Το Καταφύγιο Κόζιακα βρέθηκε στο επίκεντρο μεταξύ άλλων στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πύλης, μετά από ερώτημα που κατέθεσε η πλευρά της αντιπολίτευσης και συγκεκριμένα η παράταξη του κ. Καλύβα. Το ζήτημα που έχει προκύψει αφορά το ιδιοκτησιακό που όπως και σε πολλές περιπτώσεις ακινήτων της περιφέρειας και όχι μόνο, είναι συγκεχυμένο και χάνεται κάπου ανάμεσα στις διατάξεις, αρμόδιες και… αναρμόδιες αρχές.
Αυτή τη στιγμή το μοναδικό καταφύγιο του ορεινού όγκου της περιοχής, λειτουργεί με ιδιώτη-διαχειριστή που καταβάλλει αντίτιμο για να το αξιοποιεί. Και αυτό είναι το μόνο ξεκάθαρο και βέβαιο μέχρι στιγμής.
Από εκεί και πέρα, όπως καταγράφει το Τrikalanews.gr και ειπώθηκε κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου, η χρήση του καταφυγίου αρχικά είχε δοθεί προ ετών στον ΕΜΟΤ από το αρμόδιο υπουργείο. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του τότε, μια φωτιά που ξέσπασε ήταν καταστροφική και ο ΕΜΟΤ αμέσως μετά παραχώρησε στο ακίνητο στον τότε δήμο Αιθήκων χωρίς ωστόσο να αλλάξει τυπικά το ιδιοκτησιακό. Παρόλο αυτά, ο Δήμος Αιθήκων που έγινε δήμος Πύλης, ανακατασκεύασε με πρόγραμμα το καταφύγιο, ενώ ταυτόχρονα, η έκταση θεωρείται δημόσια παρά το γεγονός ότι το δάσος ανήκει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο!
Από το 2020 οι εργασίες που έγιναν νομιμοποιήθηκαν με βάση διατάξεις του Υπουργείου Τουρισμού και το γαϊτανάκι της γραφειοκρατίας φτάνει στο σήμερα και στο ερώτημα: Ποιος έχει τελικά την κυριότητα; Αυτό φαίνεται ότι θα φτάσει αναπάντητο μέχρι τον προσεχή Νοέμβριο με το καταφύγιο να περνά ξανά στην κυριότητα του ΕΜΟΤ με τον δήμο Πύλης ωστόσο να τη διεκδικεί.
Γιατί τώρα είναι σημαντικά όλα αυτά για τα οποία θα κληθεί και το δασαρχείο να γνωμοδοτήσει; Γιατί τα νέα δεδομένα απαιτούν σαφείς κυριότητες, νομότυπα κτηριακά ζητήματα ώστε να αξιοποιηθούν και τα αντίστοιχα εργαλεία ανάπτυξης που προκύπτουν και θα προκύψουν στο μέλλον. Πώς μπορεί να αξιοποιηθεί και να αναπτυχθεί περαιτέρω η λειτουργία μιας τόσο σημαντικής και μοναδικής δομής για τα ορεινά της περιοχής, όταν ακόμη δεν έχει λήξει το ιδιοκτησιακό;
Πάντως δεν είναι η πρώτη φορά που επικρατούν αντεγκλήσεις σε σχέση με ένα κτήριο ή έκταση με τις αντιμαχόμενες πλευρές να ξεπερνούν τις δύο σε πολλές περιπτώσεις και με τα δικαστήρια επί των εν λόγω θεμάτων να κρατάνε χρόνια ολόκληρα με αποτέλεσμα ακίνητα κοινής ωφέλειας κατά βάση, να μένουν στον αέρα για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ελπίζουμε, να μη συμβεί κάτι αντίστοιχο και στο Καταφύγιο Κόζιακα…
