Η Παλαιοπαναγιά είναι το πιο μικρό και απομακρυσμένο από τα μοναστήρια των Μετεώρων. Στην πραγματικότητα δεν είναι καν μοναστήρι αλλά ένα ασκηταρειό καλά κρυμμένο σε μια τρύπα ενός μεγάλου βράχου. Σκαλοπάτια λαξευμένα στην πέτρα οδηγούν στο μικρό εκκλησάκι. Σκαλοπάτια που γλιστρούν επικίνδυνα όταν βρέχονται γι αυτό υπάρχει και μια σιδερένια κουπαστή. Σίγουρα πρέπει να πιάνεται κανείς γερά από αυτήν ιδίως στο κατέβασμα. Όταν βρέχει ή όταν λιώνουν τα χιόνια στην κορφή του βράχου, μικροί καταρράκτες καταλήγουν ακριβώς πάνω στα σκαλιά.
Υπάρχουν δυο χωμάτινοι δρόμοι που οδηγούν μέχρι εδώ. Ο πρώτος ξεκινά από τη Βλαχάβα και φτάνει στο μοναστήρι μετά από επτά χιλιόμετρα, ή μιάμισης ώρας ελαφρά κατηφορικής πορείας. Ο δεύτερος έχει ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση αφού ξεκινά κάτω από το Ψήλωμα και ανηφορίζει μέχρι το μοναστήρι, δρόμος που κάναμε πέρυσι 11 ακριβώς χρόνια πριν.
Η διαδρομή μας ξεκινά από το γεφύρι του Ψύρρα (ή Ψείρα), δεξιά του δρόμου που από το Μουργκάνι οδηγεί στο Ψήλωμα. Πρόκειται για ένα θαυμάσιο δείγμα της λαϊκής μας αρχιτεκτονικής. Φτιάχτηκε το 1790 με χρήματα που διέθεσε ο Γιάννης Ψύρρας, κλεφταρματωλός των Αντιχασίων. Μονότοξο, με ένα ανακουφιστικό άνοιγμα, γεφυρώνει τις όχθες του Μύκανη ή Μουργκάνη ή Ίωνα σύμφωνα με την αρχαία ονομασία του. Το ποτάμι που πηγάζει από την περιοχή του Λογγά συγκεντρώνει τα ρέματα της Αχελινάδας, του Μαυρελίου και του Φωτεινού, καθώς και πλήθους άλλων εποχιακών πηγών. Λιγοτσά τα νερά του σήμερα, μετά από την μακρά περίοδο ανομβρίας, δεν φοβίζουν τον ταξιδιώτη όπως άλλοτε. Και ποιόν ταξιδιώτη άλλωστε, αφού οι στράτες κόπηκαν και αλλού η καρδιά χτυπάει.
Δασόδρομοι ζώνουν την ορεινή περιοχή, χωρίς καμία ένδειξη, άγνωστοι και στους πιο ενημερωμένους χάρτες. Γνωστοί μόνο στους ντόπιους και σε κάποιους κυνηγούς ίσως. Άλλη μια ένδειξη της αδιαφορίας των τοπικών αρχών για υπεύθυνη ενημέρωση κάθε ενδιαφερόμενου.
Η διαδρομή μας έτσι όπως την επιλέξαμε, διέσχισε λοφώδη περιοχή με νεαρό δρυοδάσος, πυκνό κατά τόπους που κλείνει τα περάσματα. Αργότερα, βγαίνοντας στα διάσελα που δημιουργούνται ανάμεσα στους μετεωρίτικου τύπου βράχους έχουμε μια καλή εποπτεία της γύρω περιοχής με τα χωριά και τους οικισμούς της. Ασπροκκλησιά, Ψήλωμα, Κερασούλα, στις κορυφές των λόφων, πάνω από τα νερά του Ίωνα. Μαντριά παρατημένα στα κουφώματα των βράχων, έδωσαν τη θέση τους σε πιο σύγχρονες εγκαταστάσεις.
Χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, η πολυάριθμη ομάδα μας μετά από μιάμιση περίπου ώρα φτάνει στην αρχή της σκάλας που οδηγεί στην Παλαιοπαναγιά. Μια σύντομη στάση για ξεκούραση και επιστροφή. Από διαφορετική διαδρομή αυτή τη φορά, κάτω από έναν ήλιο ανοιξιάτικο.
