωρών από τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, φάνηκε η οικονομική γύμνια των χωρών που δεν στηρίζονταν στην πραγματική Οικονομία.
Αυτά τα ζητήματα πρέπει να δούμε, καθώς και η νέα Κεντροαριστερά πρέπει να δει και να έρθει με πρόταση, τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Αν πραγματικά αυτοί θα είναι οι προβληματισμοί του εγχειρήματος και ληφθούν σωστές αποφάσεις, όσον αφορά στο ιδεολογικό περιεχόμενο, απαλλαγμένου λαθών και παρασυρμών των Νεοφιλελεύθερων ιδεών, που δεν στηρίζονται σε πραγματικά οικονομικά μεγέθη, που αντί ως δείκτη να έχουν την παραγωγική διαδικασία, αλλά στηρίχτηκαν σε νομισματικές πολιτικές, που είχαν ένα τέλος, διότι στηρίχτηκαν σε ψεύτικα στοιχεία, που με πολιτικές «φούσκας», την οποία βιώσαμε με σπάσιμο αυτής, επέζησαν οι ισχυρές Οικονομίες του Βορά, κερδοσκοπώντας πολλά δις σε βάρος των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, με μεγαλύτερο θύμα όλων, την Ελλάδα.
Σύντροφοι…
Εύχομαι από την καρδιά μου να παραδειγματιστούμε από το παρελθόν και να ατενίσουμε με αισιοδοξία το μέλλον, απαλλαγμένοι από τα σφάλματα του παρελθόντος, ώστε να δικαιώσουμε την κοινωνία. Αλλά και εμάς τους ίδιους».
Βύρων Κατσίβελος
Πρώην μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Τρικάλων του ΠΑΣΟΚ
Αφήστε το σχόλιό σας