Πάντα θα υπάρχει στο νου το όραμα της επιστροφής στην Ιθάκη
Ο ξενιτεμός, ένα από τα πιο χιλιοτραγουδημένα θέματα, αποτελεί πληγή για την ελληνική κοινωνία, η οποία τον γνωρίζει από πολύ παλιά, καθώς έγινε καθοριστιστικό στοιχείο της ελληνικής ζωής.
Η μετανάστευση, αποτελεί ιστορικό πρόβλημα, εφόσον η πληγή του εκπατρισμού υπάρχει από τα αρχαία χρόνια και εξακολουθεί και στις μέρες μας ακόμα να αιμορροεί.
Ανάλογα με τις ιδιάζουσες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα, κομμάτι της κοινωνίας τρέπεται τακτικά σε φυγή αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο.
Μπορούμε έτσι να σκιαγραφήσουμε ορισμένες αιτίες του μεταναστευτικού κύματος, όπως είναι η ανεργία, ο υπερπληθυσμός, η πλάνη κάποιες φορές για εύκολο πλουτισμό, η μίμηση και η δύναμη του παραδείγματος, καθώς επίσης και ανά τα χρόνια οι διωγμοί, ο πόλεμος, η δέσμευση και στέρηση της ελευθερίας στη δράση και στην διακίνηση ιδεών από τα δικτατορικά καθεστώτα.
Ως αποτέλεσμα, παρατηρείτε μείωση του εργατικού και επιστημονικού δυναμικού της χώρας. Οι εργάτες του χεριού και του πνεύματος δίνουν όλες τους τις δυνάμεις σε ένα ξένο τόπο, προσφέροντας έτσι περισσότερο στην θετή παρά στην φυσική τους πατρίδα.
Για τον ταξιδευτή δε, η εγκατάσταση σε ένα άγνωστο πεδίο, που φέρει ένα εντελώς διαφορετικό ρυθμό ζωής και ανάπτυξης, με τις δικές του απαιτήσεις και προσφορές, αποτελεί μεγάλη πρόκληση. Η δυσκολία της προσαρμογής σε συνδυασμό με τις ζωντανές μνήμες της πατρίδας μπορεί να οδηγήσει σε πλήθος ψυχικών προβλημάτων.
Στη Θεσσαλία του σήμερα
Ας μην λησμονούμε φυσικά και το φαινόμενο τις βίαιης εσωτερικής μεταναστεύσεις, ένα ζήτημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε σήμερα, ύστερα και από τις πρόσφατες πλημμύρες που έπληξαν την Θεσσαλία.
Το περιβάλλον υπήρξε από πάντα αιτία πληθυσμιακών μετακινήσεων, και πλέον το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής δείχνει να το επιδεινώνει.
Συντοπίτες μας, εκτοπίστηκαν βίαια από τους τόπους τους, χάνοντας το βιός του και την πραγματικότητα που ήξεραν και βίωναν, μέχρι πρόσφατα.
Καλούνται πλέον δε, να ξεκινήσουν από το μηδέν, κουβαλώντας τον πόνο της απώλειας κόπων μιας ζωής.
Όποιο λοιπόν και αν αποτελεί τελικά, αίτιο εκούσιας ή ακούσιας μετανάστευσης το κράτος καλείται έμπρακτα να μεριμνήσει προς λύση του προβλήματος.
Όροι καλύτερης διαβίωσης, θεσμοί επαγγελματικού προσανατολισμού, δυνατότητες απασχόλησης την νεολαίας , καθώς βέβαια και μέριμνα πριν αλλά και μετά από φυσικές καταστροφές, εάν και εφόσον κριθεί αδύνατη η αποφυγή των τόσο καταστροφικών αποτελεσμάτων, είναι κάποια παραδείγματα κρατικής μέριμνας που απαιτούνται και χρήζουν άμεσης υλοποίησης.
Όταν είναι επιτακτική η ανάγκη του ξενιτεμού ας μη διαφεύγει από το νου του μετανάστη το όραμα της επιστροφής στην δική του Ιθάκη.
Το Οδύσσειο παράδειγμα ας μένει ζωντανό και ας καθοδηγεί το κάθε άτομο που αναγκάζεται να εγκαταλείψει το τόπο του.
Για την Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών
Της Βάσιας Ναούμ
