Το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει –και όχι τυχαία– ξανά η συζήτηση για νέα αύξηση στη φορολογία των καπνικών προϊόντων, με το επιχείρημα της «δημόσιας υγείας». Άλλοι το βλέπουν ως μέτρο πρόληψης, άλλοι ως καθαρή δημοσιονομική κίνηση. Όπως κι αν το βαφτίσεις, το αποτέλεσμα παραμένει ίδιο: δεν θα στο απαγορεύσουν∙ θα στο κάνουν απλησίαστο.
Στην Ελλάδα όπου πλέον όλα περνούν από κάρτα και QR, μπαίνουμε σε μια νέα εποχή: το τσιγάρο ως είδος πολυτελείας. Όχι απαγορευμένο, όχι παράνομο∙ απλώς απλησίαστο. Όπως κάποτε κρατούσαν πούρο μόνο οι εφοπλιστές, έτσι σε λίγο ο απλός καπνιστής θα κρατάει τσιγάρο με ευλάβεια, σαν κειμήλιο. Θα το κοιτάει πριν το ανάψει, μήπως πρέπει να το ασφαλίσει πρώτα.
Και επειδή είμαστε οργανωμένο κράτος, δεν θα στο κόψουν ευθέως. Θα στο παραδώσουν με διαδικασία ΚΕΠ:
«Καλημέρα σας, θέλετε τσιγάρα; Έχετε πάνω σας Ε1; Δήλωση κατοικίας; Βιβλιάριο υγείας; Γιατί χωρίς αποδεικτικά χαμηλού εισοδήματος δεν δικαιούστε ούτε δύο τζούρες.»
Το παράδοξο είναι ότι όλα αυτά παρουσιάζονται ως μέτρα “για το καλό μας”. Η Πολιτεία, που δεν μπορεί να λύσει την ανεργία, δεν συγκρατεί την ακρίβεια, δεν προστατεύει τον μισθό, ανακάλυψε πως η πραγματική απειλή για την κοινωνία δεν είναι η ανασφάλεια – είναι το άναμμα.
Κι όλα αυτά σε μια χώρα όπου ο πολίτης έχει παραδώσει ήδη σχεδόν κάθε κίνηση στη ψηφιακή εποπτεία. Με gov.gr δηλώνεις κατοικία, γάμο, διαζύγιο, κτηνίατρο∙ σε λίγο και τον αριθμό των τσιγάρων που έκανες μέσα στην ημέρα. Για «στατιστικούς λόγους».
Αν συνεχίσουμε έτσι, είναι θέμα χρόνου να εμφανιστεί η νέα εφαρμογή:
*«SmokePass – 10 τσιγάρα το μήνα με έγκριση μέσω Taxisnet. Απαραίτητη η ταυτοποίηση με αναγνώριση προσώπου.»
Δεν είναι απαγόρευση. Είναι φιλική οικονομική αποθάρρυνση, τυλιγμένη σε ψηφιακή γραφειοκρατία. Για την “προστασία” μας, φυσικά.
Το μόνο που μένει να μάθουμε είναι αν το επόμενο μέτρο θα είναι κωδικός εξόδου 13.1 για ένα τσιγάρο στο μπαλκόνι.
Για την υγεία μας – πάντα.
- Σενάρια επιστημονικής φαντασίας; Ίσως. Αλλά σε αυτή τη χώρα, ποτέ δεν ξέρεις…
