Γράφει ο Χρήστος Γκίμτσας
Έκανε μεγάλο κρότο το έγκλημα στα Τέμπη και ακούστηκε όχι μόνο σε όλη την Ελλάδα, αλλά και έξω απ’ αυτήν.
Δεν είναι και λίγο να μαθαίνεις για την θανατηφόρο εμπλοκή 48 ανθρώπων με φλεγόμενες λαμαρίνες ως αποτέλεσμα της πρόσφατης σιδηροδρομικής τραγωδίας.
Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.
Ο θρήνος του εθνικού δράματος, δεδομένος, όπως δεδομένο είναι και το κυνήγι των μαγισσών που λέγεται αναζήτηση των υπευθύνων.
Τώρα που το έγκλημα αρχίζει να ‘’κρυώνει’’ , μέσα από το ερωτηματικό «Τις πταίει;», είναι ανάγκη να πραγματοποιήσουμε μία κατάδυση στην μνήμη αυτής της χώρας και να θυμηθούμε πως το έγκλημα των Τεμπών , δεν είναι ‘’στιγμιαίο αλλά διαρκές’’.
Ο φάκελος «Τροχαία Ατυχήματα» στην Ελλάδα έχει ανοίξει από πολλά χρόνια, και δεν προβλέπεται να κλείσει σε κάποιο κοντινό μέλλον. Πρόκειται για φάκελο που το περιεχόμενό του αποτελεί το εθνικό Grand Guignol.
Είναι λοιπόν ευκαιρία να ανακαλέσουμε και άλλες ανάλογες στιγμές εθνικού πένθους.
Φαίνεται τελικά, πως η κοιλάδα των Τεμπών πρέπει να είναι καταραμένη.
Στις 4/10/1999 στην κατά τα άλλα σ’ αυτήν την ειδυλλιακή διαδρομή , μέσα σε ένα εκδρομικό πούλμαν, συνάντησαν τον θάνατο 6 νεαροί φίλαθλοι του ΠΑΟΚ.
Ακολούθησαν αναθέματα και κατάρες, αλλά και πολιτικές διαβεβαιώσεις πως δεν θα ξανασυμβεί τέτοια τραγωδία σ’ αυτόν τον δρόμο. Χρειάστηκαν να περάσουν μόνο 4 χρόνια και στις
13/4/2003, 21 εκδρομείς μαθητές , άφησαν την τελευταία τους πνοή, αποκεφαλισμένοι, στον ίδιο δρόμο.
Έμειναν οι υποσχέσεις και τα εικονοστάσια για να θυμίζουν τον άδικο θάνατό τους και αν σας φέρει ο δρόμος από εκεί , αφήστε ένα λουλούδι και ένα δάκρυ ,στον τύμβο τους.
Εδώ λοιπόν στην καταραμένη περιοχή των Τεμπών ήλθε να προστεθούν στον κατάλογο των νεκρών , και οι νεκροί του πρόσφατου σιδηροδρομικού δυστυχήματος.
Και δεν υπολογίζονται σ’ αυτούς τους θανάτους και οι λιγότερο θορυβώδεις θάνατοι, στην ίδια διαδρομή, που δεν ήταν και λίγοι.
Αργησε πολύ να γίνει ο καινούργιος δρόμος και ο λογαριασμός είχε πολύ αίμα , ιδίως νεανικό.
Και πώς να ξεχάσει κανείς εκείνη την εμπόλεμη ζώνη που την είχαν βαφτίσει ”Πέταλο του Μαλιακού’’ και που όσοι περνούσαν αυτή την διαδρομή αλώβητοι, θεωρούσαν τους εαυτούς τους, τυχερούς.
Όχι όμως και οι 7 μαθητές που στις 27/4/2004 , άφησαν την ζωή και τα νιάτα τους στην άσφαλτο του Μαλιακού πετάλου.
Ο θρήνος στην Φαρκαδόνα δεν έχει κοπάσει ακόμα για τα 7 αυτά παιδιά γιατί ήταν όλα δικά μας. Τρικαλινά παιδιά.
Εκεί λοιπόν στις όχθες του Μαλιακού κόλπου, ο χάρος έκοβε διόδια, πληρωμένα με σάρκα και αίμα.
Άργησε παρ’ όλες τις υποσχέσεις και εκεί να ολοκληρωθεί ένας ασφαλής δρόμος ,και μόνο τα αναθέματα στις παρυφές του παλιού δρόμου, θυμίζουν την εθνική σφαγή.
Και μην νομίζετε πως τα θαλασσινά ταξίδια ήταν πιο ασφαλή. Αρκεί να θυμηθούμε τους πνιγμένους που ταξίδεψαν πάνω σε σαπιοκάραβα που κάποιοι έλεγχοι, τα έκριναν κατάλληλα. Έτσι λοιπόν έχουμε:
1966: Το οχηματαγωγό ‘’Ηράκλειον’’ βυθίστηκε στην Φαλκονέρα. Μαζική δολοφονία 217 ανθρώπων.
1983: Η ‘’Χρυσή ακτή’’ βυθίστηκε ανοιχτά της Καρύστου. 26 οι νεκροί.
1996: Το ‘’Δύστος’’ βυθίστηκε ανατολικά της Κύμης και μαζί του 20 αθώοι.
2000: το οχηματαγωγό ‘’Σάμαινα’’ εμβολίζει και βυθίζει την τορπιλάκατο ‘’Κωστάκος’’ σε συνθήκες ναυτικής άσκησης και απόλυτης νηνεμίας. 4 από το πολεμικό καράβι οι νεκροί.
2000: Το εξπρές ‘’Σάμινα’’ , φουντάρισε ‘έξω από την Πάρο. 81 οι πνιγμένοι.
Και αν όλα αυτά είναι θλιβερό παρελθόν, το παρόν είναι το ίδιο ζοφερό.
Στην κεντρική οδική αρτηρία της Κρήτης, επικρατούν συνθήκες σφαγείου. Αυτόν τον δρόμο, μόνο με τάμα σε άγιο , τον διασχίζεις σώος.
Και αν ταξιδέψεις στην διαδρομή Πατρών – Κορίνθου, λένε , πως πρώτα πρέπει να συντάξεις την διαθήκη σου!
Και να, μερικά στατιστικά που επισφραγίζουν την διαχρονική εθνική τροχαία τραγωδία.
Κρήτη. Έτος 2022: 56 νεκροί . Πελοπόννησος. Έτος 2022: 48 νεκροί. Πανελληνίως: Ιανουάριος- Ιούλιος του 2022 (7 μήνες) : 349 νεκροί, 350 βαριά τραυματίες, 7149, ελαφρότερα.
Πρόκειται για νούμερα που προκαλούν ίλιγγο. Μια ελληνική κωμόπολη ξεκληρίζεται κάθε χρόνο. Κατά κανόνα οι νεκροί είναι νεαρά άτομα, δηλαδή στην πιο παραγωγική ηλικία.
Είναι αυτοί που αν ζούσαν θα τεκνοποιούσαν και θα βοηθούσαν στην επίλυση του δημογραφικού προβλήματος. Δουλεύοντας θα αύξαιναν το εθνικό ΑΕΠ και θα ενίσχυαν τα ασφαλιστικά ταμεία.
Θα ήταν η ατμομηχανή της εθνικής ανάπτυξης και σ’ αυτούς θα στηρίζονταν η εθνική άμυνα.
Και το ερώτημα διαχρονικό: Ποιος φταίει για αυτό το μακελειό;
Μα τι ρωτάτε, λες και δεν το γνωρίζουμε!
Είναι αυτοί που μισό αιώνα τώρα ροκάνισαν τα δις των πακέτων Ντελόρ, των ΕΣΠΑ και των υπόλοιπων Ευρωπαϊκών επιχορηγήσεων για την ανάπτυξη οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας.
Είναι αυτοί που μετέτρεψαν τις σχέσεις κράτους –εργολάβων, σε πάρτι και μεγάλο φαγοπότι.
Είναι οι ίδιοι που φύτεψαν με τον κομματικό παραγοντισμό μέσα στην κρατική μηχανή ανίκανους και επικίνδυνους ανθρώπους σαν τον Κυρ- Βασίλη, σταθμάρχη στην Λάρισα, και τους υπεύθυνους της άλλης εθνικής τραγωδίας στο Μάτι.
Είναι ο αμαρτωλός και επικίνδυνος συνδικαλισμός
Φταίει το εκπαιδευτικό σύστημα που δεν μας δίδαξε πώς να κυκλοφορούμε πεζή και εποχούμενοι.
Φταίει η ‘’ανεξάρτητη’’ δικαιοσύνη, που μέσα από τις χρονοβόρες εκδικάσεις των εργολαβικών ενστάσεων, δεν επέτρεψε την υλοποίηση ενός σωτήριου οδικού –σιδηροδρομικού δικτύου στον κατάλληλο χρόνο.
Φταίει ότι άλλο μπορεί να φανταστείτε, μα πάνω από όλα φταίνε τα άδεια πολιτικά κουστουμάκια και ταγεράκια που διαχειρίζονται χρόνια τώρα, όλα τα παραπάνω, και που αυτόν τον καιρό ξαναζητούν την ψήφο μας . Χαλάλι τους λοιπόν ο τίτλος των serial killers
Υ.Γ. Στην Κόρινθο εκτός από “Το βαπόρι από την Περσία”, συνέλαβαν αυτές τις ημέρες 11 άτομα, 4 υπαλλήλους του τμήματος συγκοινωνιών και 7 από τις τοπικές σχολές οδήγησης που σε συνεργασία , εξέδιδαν πλαστά διπλώματα οδήγησης , έναντι αμοιβής. Τα κέρδη τους εκτιμώνται σε 300.000 έως 600.000 ευρώ. Λένε πως εξέδωσαν 300 περίπου πλαστά διπλώματα, κυρίως σε αλλοδαπούς . Το αντιλαμβανόμαστε; Τριακόσιοι Χάροι κυκλοφορούν οδηγώντας ανάμεσά μας.
Ετσι για να καταλάβουμε τι σημαίνουν προαναγγελθέντες θάνατοι με την ευλογία της πολιτείας.