ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Ο Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης και Καθηγούμενος τῆς Ἱεράς Μονής Βαρλαάμ Μετεώρων σεβαστός Γέρων Ισίδωρος, κατόπιν ευλογίας και συνεννοήσεως με τον Σεβ. Μητροπολίτη μας κ. Θεόκλητο, υπέβαλλε Παραίτηση εκ των καθηκόντων του Ηγουμένου της Μονής Βαρλαάμ, λόγω γήρατος.
Ὁ πολιός γέροντας, στην επιστολή της παραιτήσεώς του, η οποία είναι μια δοξολογική ευχαριστία προς τον Θεό, ευχαριστεί τον Μητροπολίτη, τους Κληρικούς και Μοναχούς και άπαντας τους ευλαβείς προσκυνητάς και φίλους της Μονής για την αγάπη τους, ζητά συγνώμη σε όσους τυχόν επίκρανε και προς όλους ανεξαιρέτως δίδει την ευχή του. Βεβαιώνει δε ότι θα είναι δίπλα σε κάθε ένα από μας με την προσευχή του, η όποία πλέον θα είναι απρόσκοπτη από διοικητικές ευθύνες.
Ο σεβ. Μητροπολίτης μας συγκινημένος ένέκρινε την Παραίτηση του σεβαστού Γέροντος, με την κάτωθι απαντητική Επιστολή:
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ
Ἐν Καλαμπάκᾳ τῇ 22-1-2022
Ἀριθ. Πρωτ. 106/2022
Πρός
Τόν Πανοσιολογιώτατον
Ἀρχιμ. Ἰσίδωρον Τσιατᾶν
Καθηγούμενον Ἱερᾶς Μονῆς Βαρλαὰμ Μετεώρων
Εἰς ΑΓΙΑ ΜΕΤΕΩΡΑ
Μετά πολλῆς συγκινήσεως καὶ ἰδιαιτέρας συναισθηματικῆς φορτίσεως σεβαστέ καί ἠγαπημένε μοι Γέρον, ἔλαβον τό ὑμέτερον Γράμμα, διά τοῦ ὁποίου γνωστοποιεῖς εἰς ἡμᾶς τήν Παραίτησίν σου ἐκ τῶν καθηκόντων τοῦ Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῶν Ἁγίων Πάντων – Βαρλαάμ τῶν Ἁγίων Μετεώρων.
Ἀνέγνωσα μετά πάσης προσοχῆς τά ὑπό σοῦ γεγραμμένα καί ἐνεβριμησάμην τῷ πνεύματι. Ἀνάμικτα συναισθήματα ἀνέβησαν ἐν τῇ καρδίᾳ μου.
Πρωτίστως μέ κατέβαλε λύπη, διότι ὁ ἰσχυρός Λέων ἐπιθυμεῖ νά «κουρνιάσῃ» εἰς τήν φωλέαν του. Ἐν συνεχείᾳ ἐγκατάλειψις, διότι προτίθεται εἷς ἐκ τῶν παλαιῶν σοφῶν Γερόντων μας νά ἀποσυρθῇ. Ὕστερον φόβος, διότι θά στερηθῶμεν τῆς ἀρίστης καί εὐγενοῦς συνεργασίας μας. Κατόπιν ἀνησυχία, μήπως παύσῃ ἡ ἀπό σοῦ πνευματική ἀρωγή πρός τήν ἐλαχιστότητά μου. Ἀκολούθως κατήφεια, διά τόν παροπλισμόν σου.
Ὅμως μεθύστερον μέ κατέλαβεν ἐλπίς, διότι θά στηρίξῃς τόν διάδοχόν σου. Εἶτα χαρά, διότι θά ἔχῃς μεγαλυτέραν εὐχέρειαν νά μέ συμβουλεύῃς. Μετέπειτα θάῤῥος, διότι θά ἐνισχύῃς μέ τήν προσευχήν σου ἅπαντας ἡμᾶς, ἀφοῦ θά ἔχῃς περισσότερον χρόνον δι᾿ αὐτήν. Μεταγενέστερα ἡρεμία, διότι γνωρίζω καλῶς ὅτι θά εὑρίσκεσαι δίπλα μου διά πᾶσαν ὑπόθεσιν.
Ἡ Μονή τοῦ Βαρλαάμ ἐπί τῶν ἡμερῶν τῆς ὑμετέρας Ἡγουμενίας ἐγνώρισεν ἡμέρας λαμπράς καί ἐβίωσε περιόδους πνευματικῆς ἀκμῆς.
Κατά τό ἔτος 1961 ἐτελέσθη ἡ εἰς Μοναχόν κουρά σου. Ἔκτοτε, ἀνεδείχθη ὄντως σωτήριον τό ἔτος αὐτό διά τά ἅγια Μετέωρα καί τούς Σταγούς. Ἐγκαταβίωσες εἰς τό ἱερόν Μοναστήριόν σου καί ῥιζωσες, ὅπως ὁ κισσός εἰς τόν βράχον. Παρέμεινες ὁ μοναδικός ἐκ τῶν πολυαρίθμων συμμοναστῶν καί συνασκητῶν καί πολλά ὑπεσχημένων ἀδελφῶν σου. Ἐν μέσῳ ἀντιξοοτήτων, δυσχερειῶν, κακῶν προκλήσεων καί ἰδιαιτέρων προσκλήσεων, παρέμεινες βράχος ἀῤῥαγής. Οὐδέποτε ἐκλυδωνίσθης ἀπό τάς διαφόρους τρικυμίας καί καταιγίδας, μιμούμενος τούς αἰνωβίους γίγαντας ἐπάνω εἰς τούς ὁποίους ἐμόνασες καί ἠσκήθης ἔχων ὡς παραμυθίαν εἰς τόν ἀπαραμύθητον τόπον τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, ὡς παρηγορίαν εἰς τούς πειρασμούς τούς ἁγιωτάτους Κτίτορας, τούς ὁποίους ἰδιαιτέρως εὐλαβεῖσαι καί εἰς τούς ὁποίους ἀνέθεσες τήν ἰδικήν σου ὕπαρξιν καί πορείαν καί παρέθηκας πᾶσαν τήν ζωήν σου, τῶν ὑπό τήν ἡγουμενίαν σου πατέρων, τῶν ὑπό τήν πνευματικήν σου εὐθύνην καί καθοδήγησιν ἀμετρήτων πνευματικῶν σου τέκνων, ἀκόμη καί αὐτῆς τῆς Μητροπόλεως, τήν ὁποίαν διηκόνησες μέ ἀπαράμιλλον ζῆλον ἐκ τῆς θέσεως τοῦ Γενικοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἑπιτρόπου ἐπί δεκαεξαετίαν. Συνέδραμες μέ ὅλο σου τό εἶναι εἰς τήν εὔρυθμον καί εὔτακτον αὐτῆς λειτουργίαν. Εἰργάσθης ἀνιδιοτελῶς μέ ἀγάπην διά τήν Ἐκκλησίαν εἰς τάς Οἰκονομικάς Ὑπηρεσίας αὐτῆς συμβάλλων τά μέγιστα εἰς τήν διάσωσιν τοῦ κύρους Της.
Κατέστης ὁ Καθηγητής τῆς ἐρήμου διά πλῆθος μοναχῶν, εὐγνωμόνων καί ἀγνωμόνων. Ἐπροβλήθης ὡς Γέρων καί πνευματικός, νυμφαγωγός καί ποδηγέτης μοναζουσῶν. Γέγονας πάτερ, ὁ ἐκπαιδευτής τῶν μέχρι τοῦδε κληρικῶν μας, ὅπου διά τῆς ἱερουργίας σου καί τῆς προφητικῆς σου μορφῆς καθυπέβαλες ἐνῷ τό ἰδιαίτερον ὕφος τῆς ἀπαγγελίας τῶν μυστικῶν εὐχῶν ἔθαλπε καί ὡδήγει τούς ἐκπαιδευομένους ἀλλά καί τούς προσευχομένους εἰς μίαν ἱεράν μυσταγωγίαν, ὡς ἄλλος ἱεροφάντης. Ἡ ἱεροπρέπεια ἦτο το ἔνδυμά σου. Ἡ εὐταξία, ἡ ἀδυναμία σου. Ἡ ταπείνωσις καί ἡ ἁπλότης, ἡ ἀσκητικότης καί ἡ προσευχή, ἡ μελέτη καί ἡ ἐργασία, εἶχον καταστεῖ ἡ καθημερινότητά σου ἐνῷ ἡ μεγίστη πεῖρα σου, ἦτο καί θά συνεχίζῃ νά εἶναι ἡ λυσιτέλεια σέ πολλές ἀδιέξοδες καταστάσεις.
Συνεπῶς σεβάσμιε Γέρον, δικαίως οἱ ἐν Σταγοῖς σέ ἀποκαλοῦν ὡς τόν «Ἄτλαντα τῶν Μετεώρων», ὅπου τό ἀποτύπωμά σου ἐχαράχθη εἰς τοῦ βράχους των καί θά παραμείνῃ ἀνεξίτηλον καί ζωηρόν διά νά μαρτυρῇ, νά καταθέτῃ καί νά ὁμολογῇ τήν εὐλογητήν πορείαν σου, τήν ἰσχυράν παρουσίαν σου καί τήν κρυστάλλινον ζωήν σου.
Μιά ὁλόκληρη ἱστορία κι᾿ ἕνας σταθμός Γέροντα!
Μιά ἱστορία, ἡ ὁποία ἐκαθέσθη πλέον εἰς τούς γηραλέους ὤμους σου καί «οὐ δύνασαι βαστάζειν ἄρτι». Ὡς «γέρων κεκμηκώς» ἐπέλεξες να παραδώσῃς τήν παρακαταθήκην τοῖς ἑπομένοις. Δίδου αὐτοῖς Γέρον ! Ἔχεις τήν εὐχήν μου ! Διαθέτω τήν εὐλογίαν μου ! Ἀδυνατῶ νά μή δεχθῶ τήν σοφήν ἐπιθυμίαν σου, τήν ὁποίαν μετ᾿ ἀθυμίας ἀποδέχομαι.
Ὅθεν, ἐκφράζω πρός τήν ὁσιότητά σου τόν ἔπαινον τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας καί τόν προσωπικόν μου θαυμασμόν διά τήν θυσιαστικήν σου ἀγάπην καί τήν σοφήν σου ἀπόφασιν. Παρακαλῶ σε ὅμως, «μή ἐάσεις ἡμᾶς ὀρφανούς», ἀλλά νά εἶσαι πάντα ὁ ἀντιλήπτωρ καί τό στήριγμα ὅλων ἡμῶν τῶν εὐλαβουμένων τήν μορφήν σου καί αἰτουμένων τήν εὐχήν σου.
Εὔχου δέ, ὅπως ἐν ἡμέρᾳ, ἣν ὁ Κύριος οἶδεν, μέ ἀξιώσῃ ὥστε γενηθήσομαι μιμητής τῆς αὐτοθυσιαστικῆς αὐτῆς Ἀποφάσεώς σου.
Διάπυρος πρός Κύριον Εὐχέτης
