Το φαράγγι της Οξιάς. Στις παρυφές των Αγράφων, λίγα χιλιόμετρα από το Μουζάκι. Πρέπει να φτάσεις μέχρι εδώ για να συνειδητοποιήσεις τη δύναμη της φύσης. Το νερό που χτίζει κόσμους και τους γκρεμίζει. Αλήθεια, ποια ποσότητα νερού ήταν αυτή που μετέτρεψε σε κάμπο το στενό φαράγγι; Έναν κάμπο σπαρμένο με βράχια και κοτρόνια. Ο βιβλικός κατακλυσμός που συνόδεψε το πέρασμα του «Ιανού» το φθινόπωρο του 2020, παρέσυρε δέντρα, δρόμους, σπίτια και γεφύρια.
Πρωί της Κυριακής, τα βήματά μας ακολουθούν το πέρασμα της κοσμοχαλασιάς. Δεξιά η νέα, διευρυμένη κοίτη. Βαδίζουμε σε ότι απέμεινε από τον δρόμο που συνέδεε τους οικισμούς της Οξιάς ισορροπώντας στο ρείθρο, πάνω απόν γκρεμό. Πιο πέρα, τα ίχνη του δρόμου χάνονται, βαδίζουμε πάνω στη λασπωμένη πλαγιά. Όσο ανηφορίζουμε, όλο και μεγαλύτερο τμήματα ασφάλτου αποκαλύπτονται κάτω από τον χείμαρρο λίθων, χωμάτων και πεσμένων κορμών, αποτέλεσμα της κακοκαιρίας «Ντάνιελ» που έπληξε ολόκληρη τη Θεσσαλία το φθινόπωρο του 2023.
Ζούμε πλέον την εποχή των τεράστιων φυσικών καταστροφών. Κανένας δεν μπορεί να συλλάβει το μέγεθός τους αν δεν επισκεφτεί τους τόπους που επλήγησαν. Ίσως τότε συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος των ευθυνών μας.
Στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής, όπου ο δρόμος είναι σχετικά ανέπαφος, κάνουμε μια στάση για να αναλογιστούμε το πως και το γιατί. Στην απέναντι πλαγιά, ένα παλιό λιθόστρωτο μονοπάτι συνέδεε σπίτια και οικισμούς. Κάποιες σκέψεις να το ακολουθήσουμε απορρίπτονται, αφού δεν είμαστε σίγουροι για την ασφαλή πρόσβασή του. Θα συνεχίσουμε για το παλιό μονοπάτι που οδηγεί στο Πευκόφυτο, περνώντας κάτω από τον μεγάλο καταρράκτη.
Βαδίζουμε για λίγο στην φαρδιά κοίτη,, πάνω σε χοντρά λιθάρια. Αριστερά μας αποκαλύπτεται το βραχώδες υπόβαθρο της πλαγιάς, έτσι όπως το έκοψε η καταιγίδα. Εντυπωσιακοί πέτρινοι σχηματισμοί, μοιάζουν με φίδι που σέρνεται. Κοκκινωποί ασβεστόλιθοι με διακριτή στρώση, άλλοτε οριζόντια και άλλοτε εντελώς κατακόρυφη.
Μετά από 5 χλμ πορείας αφήνουμε τα υπολείμματα του δρόμου ανηφορίζοντας για τον καταρράκτη αλλά σύντομα το μονοπάτι κόβεται και η συνέχεια είναι αδύνατη.
Τα σύννεφα κατέβηκαν χαμηλά, σκέπασαν τις κορυφές και η βροχή ξεκίνησε να πέφτει σιγανά. Αναπόφευκτα πρέπει να επιστρέψουμε. Από τον ίδιο δρόμο πάλι, επιστρατεύοντας ομπρέλες και αδιάβροχα.
