Άρθρο του Κρικόρ Τσακιτζιάν
Το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά και μαζί έκανε την εμφάνισή του και το μόνιμο φαινόμενο της εποχής, οι δασικές πυρκαγιές που μαστίζουν τη χώρα μας κάθε χρόνο.
Κάτι τα φυσικά φαινόμενα, κάτι η έλλειψη χρημάτων για καθαρισμούς του δικτύου ηλεκτροδότησης που προκαλεί αρκετές πυρκαγιές και κάτι οι επιτήδειοι εμπρηστές, χάνονται κάθε χρόνο χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης, ανθρώπινες περιουσίες, μα πάνω απ’ όλα, σε αρκετές περιπτώσεις, ανθρώπινες ζωές.
Ας δούμε τις περιπτώσεις των εμπρηστών, όπως τις αναλύει στη μελέτη που δημοσίευσε σε επιστημονικό περιοδικό ο κ. Ανδριανός Γκουρμπάτσης, Αντιστράτηγος – Υπαρχηγός ΠΣ, ΕΑ, Νομικός, ο οποίος επί σειρά ετών ήταν διευθυντής του ανακριτικού τμήματος εμπρηστών του ΠΣ, μετά από ειδική εκπαίδευση στις ΗΠΑ.
Περιγράφει με τον πιο γλαφυρό τρόπο το προφίλ των πυρομανών, οι οποίοι είναι μία ειδική κατηγορία εμπρηστών.
Εξηγεί στη μελέτη του ο έμπειρος αξιωματικός, ότι η πυρομανία προέρχεται από τις λέξεις πυρ και μανία, που σημαίνει μια ασυγκράτητη, ακαταμάχητη επιθυμία, δηλαδή ο πυρομανής καταλαμβάνεται από τη μανία πρόκλησης φωτιάς.
Χαρακτηρίζει τον πυρομανή ως επί το πλείστον, ψυχικά διαταραγμένο. Μάλιστα οι περιπτώσεις αυτές αγγίζουν το 60% των πυρομανών. Φέρουν δε, συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και έχουν συγκεκριμένη συμπεριφορά.
Κατά 70% οι πυρομανείς που είναι ψυχικά ασθενείς, έχουν χαμηλή νοημοσύνη κάτω του μετρίου, όπως λέει ο έμπειρος αξιωματικός στη μελέτη του, δηλαδή έχουν νοητική ανεπάρκεια, σύμφωνα με έρευνες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι πυρομανείς στη φυσιολογική τους ζωή επιδεικνύουν υπέρμετρο ενδιαφέρον και είναι παθιασμένοι με οτιδήποτε έχει σχέση με τις πυρκαγιές και τις συνέπειές τους. Δείχνουν έκδηλο και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για εθελοντική προσφορά για τις πυρκαγιές. Μάλιστα αυτό είναι και το άλλοθι τους.
Συνήθως είναι οι πρώτοι που τρέχουν στις πυρκαγιές για την κατάσβεσή τους, ως εθελοντές δασοπυροσβέστες ή δραστηριοποιούνται ακόμη και στους δασοπυροσβέστες του δήμου τους. Σύμφωνα με την έρευνα του κ. Γκουρμπάτση, υπάρχει μια ιδιότυπη νοσηρή σχέση πυρομανίας και εθελοντισμού. Στους πυρομανείς, αρέσει να επισκέπτονται πυροσβέστες και πυροσβεστικούς σταθμούς, ενώ συχνά αναγγέλλουν στην πυροσβεστική, φωτιές που έχουν βάλει οι ίδιοι ή ακόμη και ψεύτικες πυρκαγιές προκειμένου να τους βλέπουν να κινητοποιούνται, γιατί διεγείρονται σεξουαλικά με τους ήχους των σειρήνων και των πυροσβεστικών σημάτων και οχημάτων.
Ακούν συχνά τις συχνότητες που εκπέμπουν οι πυροσβέστες και άλλοτε παρεμβαίνουν για να τους παραπλανήσουν και να διασπείρουν ή να απομακρύνουν από το συμβάν τις δυνάμεις πυρόσβεσης και άλλες φορές για να καθοδηγήσουν τις πυροσβεστικές δυνάμεις προς το σωστό σημείο προκειμένου να τις δουν να καταφθάνουν γρήγορα και να ικανοποιηθούν από την παρουσία τους.
Η πρόκληση πυρκαγιάς από άλλο άτομο, αρχικά τους διεγείρει, αλλά τους κάνει ταυτόχρονα να λειτουργήσουν και ανταγωνιστικά.
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι πυρομανείς εκδηλώνουν φαινόμενα σεξουαλικής διέγερσης ή ικανοποίησης σεξουαλικών ορμών από τη φωτιά ή σεξουαλικής διαστροφής.
Η φλόγα τους προκαλεί μια ασυνείδητη σεξουαλική διέγερση, ενώ η μορφή και η κίνηση της φλόγας υποβάλλουν σ’ εκείνους την εικόνα του φαλλού σε στύση.
Τα συμπεράσματα αυτά προέκυψαν από μελέτη που έγινε σε κρατούμενους για εμπρησμό σε φυλακές των ΗΠΑ, όπου το 60% των περιπτώσεων αυτών επρόκειτο για άτομα με σοβαρές ψυχολογικές και κοινωνικές δυσκολίες στις σχέσεις τους με τις γυναίκες.
Οι πυρομανείς στην πλειοψηφία τους είναι άτομα με σεξουαλικά προβλήματα. Συνήθως δεν έχουν σχέση ή δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τη σχέση τους ή ακόμη τους απορρίπτουν οι γυναίκες τις οποίες επιθυμούν.
Οι πυρομανείς γίνονται αντιληπτοί δια γυμνού οφθαλμού, αφού βρίσκονται συνήθως μπροστά στη φωτιά και κοκκινίζει το πρόσωπό τους από την ηδονή κι αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που τους προδίδει. Πολλές φορές δείχνουν χαρούμενοι βλέποντας το καταστροφικό έργο της φωτιάς και ηδονίζονται. Ερεθίζονται στη θέα της φωτιάς και συνήθως έχουν το ένα χέρι στην τσέπη, ακουμπώντας τα γεννητικά τους όργανα που έχουν ερεθιστεί εκείνη τη στιγμή. Έτσι συνήθως εντοπίζονται από τις αρμόδιες αρχές.
Τα άτομα που βάζουν φωτιές είναι αγχώδη, με αισθήματα ανεπάρκειας, ανήσυχα, υπερκινητικά και πολύ ταραγμένα πριν τον εμπρησμό, με χαρακτήρα ευερέθιστο, βίαιο, επιθετικό και παρορμητικό, έχοντας συνολικά έλλειψη ορθής κρίσης και διακρίνονται από διαπροσωπικές συγκρούσεις.
Τα κλινικά διαγνωστικά κριτήρια των πυρομανών αποτελούν η κατάθλιψη, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, η μικρή ικανότητα να αντιμετωπίσουν και να διαχειριστούν το άγχος.
Τα άτομα αυτά, κατά τον κ. Γκουρμπάτση πρέπει να κρίνονται ως άτομα ελαττωμένου καταλογισμού.
