ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΣΤΗ ΠΑΛΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ!
1974 – 2024: 50 χρόνια από την πτώση της χούντας και την αποκατάσταση της αστικής δημοκρατίας. Απέχει όμως πάρα πολύ η δημοκρατία, για την οποία αγωνίστηκαν όσοι και όσες συμμετείχαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, από αυτή που συνάντησαν μετά. Οι αντιδημοκρατικές πολιτικές και μέθοδοι που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται για την εργαζόμενη πλειονότητα και τη νεολαία αποδεικνύουν πως το πολίτευμα της αστικής δημοκρατίας παίζει τον ρόλο μιας ιδιάζουσας δικτατορίας του κεφαλαίου, που μπορεί να επιβάλλει στο πολιτικό σύστημα οτιδήποτε χρειάζεται καταπατώντας κάθε είδους δικαίωμα. Αυτό συνέβη πιο ξεκάθαρα από ποτέ στα χρόνια των μνημονίων, όταν ακόμα και η Βουλή ήταν διακοσμητική και η οποιουδήποτε χρώματος κυβέρνηση νομοθετούσε με βάση τις ορέξεις του κεφαλαίου, διεθνούς και ντόπιου.
Τα αιτήματα της εξέγερσης του ’74 «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» παραμένουν επίκαιρα, αφού και σήμερα ο μισθός δε βγάζει τον μήνα μπροστά στην ακρίβεια, τους υπέρογκους λογαριασμούς και τα εξωπραγματικά ενοίκια και για αυτό τίθεται επί τάπητος το ζήτημα της αξιοπρεπούς διαβίωσης για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού η παιδεία ξεπουλιέται στους ιδιώτες, κόβεται και ράβεται για τις απαιτήσεις της αγοράς και χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες να μένουν εκτός πανεπιστημίων λόγω των ταξικών φραγμών η ελευθερία είναι επίδικο σε μια περίοδο που το κράτος εξαπολύει διώξεις σε οτιδήποτε κινείται: σε δασκάλες που ζωγράφισαν ένα αντιπολεμικό πανό, σε μαθητές που πήγαν να κινητοποιηθούν για τα προβλήματα των σχολείων τους, σε ερευνητές που μίλησαν για τα εργασιακά τους δικαιώματα, σε φοιτήτριες
που κόλλησαν μια αφίσα.
Αλλά και το σύνθημα «Έξω οι ΗΠΑ – Έξω το ΝΑΤΟ» αναζητά δικαίωση σε μια από τις πιο αιματοβαμμένες χρονιές του αιώνα. Η γενοκτονία στην Παλαιστίνη συνεχίζεται και αντί να φαίνεται ένα τέλος, μοιάζει να είναι η αρχή ενός γενικευμένου πολέμου στη Μέση Ανατολή, με το Ισραήλ να επιτίθεται σε μια σειρά από χώρες της περιοχής. Ταυτόχρονα ο πόλεμος στην Ουκρανία μαίνεται με χιλιάδες νεκρούς καθημερινά. Η ελληνική κυβέρνηση, δεμένη στην πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ, σέρνει λαό και νεολαία σε επικίνδυνα παιχνίδια και μαζί με το ελληνικό κεφάλαιο
τροφοδοτεί τις εμπόλεμες ζώνες στο πλευρό του Ισραήλ και της Ουκρανίας.
Για όλα αυτά η φετινή επέτειος της εξέγερσης του
Πολυτεχνείου θα πρέπει να είναι μαζική και μαχητική. Να βρει στην πρώτη
γραμμή τη νεολαία και τον κόσμο της εργασίας που δεν υποτάσσονται στον ρεαλισμό
της υποταγής και παλεύουν για μια ζωή με αξιοπρέπεια, συλλογικό αγώνα και πίστη
στα ιδανικά και στα ανεκπλήρωτα συνθήματα του Νοέμβρη του 1973. Οι
συγκεντρώσεις στις 17 Νοέμβρη μπορεί να
αποτελέσουν έναν πρώτο κόμβο πριν την απεργία στις 20 του Νοέμβρη με στόχο τον
λόγο να πάρουν μέσα από τις κινητοποιήσεις τους ο λαός και η νεολαία, ώστε να
εκφραστεί δυνατά η κοινωνική οργή απέναντι στην αντιδραστική πολιτική της ΝΔ.
Το φετινό Πολυτεχνείο μπορεί κοιτώντας τα 50 χρόνια που πέρασαν να αναλογιστεί γιατί τα συνθήματά του έμειναν αδικαίωτα και γιατί η σύγχρονη αστική δημοκρατία δεν μπόρεσε να δείξει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο. Να αναζητήσει και να βρει τους τρόπους για ένα συνολικά διαφορετικό ρου στην ιστορία, για μια σύγχρονη
κομμουνιστική αφήγηση που θα συγκρουστεί με κάθε μορφής δικτατορίες, για την πραγματική απελευθέρωση της ανθρωπότητας. Που θα κάνει τις λάμψεις των εξεγέρσεων να φωτίσουν τον δρόμο που θα τις δικαιώσει.
ΟΛΕΣ ΚΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1:00 μ.μ. ΠΛΑΤΕΙΑ ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟΥ!
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α ΤΡΙΚΑΛΩΝ
Author: Pressroom
