του Χαράλαμπου Περβανά
Πρόεδρου του Συλλόγου Δανειοληπτών
& Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος
Διανύοντας το δεύτερο κύμα της Πανδημίας και την εφαρμογή σκληρών μέτρων πλέον του διμήνου, οι φωνές για την καταστροφή πολλών κλάδων της οικονομίας πληθαίνουν. Οι αποτυχημένες πρακτικές τύπου click away ευνόησαν τις πολυεθνικές εταιρίες και τα μεγάλα καταστήματα, όχι όμως τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Τα επιμελητήρια κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου στην Κυβέρνηση ότι ήδη μία στις τρεις επιχειρήσεις δεν θα καταφέρει να συνεχίσει τη λειτουργία της. Αυτό μεταφράζεται σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις με πολλαπλάσιους εργαζόμενους που θα μείνουν άνεργοι.
Παρόλα αυτά η χώρα παραμένει σε σκληρό lockdown που βυθίζει την οικονομία της ακόμη πιο βαθιά μέρα με τη μέρα. Η Ελλάδα είναι στις πρώτες χώρες που ακολουθούν την εφαρμογή σκληρών μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας, με οδυνηρά αποτέλεσμα για την αγορά και τους εργαζόμενους. Ελεύθεροι επαγγελματίες, λιανεμπόριο, εστίαση και εργαζόμενοι σε χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν χάσει το εισόδημά τους και συσσωρεύουν χρέη που είναι αδύνατον να αποπληρωθούν τα επόμενα έτη. Όλα αυτά ενώ η χώρα έρχεται από δεκαετή οικονομική κρίση με εισοδήματα ήδη μειωμένα και αγορά εργασίας αποδεκατισμένη. Παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση Μητσοτάκη θεώρησε ότι η τακτική κλεισίματος της αγοράς και των πολιτών στα σπίτια είναι η ενδεδειγμένη πολιτική διαχείριση της πανδημίας.
Εκατομμύρια νοικοκυριά, αφού έχασαν πάνω από το 25% του εισοδήματός τους με τα μνημόνια των προηγούμενων ετών, ζούνε πλέον με τα επιδόματα πείνας της Κυβέρνησης και κάτω από την ανασφάλεια της καθημερινής τρομολαγνίας που εκπέμπουν τα πληρωμένα κανάλια. Σε αυτό το κλίμα έχουν να αντιμετωπίσουν, με την κυβερνητική ανοχή, και τις καθημερινές οχλήσεις από εισπρακτικές εταιρίες και δικηγορικά γραφεία που θαρρεί κανείς πως ζούνε σε άλλον πλανήτη. Είτε απαιτούν αποπληρωμές οφειλών, είτε προτείνουν ρυθμίσεις σε φτωχοποιημένους δανειολήπτες, οι οποίοι έφτασαν σε αυτό το σημείο όχι με δική τους ευθύνη αλλά με συλλογική ευθύνη όλου του πολιτικού προσωπικού της χώρας των τελευταίων ετών.
Ενώ τα νοικοκυριά ζούνε μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα φτώχειας και ανασφάλειας, η κυβέρνηση και πρωτίστως ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνει ότι ο κατάπτυστος “Πτωχευτικός Νόμος” θα εφαρμοστεί κανονικά. Δηλαδή, δεν φτάνει που θα κλείνει και μία επιχείρηση κάθε μέρα αβοήθητη από το κράτος, ο πτωχευμένος θα έχει να αντιμετωπίσει μετά και τα αρπακτικά των τραπεζών και των fund που με την κρατική βούλα θα του αρπάζουν την όποια περιουσία του για ψίχουλα. Αυτό είναι το σχέδιο των «αρίστων»;
Αυτός είναι ο λόγος της εμμονής της κυβέρνησης κατά των μικρομεσαίων και των ελεύθερων επαγγελματιών; Πρόκειται άραγε για μια οργανωμένη φτωχοποίηση και αρπαγή της περιουσίας του Έλληνα πολίτη με τους «νομοθετικούς καταλύτες» της κυβέρνησης; Η πρωθυπουργική αναλγησία επιβεβαιώνει άραγε την ύπαρξη αυτών των προθέσεων;
Το μέγεθος της οικονομικής καταστροφής θα αποκαλυφθεί μετά το τέλος της πανδημίας και τη λήξη των μέτρων. Αφού «καθίσει η σκόνη» και περάσει ένα διάστημα τουλάχιστον έξι μηνών, η αγορά και οι εργαζόμενοι, όσο και η κυβέρνηση, θα είναι σε θέση να «κάνουν ταμείο» και να βγάλουν συμπεράσματα.
Μέχρι τότε, καλό είναι ο πρωθυπουργός και οι παρατρεχάμενοι του να απέχουν από εμμονές εφαρμογής νόμων που στόχο έχουν την αφαίμαξη του Έλληνα και να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα του.
Διαφορετικά είπαμε.. η πρωθυπουργική αναλγησία αποκαλύπτει τις προθέσεις.
