Η εικόνα ακυβερνησίας στα έργα της πόλης γίνεται πλέον φανερή.
Ο εργολάβος Χρήστος Κατσιάβας βγαίνει δημόσια, ανακοινώνει πότε ξεκινάει η παρέμβαση στην Αμαλίας, πού θα μετακινηθεί η πιάτσα των ταξί και πότε θα επανέλθει, τι υλικά θα μπουν στα πεζοδρόμια και πότε θα τοποθετηθούν τα αγάλματα. Ρόλος που κανονικά ανήκει στη δημοτική αρχή, αλλά τελικά εκτελείται από τον ανάδοχο.
Η πόλη σκάβεται παντού και τα έργα πολλαπλασιάζονται χωρίς σαφή συντονισμό. Ο πολίτης βλέπει περισσότερα κομπρεσέρ παρά πολιτικούς, και η ενημέρωση έρχεται όχι από τον αντιδήμαρχο έργων αλλά από τον άνθρωπο με το κράνος στο εργοτάξιο. Το μήνυμα που μένει είναι πως η ευθύνη χάνεται και ο εργολάβος μοιάζει πιο «επίσημος» από τους αιρετούς.
Όσο για τον αντιδήμαρχο, ο Γιώργος… Κατα(βούτας). Άφαντος από το μικρόφωνο, δραστήριος μόνο στις καλοκαιρινές θάλασσες, αφήνει χώρο στον εργολάβο να παριστάνει τον θεσμικό. Αν συνεχιστεί έτσι, η πόλη θα χρειαστεί όχι αντιδημαρχία έργων αλλά ναυαγοσωστική υπηρεσία, για να μην πνιγεί μέσα στην ίδια της την αταξία.
