Krikor Tsakitzian
Η Ελληνική τηλεόραση έχει βαλθεί να ξυπνήσει σε όλους μας τα πιο χυδαία μας ένστικτα. Προβάλλει το ένα ριάλιτι μετά το άλλο κι όλα τους συναγωνίζονται μεταξύ τους, για το πιο είναι χυδαιότερο, πιο πρόστυχο και πιο ζωώδες.
Στο Big Brother εξευτελίζεται η ανθρώπινη προσωπικότητα μέσα σε ένα κοινόβιο υπανθρώπων, που χυδαιοτροπούν μεταξύ τους επί 24ώρου βάσεως.
Στο Bachelor εξευτελίζεται το γυναικείο φύλλο, όπου ένα τσούρμο απερίσκεπτα και προκλητικά ντυμένα κοριτσόπουλα, εκλιπαρούν ένα αρσενικό σούργελο για μια ματιά, καθιστώντας τον εαυτό τους σε σεξουαλικούς επαίτες.
Το Survivor, γυρνά το ανθρώπινο είδος χιλιετίες πίσω, όπου οι παίκτες είναι ικανοί, όχι μόνο να ρουφιανέψουν ο ένας τον άλλο για μια μπουκιά ψωμί, αλλά ακόμη και να σκοτώσουν το συνάνθρωπό τους και συμπαίκτη τους για να περιορίσουν τη λιμοκτονία τους προκειμένου να επιβιώσουν μέσα σ’ αυτό και να εξαργυρώσουν στη συνέχεια την αχρειότητά τους, με την εφήμερη δημοφιλία που τους παρέχει η συμμετοχή τους σ’ ένα παιχνίδι κανιβαλισμού και ανθρωποφαγίας.
Αφού όλα αυτά πέρασαν με επιτυχία από το κοινό του τηλεοπτικού Κολοσσαίου, διαπίστωσαν οι ιθύνοντες του μιντιακού βόρβορου, ότι μπορούν να γίνουν ακόμη χειρότεροι. Έτσι ετοιμάζονται να εξευτελίσουν ακόμη και το θεσμό της οικογένειας, ρίχνοντας στην αρένα ζευγάρια τα οποία θα ξεσκίσουν τις σάρες τους και τις ψυχές τους, προκειμένου ν’ αποδείξουν ότι ο άνθρωπος μπορεί να γίνει το πιο άγριο θηρίο στον πλανήτη, αρκεί να πετύχει το σκοπό του.
Δυστυχώς όμως, στην προκειμένη περίπτωση δεν πρόκειται για την επιβίωση, αλλά για την αρρώστια που έχει πλήξει τα τελευταία χρόνια το ανθρώπινο είδος, αυτή της εφήμερης δημοσιότητας, με οποιοδήποτε κόστος, πουλώντας ακόμη και την ψυχή τους στο διάβολο κι ακόμη παραπέρα.
Έτσι ο τηλεοπτικός απόπατος βρίσκεται στην κορύφωσή του. Δεν υπάρχει κανένα όριο σ’ αυτό τον κατήφορο. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πόσο χαμηλά μπορεί να φτάσει. Η διαστροφή του ανθρώπινου νου, τρέχει ανεξέλεγκτα προς την καταστροφή του είδους μας. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω απ’ αυτή την κατρακύλα, που όπως φαίνεται θα συμπαρασύρει σύσσωμη τη νέα γενιά.
Φυσικά τα κανάλια καμαρώνουν για το κατόρθωμά τους και την κατάντια τους, αφού οι ιδιοκτήτες τους υπερκερδοφορούν καταστρέφοντας την κοινωνία.
Εξάλλου ποτέ δεν νοιάστηκαν γι’ αυτή, παρά μόνο για την τσέπη τους και τη φήμη τους, πατώντας χρόνια τώρα, ακόμα και επί πτωμάτων για να πετύχουν το σκοπό τους.
