Δεν είναι μόνο ο κιτρινισμός του τύπου, που χρωματίζει όπως θέλει διάφορες δηλώσεις πολιτικών. Υπάρχει και η εσκεμμένη παρανόηση ή το απρόσεκτο διάβασμα θέσεων και απόψεων με πρωτεργάτες πολιτικούς, που παρουσιάζουν κατά το δοκούν το περιεχόμενο διαφόρων δηλώσεων τρίτων.
Σε πρόσφατη συνέντευξη μου για τους πλειστηριασμούς τονίσθηκαν τα ακόλουθα: «Αν η Νέα Δημοκρατία δεν έκανε τέσσερις νομοθετικές αναστολές όσον αφορά τη ρύθμιση του συγκεκριμένου θέματος, σήμερα θα είχαμε τελειώσει σε ένα πολύ μεγάλο μέρος του…».
Και συνεχίζοντας σε μια δεύτερη πρόταση αναφέρθηκαν τα εξής: «Αν η ΝΔ είχε αποφασίσει τότε να κάνει τους πλειστηριασμούς με μια τέτοια άτυπη συμφωνία με τις τράπεζες που έχουμε κάνει εμείς τώρα, οι αντιδράσεις θα ήταν πολύ λιγότερες». Η άτυπη συμφωνία, όπως είναι γνωστό, αφορά σε πλειστηριασμούς ακινήτων άνω των 300 χιλιάδων ευρώ και όχι μικρότερης αξίας.
Λίγο αργότερα ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Άδωνις Γεωργιάδης σημείωνε στο Twitter του: «Η σημερινή συνέντευξη του κ. Δημήτρη Μάρδα, για τους πλειστηριασμούς, πρέπει να γίνει σημαία της Νέας Δημοκρατίας. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν εμφανιστεί ποτέ στην πολιτική στο παρελθόν. Αναίσχυντοι σε όλα τους».
Ως προς τους προσωπικούς χαρακτηρισμούς ενδεικτικά σημειώνεται ότι ο ενάρετος κος Γεωργιάδης, χωρίς να κάνει την παραμικρή διερεύνηση με σκοπό τη σωτηρία του νοσοκομείου Ε. Ντυνάν, με τις αποφάσεις που πήρε έδειξε ότι ταυτίσθηκε με τα συμφέροντα του Συνδέσμου Ελληνικών Κλινικών (ΣΕΚ). Ο Σύνδεσμος ζητούσε τη άμεση ματαίωση διαγωνισμού σε εξέλιξη και την ανατροπή ομόφωνης απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Ντυνάν, η οποία εκ των πραγμάτων δεν ήταν συμβατή με τις θέσεις της.
Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με την απόφαση αυτή, το Ντυνάν θα δινόταν σε κονσόρτσιουμ εταιριών με επαρκή γνώση και χρόνια εμπειρία για τη λειτουργία νοσοκομείων. Η ανατροπή που επέλεξε ο κος Γεωργιάδης οδήγησε μεταγενέστερα στο άνοιγμα της πόρτας για την πώλησή του στην Τράπεζα Πειραιώς. Για την πώληση στο κονσόρτσιουμ υπήρχε θετική εισήγηση προς το διοικητικό συμβούλιο του Ντυνάν και των χρηματοοικονομικών συμβούλων που είχαν την ευθύνη διενέργειας του διαγωνισμού.
Επανερχόμενοι στο θέμα μας και προσπερνώντας τις προσωπικές βολές του κου Γεωργιάδη σημειώνεται το εξής. Ο κος Γεωργιάδης, αγνοώντας την ανωτέρω δεύτερη πρόταση της δήλωσής μου –μάλλον του διέφυγε– υποστήριξε στη Βουλή ότι τα όσα αναφέρθηκαν στην επίμαχη συνέντευξη οδηγούν στο αυθαίρετο συμπέρασμα περί στήριξης εκ μέρους μου των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας!.
Αν κάποιος… έμπειρος πολιτικός ή συντάκτης εφημερίδας διαβάσει μόνο την παραπάνω πρώτη πρόταση της συνέντευξης, αγνοήσει ή δεν αναρωτηθεί για το νόημα των φράσεων κατά τις οποίες, «θα είχαμε τελειώσει σε ένα πολύ μεγάλο μέρος του (ποιο άραγε;)», τότε μπορεί να οδηγηθεί στο εύκολο και βολικό συμπέρασμα, όπως δίνεται από τον κο Γεωργιάδη.
Αν κάποιος διαβάσει όμως και τη δεύτερη πρόταση λαμβάνοντας υπόψη και τα ανωτέρω ευκρινέστατα σημεία που σημειώθηκαν, τότε οδηγείται σε άλλο συμπέρασμα που σχετίζεται με τις πραγματικές εξελίξεις.
Ποια ήταν λοιπόν η ουσία της παρέμβασης μου. Αρχικά συνάγεται ότι η μετάθεση του προβλήματος και η αναστολή εφαρμογής κάποιων λύσεων από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ όχι απλά δεν απέμπλεξε το πρόβλημα άλλα αντίθετα το όξυνε.
Βάση της πολιτικής ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ήταν ο νόμος Κατσέλη, ο οποίος όμως δεν κάλυπτε όλες τις περιπτώσεις πρώτης κατοικίας. Η τωρινή κυβέρνηση βελτίωσε το νομοθετικό πλαίσιο με τον νόμο Σταθάκη.
Ωστόσο η το δυνατόν υψηλότερη προστασία της πρώτης κατοικίας χρειαζόταν άλλες πρακτικές που θα αγκάλιαζαν ένα μεγαλύτερο μέρος προβλήματος. Με τη μετάθεση όλων των πλειστηριασμών, χωρίς διάκριση, εύλογα δεν οδηγούμαστε σε λύσεις. Αυτήν την πρακτική ακολούθησε η κυβέρνηση της ΝΔ.
Απαντήσεις στο ζήτημα της προστασίας της πρώτης κατοικίας προσφέρει, στο βαθμό που της αναλογεί, η άτυπη συμφωνία κυβέρνησης-τραπεζών για πλειστηριασμούς, η οποία δίνει έμφαση σε πλειστηριασμούς με υποκείμενο τους στρατηγικούς κακοπληρωτές.
Επίσης παρόμοια θετική επίπτωση ασκεί ο νόμος περί εξωδικαστικού συμβιβασμού που προστατεύει την κατοικία εκείνη που δόθηκε ως εγγύηση δανείου. Τέλος, η σύσταση Ειδικής Γραμματείας για τη Διαχείριση του Ιδιωτικού Χρέους, δείχνει από την πλευρά της στην πράξη, ότι αναπτύσσεται ένα σύνολο δράσεων που επιδιώκουν την εξεύρεση λύσεων.
Με τα όσα αναφέρθηκαν, εγκαταλείπεται η πολιτική της αδράνειας του παρελθόντος, η οποία κρυβόταν πίσω από τον νόμο Κατσέλη. Αν όλα όσα σημειώθηκαν θέτονταν σε εφαρμογή έγκαιρα, ο χειρισμός του όλου προβλήματος με θέμα την προστασία της πρώτης κατοικίας θα ήταν εύλογα πιο εύκολος στις ημέρες μας.
Ο πλειστηριασμός ακινήτων στρατηγικών κακοπληρωτών, ως πρώτο βήμα, θα οδηγήσει στην αποεντατικοποίηση των πιέσεων που ασκούνται από τους θεσμούς. Η ελάφρυνση των πιέσεων αυτών εισάγει τις προϋποθέσεις για περεταίρω πιθανές θετικές εξελίξεις υπέρ των ανεξόφλητων δανείων, που κατευθύνθηκαν στην αγορά της πρώτης κατοικίας.
Δημήτρης Μάρδας
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Β΄ Θεσσαλονίκης
