Τα σχολεία καταλαμβάνονται δίκην εχθρικού οχυρού, μα η κυβέρνηση της Ν.Δ. αδιαφορεί ή μάλλον ρέγχεται μακαρίως αντί να επαναφέρει την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που καταργήθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ ανοήτως, για να μπορούν δημοκρατικά και χωρίς ποινικές συνέπειες μαθητές και εξωσχολικοί μπαχαλάκηδες όχι μόνο να καταργούν την εκπαιδευτική διαδικασία αλλά και να καταστρέφουν την υποδομή του σχολείου.
Είναι περιττό να σχολιάσει κάθε καλοπροαίρετος πολίτης τον πασιφανέστατο λαϊκισμό της κυβέρνησης, που έχει ρητή υποχρέωση να λειτουργούν τα σχολεία. Μήπως συσχηματίζεται, ας πούμε, με το ΣΥΡΙΖΑ; Το ερώτημα τίθεται, για να γνωρίζουν οι πολίτες αν τελικά νοιάζεται κανένα κόμμα για την απρόσκοπτη λειτουργία των σχολείων.
Επειδή περιττεύει να σχολιάσω εκ νέου το τραγικό φαινόμενο των καταλήψεων, αναδημοσιεύω άρθρο μου του 2004, που είναι άκρως επίκαιρο και σήμερα.
«Θέλουμε ή όχι καταλήψεις Σχολείων;
Θεωρήθηκαν κάποτε ότι αποτελούν κορυφαία δημοκρατική-επαναστατική διαδικασία των μαθητών! Και τις επικρότησαν με τόση τέχνη η συνδικαλιστική μυωπία και κομματικός καιροσκοπισμός, που τα καημένα τα παιδιά το πίστεψαν, και δεν υπάρχει πλέον επιχείρημα, για να τα πείσει ότι βλάπτουν μόνο τον εαυτό τους και κανέναν άλλον.
Θεωρούνται ακόμη και σήμερα αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα των μαθητών, που το «σιγοντάρουν» τόσο η πολιτεία όσο και οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων αλλά και η εκπαιδευτική κοινότητα με την ανοχή και την ένοχη σιωπή τους.
Μία ομάδα 5-10 μαθητών, για να κάνει την «επανάστασή» της , και σε απλοελληνική γλώσσα την πλάκα της, ή και για να εγγραφεί στην κομματικής επετηρίδα όσο γίνεται σε καλύτερη θέση, προχωρεί σε διάρρηξη του σχολείου (1ο ποινικό αδίκημα), αλυσοδένει τις εισόδους (2ο ποινικό αδίκημα), προβαίνει σε βανδαλισμούς (3ο ποινικό αδίκημα) και δηλώνει φασιστικότατα : “Στο όνομα της προόδου και της δημοκρατίας δεν επιτρέπουμε να λειτουργήσει το σχολείο (4ο ποινικό αδίκημα), διότι δεν υπάρχουν διακοσμητικά κάδρα στους τοίχους, διότι κάποια σώματα θέρμανσης δεν λειτουργούν, διότι το κυλικείο έχει ακριβές τιμές, διότι μας πάνε σε καινούργιο σχολείο (πέρυσι διαμαρτύρονταν, γιατί δεν ολοκληρώνεται το καινούργιο σχολείο), διότι δε μας εξυπηρετεί το ΚΤΕΛ, διότι δε μας αρέσει το ένα, διότι μας καταπιέζει το άλλο”!
Και βέβαια κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι υπάρχουν προβλήματα υποδομής σε κάποια σχολεία. Αλλά και σ’ αυτές ακόμη τις περιπτώσεις είναι αυτό λόγος, για να τα σφραγίζουν οι μαθητές κάθε χρόνο σαν από έθιμο κοντά στα Χριστούγεννα και όλοι οι υπεύθυνοι για την ομαλή λειτουργία τους να εθελοτυφλούμε και να κωφεύουμε μπροστά σ’ αυτή την ανίερη και άκρως αντιδημοκρατική ενέργεια, που όχι μόνο δε λύνει προβλήματα αλλά αντίθετα βυθίζει σε ανυποληψία το δημόσιο σχολείο;
Kαι αν επιτέλους φταίει κάποιος για τη μη επίλυση, σοβαρών προβλημάτων υποδομής και επειδή υπάρχει και η κοινωνική ανοχή να εκτονώνονται τα παιδιά, γιατί θα πρέπει να ιεροσυλείται το δημόσιο σχολείο και να μην πληρώνουν οι υπεύθυνοι; Είναι ο οικείος Δήμος υπεύθυνος; Aς κάνουν οι μαθητές κατάληψη στο Δημαρχείο. Μήπως και φταίει η Νομαρχία; Κατάληψη της Νομαρχίας. Μη και δεν πράττει τα δέοντα η Δ/νση Δ/θμιας Εκπ/σης; Το ίδιο.
Γιατί δηλαδή είναι πιο ωφέλιμο για την πρόοδο του τόπου να είναι προσβάσιμες οι διοικητικές υπηρεσίες και όχι να μένει ανοιχτό το σχολείο, που στάλα-στάλα διοχετεύει αγωγή και γνώση στους αυριανούς πολίτες; Mία διοικητική πράξη μπορείς να τη διεκπεραιώσεις την άλλη ημέρα. Αντίθετα μία χαμένη διδακτική ώρα δεν αναπληρώνεται αλλά παραμένει για το μαθητή ως έλλειμμα, που θα το βρει μπροστά του.
Και εδώ ακριβώς απαιτείται η συλλογική ευφυΐα του κλάδου των εκπαιδευτικών , που αρνήθηκε να δει πέρα από τη μύτη του, όταν άρχισε το έθιμο των καταλήψεων, να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν, για να μένουν τα σχολεία ανοιχτά. Ποια είναι η θέση του Δ.Σ. της ΕΛΜΕΤ; Ποια είναι η θέση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ; Ποια η πρότασή τους; Ποιος μπορεί να εμποδίσει ένα σύλλογο διδασκόντων να στηρίζει το Δ/ντή του, για να καλέσει τον αρμόδιο Εισαγγελέα, ώστε να αποκαταστήσει την τάξη στο χώρο του σχολείου; Tι μπορεί να εμποδίζει το Δ/ντή ενός σχολείου να πράξει αυτό που είναι υποχρεωμένος;
Είναι δυνατόν ο αρμόδιος Εισαγγελέας να μην πράξει το αυτονόητο, για να προστατευτεί η ιερότητα του σχολικού χώρου και για να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία του σχολείου; Eίναι δυνατόν οι γονείς και κηδεμόνες ως έχοντες την επιμέλεια των ανηλίκων μαθητών να μην έχουν νομικές ευθύνες και ποινικές επιπτώσεις, όταν τα παιδιά τους καταλαμβάνουν ένα σχολείο;
Kλειδί για την επίλυση του προβλήματος υπάρχει (υπήρχε μέχρι το 2015) και δεν είναι κανένα άλλο παρά η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου / ΦΕΚ.272/4-12-1999, που ορίζει “…. Έχοντας υπόψη: 1.Τη διάταξη του άρθρου 44 παρ.1 του Συντάγματος… αποφασίζουμε: Όποιος καθ ’οιονδήποτε τρόπο παρεμποδίζει, διαταράσσει ή διακόπτει την ομαλή λειτουργία των δημοσίων σχολείων Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ή παρανόμως παραμένει στους χώρους λειτουργίας αυτών, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών.
Η ποινική δίωξη των υπαιτίων ασκείται αυτεπαγγέλτως. (Σ.Σ. Από τις διατάξεις της παραπάνω Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου εκπηδούν και οι υποχρεώσεις των διευθυντών σχολείων για την εφαρμογή της, που είναι:
- Ενημερώνει τον οικείο Προϊστάμενο
- Καλεί την αρμόδια αστυνομική αρχή
- Αναφέρει το γεγονός στον αρμόδιο Εισαγγελέα.
Η αδιαφορία , παράλειψη ή καθυστέρηση για τις παραπάνω ενέργειες συνθέτουν πειθαρχικό παράπτωμα των παρ. Ε΄ και ΣΤ΄ του άρθρου 107 του Υπ. Κώδικα)”.
Πρέπει , λοιπόν, να εφαρμοστεί αυτή η πράξη νομοθετικού περιεχομένου, που συνάδει προς το Σύνταγμα της χώρας και που εκδόθηκε με κοινοβουλευτικές δημοκρατικές διαδικασίες , για να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία του δημοσίου σχολείου;
Δυστυχώς φθάσαμε σαν “μοιραίοι και άβουλοι αντάμα” (Κ.Βάρναλης) στο σημείο να διερωτόμαστε ως πολιτεία, ως κλάδος, ως γονείς και κηδεμόνες, για τα απολύτως αυτονόητα από το φόβο μη και μας χυμήξουν “οι εργολάβοι και εργολαβίσκοι δημοκρατικών ευαισθησιών”, μενόμενοι και αλαλάζοντες : «Επάνω τους, αυτοί δεν είναι δημοκρατικοί, ενημέρωσαν τον Εισαγγελέα», λες και η δικαστική αρχή δεν είναι μία από τις τρεις εξουσίες κάθε δημοκρατικού πολιτεύματος! Από πότε όμως, όταν προσφεύγουμε στις δικαστικές αρχές, για να βρούμε το προσωπικό μας δίκαιο, ενεργούμε δημοκρατικά, ενώ, όταν προσφεύγουμε για το δημόσιο σχολείο, ενεργούμε αντιδημοκρατικά; Αλλά για λογικά πράγματα θα μιλάμε τώρα διακινδυνεύοντας να θεωρηθούμε νεφοβάμονες και αιρετικοί της τρέχουσας λογικής από τους κατά τον Αριστοφάνη «δημοκόλακας και δημοπιθήκους»; Και όμως πρέπει, γιατί , όταν μιλάμε για το δημόσιο σχολείο, επιβάλλεται να αρθρώνουμε λόγο που ακούει προς το μέλλον».
Θανάσης Νάστας τ. Διευθυντής
Γυμνασίου Μεγάρχης
4ου Λ. Τρικάλων «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
1ου Λυκείου Τρικάλων
3ου Λυκείου Τρικάλων «ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ»
