Από δανειοθάλαμος για οδικά έργα αναδείχθηκε σε έναν μοναδικό υδροβιότοπο!
Το φυσικό κάλλος του νομού Τρικάλων ακόμη και κοντά στα αστικά κέντρα του είναι μοναδικό. Αυτό το αναγνωρίζουμε όλοι, και σίγουρα υπάρχουν χίλιοι λόγοι για να αισθανόμαστε τυχεροί που μπορούμε (όσο μπορούμε τέλος πάντων) να απολαύσουμε όσα η φύση μας χάρισε. Η επέμβαση του ανθρώπου έρχεται πολλές φορές βέβαια να διαταράξει αυτή την ομορφιά και πολλές φορές αυτό είναι αναπόφευκτο. Ωστόσο, υπάρχουν κι εκείνες οι ελάχιστες περιπτώσεις, που αντί για παραφωνία, η επέμβασή μας στη φύση, αφήνει πίσω της ομορφιά. Και πάλι βέβαια γιατί η φύση έχει έναν μοναδικό τρόπο να επουλώνει τις πληγές της. Όπως η περίπτωση ενός δανειοθαλάμου στο Διαλεχτό.
Τεχνική εταιρεία που ανέλαβε έργα, έπαιρνε αδρανή υλικά από έκταση στο Διαλεχτό. Τελειώνοντας το έργο, δεν θα μπορούσε κανείς να πιστέψει μετά από λίγο καιρό τι έμεινε στο χώρο του ανενεργού πλέον δανειοθαλάμου! Μια λίμνη, ένας νέος υδροβιότοπος που σήμερα συγκεντρώνει σμήνη μοναδικών πουλιών που έχτισαν εκεί έναν υπέροχο κόσμο έτοιμο να τον θαυμάσουμε με σεβασμό για το μεγαλείο του.
Μιλήσαμε γι’αυτό με τον βιολόγο Δημήτρη Βαβύλη, ο οποίος ήταν και αυτός που ανακάλυψε την παράδοξη προς εμάς εξέλιξη αλλά και ανέλαβε μέσα από πρωτοβουλίες, να τον προστατεύσει. Έτσι, όπως ανέφερε στο Trikalanews.gr σε συνεργασία με τον δήμο Τρικκαίων, έγιναν κάποιες αναπλάσεις προστέθηκε στον χώρο παρατηρητήριο πουλιών και σήμερα προσφέρεται για τους φυσιολάτρες ως ένα ιδανικό σημείο γνωριμίας με το οικοσύστημα της περιοχής.
Φτάνοντας στο σημείο ακολουθώντας μια μικρή διαδρομή από το κέντρο του χωριού του Κεφαλόβρυσου, η ανθρώπινη σιωπή διαπρέπει. Το μόνο που ακούγονται είναι οι φωνές του χιλιάδων πουλιών που βρήκαν καταφύγιο στον νέο υδροβιότοπο. Στα δέντρα γύρω από την λίμνη, συναντήσαμε τις φωλιές γεμάτες και είδαμε είδη πουλιών κατά σμήνη, που δεν συναντούμε εύκολα μέσα στις πόλεις μας. Ανεβαίνοντας στο παρατηρητήριο, η θέα και η αίσθηση επαφής με το φυσικό περιβάλλον είναι ανεκτίμητη.
Θα θέλαμε πολύ να ξεχωρίσουμε την ταυτότητα του κάθε είδους πουλιού που συνάντησε το οπτικό μας πεδίο, πράγμα όμως αρκετά δύσκολο. Ευτυχώς, ο Δημήτρης Βαβύλης μας διαφώτισε σχετικά μέσα από την καταγραφή τους και την μελέτη που έκανε για τον χώρο θέλοντας το σημείο να γίνει η αφετηρία για μια νέα περιβαλλοντική δράση με τη συμμετοχή και τη μέριμνα όλων όσων εκτιμούν τον ορνιθολογικό πλούτο του νομού Τρικάλων.
Έτσι, με βάση και την καταγραφή που έκανε ο βιολόγος, διαπιστώθηκε στην περιοχή υπάρχου τα εξής είδη: Καλαμοκανάς, Νανοβουτηχτάρι, Νερόκοτα, Φαλαρίδα, Ποταμοσφυριχτής, Πρασινοκέφαλη πάπια, Βαλτόπαπια, κατά την μετανάστευση μικρός αριθμός από παρυδάτια πουλιά όπως μαχητές, πρασινοσκέληδες, δασότριγγες, χαλκόκοτες, Λευκοτσικνιάδες, Σταχτοτσικνιάδες, Μαυροπελαργοί. Στις «παραλίμνιες» περιοχές φωλιάζουν αρκετά άλλα είδη πουλιών με πιο σημαντικά την Πετροτουρλίδα,, την Χαλκοκουρούνα καθώς και το Χαβαρόνι.
Όλα αυτά μέσα σε μια μικρή έκταση που όμως έγινε μια μεγάλη ανάσα για την περιοχή μας. Ατενίζοντας γύρω μας, τα βουνά στο βάθος μοιάζουν να αγκαλιάζουν αυτό τον νέο κόσμο και γίνονται τα ίδια μια φωλιά μέσα στην οποία το περιβάλλον φροντίζει για όλους μας. Ελπίδα μας και ευχή, να προστατευτεί και να φροντιστεί ο νεοδημιούργητος παράδεισος. Και αυτό είναι μια συλλογική ευθύνη που οφείλουμε να αναλάβουμε.
Ακολουθούν φωτογραφίες του βιολόγου Δημήτρη Βαβύλη καθώς και του νεαρού μαθητή και φυσιολάτρη Δημήτρη Κόγια.
*Φωτογραφίες Δημήτρη Βαβύλη
*Φωτογραφίες Δημήτρη Κόγια
