Όλοι εμείς που τα τελευταία χρόνια κινητοποιούμαστε για την ανασυγκρότηση του χώρου της νέας αριστεράς και του πολιτικού κέντρου είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι με τις τελευταίες εξελίξεις στην Δημοκρατική Συμπαράταξη.
Χαιρετίζουμε τις υποψηφιότητες Γεννηματά, Καμίνη και Ραγκούση και ελπίζουμε σε νέες που θα εκφράζουν όλες τις τάσεις του χώρου της σοσιαλδημοκρατικής αριστεράς και του κέντρου, ιδιαίτερα δε αυτές από τον χώρο του Ποταμιού και της Ώρας Αποφάσεων.
Η πολιτική βέβαια δεν είναι η επιβεβαίωση προσώπων αλλά η προώθηση πολιτικών που θα βελτιώνουν την ζωή των ανθρώπων. Η πολιτική πρόταση του νέας μεγάλης δημοκρατικής παράταξη έχει περιγραφή από το κείμενο της επιτροπής διαλόγου και θέσεων για τις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο του 2016.
Προφανώς το κείμενο της επιτροπής θα τύχει επεξεργασίας, αποσαφήνισης και νομιμοποίησης από το Συνέδριο που θα ακολουθήσει την εκλογή του πρώτου ηγέτη της παράταξης. Το βέλτιστο θα ήταν η επιλογή της ηγεσίας να πραγματοποιηθεί μετά την επεξεργασία των θέσεων αλλά αυτή η αντίφαση προέκυψε μετά πρότασης του Ποταμιού και για την διευκόλυνση της συμμετοχής του στο εγχείρημα.
Η αυτοδιάλυση των υπαρχόντων κομμάτων στον νέο φορέα, όταν αυτός συγκροτηθεί, θα είναι ένα μεγάλο βήμα για μια μεγάλη πλουραλιστική και δημοκρατική παράταξη. Κανένας όμως δεν μπορεί να επιβάλλει σε κάποιον άλλο την αυτοδιάλυση. Η επίκληση της αυτοδιάλυσης ως όρου για την συμμετοχή στις διαδικασίες είναι θέση υπονόμευσης της προσπάθειας.
Είναι το μοναδικό σημείο που πρέπει να παραδειγματιστούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το μήνυμα θα εκπέμψει η νέα παράταξη για να μπορέσει να μαγνητίσει και να εμπνεύσει ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας πρέπει να είναι απλό και λιτό.
Την χώρα την χρεοκόπησε το ελληνικό κράτος και όχι η άφρων πολιτική των τραπεζών όπως έγινε στις άλλες χώρες της ευρωζώνης. Την ευθύνη φέρουν οι διαχειριστές του, την πρώτη και μέγιστη το κόμμα της Ν.Δ. Ηθική αυτουργία βεβαίως βαρύνει όλες τις εκδοχές της αριστεράς και το ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι ως κυβερνήσεις ή αντιπολιτεύσεις καλλιέργησαν την αντίληψη ότι το κράτος είναι η καλή μας αγελάδα που όλοι πρέπει να την αρμέγουν αλλά κανείς να την ταΐζει. Η λιγότερη επώδυνη διαχείριση της κρίσης είναι η εντός Ευρώ και Ευρώπης.
Μεγαλοπρεπής επιβεβαίωση αυτής της πραγματικότητας είναι η προσχώρηση σ’ αυτή την πολιτική των ορκισμένων εχθρών της, της Ν.Δ. των Ζαππείων και των αντιμνημονιακών ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Κάθε άλλη εκδοχή εκτός Ευρώπης είναι πολλαπλάσια καταστροφική και εθνικά επικίνδυνη.
Ευθύνη για την πολυετή παράταση της κρίσης έχει πρώτα από όλα ο αριστερός και δεξιός λαϊκισμός. Τα Ζάππεια του Σαμαρά και της Ν.Δ. που φούντωσαν τον λαϊκισμό των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η σημερινή καταστροφική διαχείριση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αλλά και οι ανεπάρκειες των προηγούμενων κυβερνήσεων που εφάρμοσαν μνημόνια.
Η νέα προοδευτική παράταξη έχει στο κέντρο της οικονομικής πολιτικής την παραγωγή νέου πλούτου και την δίκαιη αναδιανομή του με στόχο την μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων. Η αύξηση του εθνικού πλούτου και η μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων είναι αλληλένδετες και αλληλοσυμπληρούμενες, είναι ή ίδια ενιαία πολιτική, είναι αυτό που διαχωρίζει την νέα αριστερά από την παλαιά.
Επιτέλους τέλος στα πελατειακά δίκτυα. Ξερίζωμα του ρουσφετιού, αυτού του καταλοίπου της οθωμανικής κατοχής, ως αποδεκτής πρακτικής από την κοινωνική συνείδηση. Όσοι συμμετέχουν στην νέα παράταξη αλλά έκτισαν καριέρες εκμεταλλευόμενοι τα πελατειακά δίκτυα πρέπει και το λάθος τους να αναγνωρίζουν και στις πίσω γραμμές να παραμείνουν.
Αδιαφορούμε για το πρόσκαιρο εκλογικό κόστος αυτής της πολιτικής, το συμφέρον της παράταξης το υποτάσσουμε στο συμφέρον της κοινωνίας. Η στάση μας απέναντι στις μορφές κοινωνικής ιδιοκτησίας εξαρτάται από την βέλτιστη παραγωγικότητα της οικονομικής μορφής. Η προτίμηση στον κρατικό ή ιδιωτικό τομέα δεν είναι ιδεοληπτική, δεν είναι σκοπός αλλά εργαλείο για την βελτίωση της ζωής των ανθρώπων.
Πάντα διαλέγουμε το εργαλείο ή τα εργαλεία που κρίνονται αποτελεσματικότερα στο δοθέν οικονομικό περιβάλλον. Είμαστε σύμφωνοι με την παρατήρηση του Μαρξ ότι η μοναδική αιτία που ένας κοινωνικοοικονομικός σχηματισμός αντικαθίστανται από έναν άλλο είναι η ανώτερη παραγωγικότητά του. Έξοδος από την κρίση συνεπάγεται την διόρθωση της αιτίας της, άρα μεταρρύθμιση του κράτους. Βασικό εργαλείο της πολιτικής αυτής είναι η αξιολόγηση των ανθρώπων και των δομών με κριτήριο την αποτελεσματικότητά τους και το δημόσιο συμφέρον.
Εάν τα παραπάνω περιγράφουν της βασικές αρχές της πολιτικής μας τότε η προώθηση αυτής της πολιτικής είναι το κριτήριο που καθορίζει και την ταχτική των συμμαχιών. Άρα συμμαχούμε με όποιον δέχεται τις παραπάνω αρχές ή ανεκτό για μας υποσύνολο. Αυτό είναι το μοναδικό κριτήριο, αυτό σημαίνει ότι έχεις αυτόνομη πολιτική, αυτό γίνεται σε όλες τις αναπτυγμένες πολιτικά χώρες. Επιδίωξή μας είναι να δεχθούν το ελάχιστο πρόγραμμα μας όλες οι ευρωπαϊκές δυνάμεις της χώρας για την γρηγορότερη και με μικρότερο κοινωνικό πόνο έξοδο από την κρίση.
Όταν το κύριο είναι η προώθηση του προγράμματος τότε η αναζήτηση του αποδοτικότερου τρόπου είναι σημαντικό αλλά δευτερεύον και, προφανώς, δεν είναι ζήτημα αρχής. Είναι λογικό ότι θα αποφασίσει η πλειοψηφία της παράταξης με τις δημοκρατικές διαδικασίες που θα διέπουν την λειτουργία της όταν τεθεί το πρόβλημα και με τους όρους εκείνης της στιγμής.
Ενώ από τώρα όλοι δεσμευόμαστε να σεβασθούμε την απόφαση της πλειοψηφίας και να την επανεξετάσουμε όταν τα αποτελέσματα θα είναι ορατά. Με αυτήν την απλή κουλτούρα συγκροτούνται οι μεγάλες πλειοψηφικές παρατάξεις και δεν αποκόπτουν σε κάθε στροφή του πολιτικού γίγνεσθαι από ένα κομμάτι της σάρκας τους.
Στις εκλογές το πρώτο που κρίνεται είναι η κυβέρνηση του τόπου. Πολιτική δύναμη που δεν έχει ρεαλιστική κυβερνητική πρόταση είναι καταδικασμένη σε ποσοστά κινήματος διαμαρτυρίας. Ο πολίτης θα ψηφίσει με κριτήριο την αλλαγή της κυβέρνησης και εάν δεν υπάρχει άλλη ρεαλιστική πρόταση τότε στο όνομα της καταγγελίας της Ν.Δ. διασφαλίζουμε την αυτοδυναμία της.
Της παράταξης που σήμερα θέλει να παρουσιάσει ένα φιλομεταρρυθμιστικό προσωπείο, πίσω του όμως προσπαθεί να κρύψει τους καραμανλικούς αυτουργούς της χρεωκοπίας, τους σαμαρικούς εκπαιδευτές του ΣΥΡΙΖΑ στον λαϊκισμό και τους δεξιοτέχνες του ρουσφετιού που ελλοχεύουν στις τάξεις της, έτοιμοι για μια ακόμα νομή της εξουσίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσεις στις ευρωπαϊκές δυνάμεις αρκεί να απαλλαγεί από τον λαϊκισμό του και να κυριαρχήσει η δημοκρατική κουλτούρα στην πολιτική του πρακτική. Μόνο όμως η ήττα του στις εκλογές μπορεί να τον βοηθήσει να δει με ρεαλισμό την πραγματικότητα. Πρέπει να γίνει κάθε δυνατή προσπάθεια να μην χαρισθούν τα στελέχη και ο κόσμος του στον ακροαριστερό – ακροδεξιό αντιευρωπαϊκό μέτωπο.
Εμείς καλούμε όλες τις ευρωπαϊκές δυνάμεις σε κυβέρνηση συνεργασίας για την σωτηρία του τόπου, όχι για να μοιρασθούμε την εξουσία αλλά για να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας και να μην έχουμε μια επανάληψη της ασκούμενης πολιτικής με άλλα πρόσωπα ή διαφορετικά κόμματα. Αν υπάρξει προγραμματική συμφωνία με δεδηλωμένη στην βουλή, είμαστε στην κυβέρνηση. Εάν δεν υπάρχει συμφωνία, είμαστε στην αντιπολίτευση.
Στην πολιτική αυτό που έχει σημασία και, σε βάθος χρόνου κάνει απαραίτητο ένα πολιτικό φορέα, είναι ο συγχρονισμός του με τις ανάγκες της κοινωνίας. Στο ξεκίνημά του όμως σημαντικό ρόλο θα έχουν το πρόσωπα που τον απαρτίζουν. Μια νέα πολιτική πρόταση πρέπει να αντιστοιχηθεί και με μια ηγεσία που δεν θα προέλθει, βέβαια, από παρθενογένεση αλλά δεν θα φέρει το προπατορικό αμάρτημα της διαχείριση τους χρεοκοπημένου κράτους.
Δυστυχώς για την γυναίκα του καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει να φαίνεται τίμια.
Μάριος Μαρολαχάκης
Μέλος της Ν.Ε. Τρικάλων της ΔΗ.ΣΥ.
εκ μέρους των Κινήσεων για την Σοσιαλδημοκρατία
Αφήστε το σχόλιό σας