Από τον Γιάννη Λοβέρδο μέχρι δεκάδες πολιτικούς όλων των παρατάξεων, η πολιτική ευελιξία έχει γίνει τρόπος επιβίωσης. Το ερώτημα είναι: γιατί οι πολίτες ξεχνούν τόσο εύκολα;
Όταν η συνέπεια γίνεται… πολυτέλεια
Η πρόσφατη υπόθεση του Γιάννη Λοβέρδου, που βρέθηκε από την αρθρογραφία στην πολιτική σκηνή και τώρα στη θέση του υφυπουργού Εξωτερικών, είναι μια κλασική περίπτωση πολιτικής «κολοτούμπας». Από τη δημόσια υποστήριξη στη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία, τώρα ο ίδιος επιχειρεί να ανασκευάσει τις δηλώσεις του, υποστηρίζοντας ότι τα λόγια του παρερμηνεύτηκαν. Ωστόσο, δεν είναι ο μόνος. Είναι απλώς ακόμη ένας κρίκος στην αλυσίδα πολιτικών που λένε ό,τι βολεύει τη στιγμή, ελπίζοντας ότι κανείς δεν θυμάται τι έλεγαν πριν. Και το χειρότερο; Αυτή η τακτική πιάνει.
Η μνήμη των ψηφοφόρων ως «άλλοθι»
Οι πολιτικοί στηρίζονται σε μια απλή αλήθεια: ο μέσος πολίτης δεν θυμάται ή δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στις παλαιότερες δηλώσεις τους. Τα ΜΜΕ, αντί να τους εκθέτουν, συχνά τους προσφέρουν βήμα για να «διορθώσουν» τις απόψεις τους χωρίς να πιεστούν ιδιαίτερα. Οι πολίτες από την πλευρά τους, είτε λόγω απογοήτευσης είτε λόγω αδιαφορίας, φαίνεται να αποδέχονται αυτή τη συνεχή εναλλαγή θέσεων, χωρίς να τιμωρούν όσους το κάνουν.
Η επικοινωνιακή διαχείριση ως εργαλείο εξαπάτησης
Στη σύγχρονη πολιτική, το αφήγημα έχει μεγαλύτερη σημασία από την ουσία. Οι πολιτικοί έχουν μάθει να αποφεύγουν την ευθύνη, επαναδιατυπώνοντας τις θέσεις τους κατά περίπτωση. Η φράση «αυτό δεν είναι ακριβώς έτσι» είναι πλέον μέρος της πολιτικής ρητορικής, όπως και η δικαιολογία της «διαφορετικής συγκυρίας».
Το τίμημα της πολιτικής ασυνέπειας
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η αλλαγή θέσεων, αλλά η έλλειψη πολιτικού κόστους για όσους το κάνουν. Αν οι πολίτες ανέχονται τη διγλωσσία, τότε οι πολιτικοί δεν έχουν κανένα λόγο να είναι συνεπείς. Αυτό οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο αναξιοπιστίας, όπου οι πολιτικοί προσαρμόζουν τα λεγόμενά τους ανάλογα με τις συνθήκες, χωρίς να φοβούνται τις συνέπειες.
Χρειάζεται πολιτική μνήμη και απαίτηση συνέπειας
Οι πολίτες έχουν τη δύναμη να αλλάξουν αυτή την πραγματικότητα. Όσο συνεχίζουμε να ανεχόμαστε τις «κολοτούμπες», τόσο οι πολιτικοί θα συνεχίζουν να τις κάνουν ατιμώρητοι. Η ενημέρωση, η μνήμη και η απαίτηση για συνέπεια είναι τα μόνα όπλα απέναντι σε μια πολιτική κουλτούρα που βασίζεται στη λήθη και στον καιροσκοπισμό.
Μήπως, λοιπόν, ήρθε η ώρα να τους αποδείξουμε ότι δεν ξεχνάμε τόσο εύκολα;
