Η Πόπη Γιαννάκου γεννήθηκε στην Αγία Παρασκευή, αλλά έχει ρίζες από τη νότια Εύβοια και συγκεκριμένα από την Κάρυστο, μια πόλη που πέρασε όλα τα νεανικά της καλοκαίρια, όπου η θαλασσινή αύρα του Ευβοϊκού την ακολουθεί στη μνήμη της και την έκανε να ονειρεύεται και να εμπνέεται. Αναπολώντας εκείνα τα ανέμελα χρόνια της νιότης στις λαμπερές παραλίες της Καρύστου, έπλαθε από μικρή τα δικά της παραμύθια και τους ήρωες της ψυχής της, για ένα κόσμο αλλιώτικο, γεμάτο αγάπη και ανθρωπιά.
Ηρωΐδες της νιότης της, οι φιγούρες των ηλικιωμένων γυναικών του νησιού, που είχαν μια ανοιχτή αγκαλιά για όλα τα παιδιά, όποιου κι αν ήταν, απ’ όπου κι αν προέρχονταν. Αυτές τις γιαγιάδες έκανε ηρωΐδες στα βιβλία της.
Στο πρώτο της βιβλίο που εκδόθηκε από τις εκδόσεις «Λιβάνη», αναφέρεται στις ιστορίες των γυναικών των περασμένων δεκαετιών και του τρόπου που φρόντιζαν με μεράκι και φυσικά καλλυντικά τον εαυτό τους, από προϊόντα της μητέρας Γης και μόνο. Να σημειωθεί πως το επάγγελμα με το οποίο ασχολήθηκε επί δεκαετίες, πριν ανακαλύψει το ταλέντο της για τη συγγραφή, ήταν η αισθητική. Πάνω σ’ αυτή βασίστηκε και το μυθιστόρημα που έγραψε, με ένα ιδιαίτερο στυλ, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα και τον τρόπο με τον οποίο περιποιούνταν τον εαυτό τους οι γυναίκες μια άλλης, ρετρό, εποχής. Ο τίτλος του ήταν «Το πρελούδιο της ομορφιάς», το οποίο άφησε πολύ καλές εντυπώσεις στο αναγνωστικό κοινό.
Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τα παιδικά παραμύθια. Κι αυτά είχαν σαν ηρωΐδες τους, γιαγιάδες μιας περασμένης εποχής. Τις γιαγιάδες που μεγάλωσαν τα παιδιά της δεκαετίας του ’60 και του ’70, οι οποίες ήταν πολύ διαφορετικές, από τις υπόλοιπες σύγχρονες γιαγιάδες που συναντάμε στις μέρες μας.
Το πρώτο της παραμύθι είχε τον τίτλο «Οι συνταγές της γιαγιάς Κανέλας», ένα τρυφερό και συνάμα διδακτικό παραμύθι που μιλούσε για τους παραδοσιακούς δεσμούς της οικογένειας, το σεβασμό και την αγάπη. Στη συνέχεια έγραψε το σενάριο για τη θεατρική μεταφορά του παραμυθιού στη σκηνή. Παίχτηκε με μεγάλη επιτυχία σε δήμους και σχολεία.
Την επόμενη σεζόν, έγραψε ένα παραμύθι για την αποδοχή της διαφορετικότητας, με ηρωΐδα μια ακόμη γιαγιά. Τη γιαγιά Παραμυθού, που αγαπούσε όλα τα παιδιά του κόσμου, σαν δικά της παιδιά, χωρίς να τα ξεχωρίζει από το χρώμα, τη φυλή ή τη θρησκεία και τα θεωρούσε όλα και δικά της παιδιά και τα νοιαζόταν πολύ. Δεν ήθελε να πεινάει, να διψάει, να πονάει κανένα παιδί στον κόσμο. Ο τίτλος του βιβλίου ήταν, «Τα όνειρα της γιαγιάς Παραμυθούς», που κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις ΚΑΝΕΛΑ. Κι αυτό το παραμύθι έγινε θεατρικό σενάριο από την ίδια και παίχτηκε με μεγάλη επιτυχία σε δήμους και σχολεία. Το παραμύθι μεταφράστηκε και στα αραβικά, για να διαβαστεί στα παιδιά που ήρθαν με τους γονείς τους στη χώρα μας ως μετανάστες και ζουν σε δομές μεταναστών. Όμως όπου κι αν απευθύνθηκε για να πραγματοποιηθεί αυτή η ιδέα, βρήκε κλειστές πόρτες και σφραγισμένα αφτιά. Από τους οργανισμούς για τους πρόσφυγες ΜΟΔ, την ύπατη αρμοστεία, μέχρι το υπουργείο μεταναστευτικής πολιτικής, στο οποίο απευθύνθηκε με την προηγούμενη κυβέρνηση. Παρ’ όλα αυτά το παραμύθι βρήκε μεγάλη απήχηση στην Ελληνική κοινωνία.
Το τρίτο παραμύθι της που κυκλοφόρησε πρόσφατα, αναφέρεται στο περιβάλλον και συγκεκριμένα μιλάει για την αναγκαιότητα να γίνει συνείδηση όλων μας και κυρίως των παιδιών η ανακύκλωση, αν θέλουμε να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές ένα πλανήτη όπως τον παραλάβαμε και όχι κατεστραμμένο, από την αδιαφορία μας, όπως κινδυνεύει να καταλήξει.
Κι αυτό το παραμύθι έχει γίνει θεατρική παράσταση για παιδιά. Το ταξίδι αυτού του παραμυθιού ξεκίνησε πριν λίγο καιρό και δείχνει να έχει μεγάλη απήχηση, γιατί ασχολείται με το πιο επίκαιρο θέμα, που είναι η ανακύκλωση και η σωτηρία του πλανήτη μας. Ο τίτλος του παραμυθιού είναι: «Ζιπ. Ένα αγόρι που γύρισε από το μέλλον», που κυκλοφόρησε κι αυτό από τις εκδόσεις ΚΑΝΕΛΑ.
Εν των μεταξύ, όλα αυτά τα χρόνια η Πόπη Γιαννάκου με μέρος των χρημάτων από τα παραμύθια και τις παραστάσεις που ανεβάζει, επιδίδεται σε φιλανθρωπικό έργο και σε δράσεις που κάνει αφιλοκερδώς για τα παιδιά που ζουν κάτω από ειδικές συνθήκες.
Κάνει διαδραστικές, θεατρικές παρουσιάσεις του παραμυθιού, αλλά δίνει και θεατρικές παραστάσεις δωρεάν, σε συλλόγους παιδιών Αμεα, σε ιδρύματα όπου φιλοξενούνται ορφανά παιδιά, σε ιδρύματα με κακοποιημένα ή εγκαταλειμμένα παιδιά, όπου μοιράζει δωρεάν τα βιβλία της και μαζί, τους δίνει αγάπη και στοργή που τόσο έχουν ανάγκη. Με τη φωνή της γιαγιάς Παραμυθούς, κάνει τρυφερές αφηγήσεις και καθηλώνει τα παιδιά.
Έχει βραβευθεί για το πολιτιστικό της έργο και τις δράσεις της για τα παιδιά που έχουν ανάγκη, αρκετές φορές από τον Όμιλο της Unesco Πειραιώς και νήσων και από τον όμιλο Sigma group.
Διατηρεί στο Facebook δυο σελίδες, όπου αναρτώνται όλες οι δράσεις της. Η μια σελίδα είναι για τις παραστάσεις και τα βιβλία της και τη βρίσκει κανείς πληκτρολογώντας στη διεύθυνση: «θεατρική ομάδα κανέλας» και η άλλη είναι για τις φιλανθρωπικές της δράσεις και η διεύθυνση είναι: «Γιαγιά Παραμυθού club».
Τα βιβλία της δεν πωλούνται σε βιβλιοπωλεία, αλλά διατίθενται μέσω τηλεφωνικών παραγγελιών στο 6973349039.
