Αγνοώντας το λαμπερό χιόνι των κορυφών, προτιμήσαμε μια πεζοπορία στις παρυφές του Κόζιακα για την περασμένη Κυριακή. Μια πορεία που θα μας οδηγούσε από το μοναστήρι του Βυτουμά στη Διάβα, μέσα από ρέματα, δάση και χωματόδρομους.
Η μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου σύμφωνα με γραπτές πηγές ιδρύθηκε το 1161 με έξοδα του Κωνσταντίνου Ταρχανιώτη και της συζύγου του Ζωής. Στον υπ΄αρίθμ. 141 κώδικα της Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (Μεγάλο Μετέωρο) που είναι αντίγραφο του 17ου αιώνα , υπάρχει αναφορά στην μονή του Βυτουμά που ισχυροποιεί την άποψη ότι κτίστηκε τον 12ο αιώνα. Στο παρελθόν η Μονή υπήρξε ανδρώα. Για πολλά χρόνια παρέμεινε εγκαταλελειμμένη, άλλοτε παραδόθηκε σε φωτιές και λεηλασίες, γι αυτό και δεν σώζονται στοιχεία μέχρι το 1600, έτος κατά το οποίο η Ι.Μονή ανιδρύθηκε – ανιστορήθηκε. Η κτητορική επιγραφή του καθολικού, μεταξύ άλλων αναφέρει ως ιδρυτές τον ιερέα Νικόλαο και τους γέροντες της κώμης Βυτουμά, επί Μητροπολίτου Λαρίσης Διονυσίου.
Το καθολικό της μονής βρίσκεται στο κέντρο του περιβόλου και μέχρι τον 18ο αι. αποτελούσε ενοριακό ναό. Το αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου καθολικό είναι μια τρίκλιτη βασιλική με υπερυψωμένο το κεντρικό κλίτος και μεταγενέστερο (1662) νάρθηκα στη δυτική του πλευρά. Ο ζωγραφικός διάκοσμος και το αξιόλογης τέχνης ξυλόγλυπτο τέμπλο του καθολικού χρονολογούνται στο 1600. Το ίδιο έτος φιλοτεχνήθηκαν και οι φορητές εικόνες της μονής που αποτελούν έργα του γνωστού αγιογράφου Δροσινού από το Φανάρι Καρδίτσας.
Το προσωνύμιο Βυτουμά, σύμφωνα με προφορική παράδοση, προέρχεται από έναν βυζαντινό οφικιάλιο ονόματι Βιτουμά, ο οποίος ήρθε από την Βασιλεύουσα και κατοίκησε σε αυτό το μέρος. Σήμερα στην Μονή εγκαταβιούν 11 μοναχές.
Περνώντας κάτω από το μοναστήρι ανηφορίζουμε κατά μήκος του ρέματος ανάμεσα σε θάμνους και βελανιδιές. Η βλάστηση κατά τόπους είναι τόσο πυκνή που αναγκαζόμαστε να σκύψουμε για να περάσουμε. Είναι ένα μονοπάτι κυνηγών και όχι πεζοπορίας.
Φτάνοντας στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής η βλάστηση αραιώνει. Κατηφορίζουμε μέσα σε τμήμα που πρόσφατα υλοτομήθηκε, στην ουσία απογυμνώθηκε από κάθε ίχνος δέντρου. Κρανίου τόπος. Από εδώ κατηφορίζουμε σε χωματόδρομο, από τους πολλούς που διασχίζουν αυτό το τμήμα του βουνού. Η κατεύθυνσή μας είναι βορειοανατολική και η πορεία μας εύκολη πλέον. Αριστερά μας η κορυφή Κίσσα, η βορειότερη του Κόζιακα, λαμπερή και βαρυφορτωμένη με το πρόσφατο χιόνι.
Τακτικά κόβουμε τις στροφές του δρόμου μπαίνοντας μέσα σε δάσος. Στο πρώτο μεγάλο ξέφωτο κάνουμε μια στάση για φαγητό και ξεκούραση και ξανά στον δρόμο που τώρα προσφέρει μια συναρπαστική θέα προς τον κάμπο της Καλαμπάκας. Βαδίζουμε δίπλα στις ανατολικές απολήξεις του Κόζιακα. Σκούρα πελώρια βράχια που καταλήγουν σε συντρίμμια. Ένα τοπίο μεγαλειώδες.
Ο δρόμος μας συμβάλλει με αυτόν που ανηφορίζει για την Κορομηλιά, έναν οικισμό – σκοπιά στον κάμπο. Στρίβοντας δεξιά κατηφορίζουμε για τη Διάβα, όπου φτάνουμε μετά από τρεισήμισι ώρες όμορφης πορείας.
Πηγή πληροφοριών https://www.imstagon.gr
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Την Κυριακή 19/2 έχουμε προγραμματίσει ανάβαση στην κορυφή Χιόλι (υψ. 1885 μ.) ξεκινώντας από την Καστανιά. Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες του συλλόγου στα γραφεία μας – Μπότσαρη 2, 2ος όροφος (δίπλα στον ΟΤΕ) κάθε Παρασκευή 9-10 μ.μ. στην ιστοσελίδα μας, καθώς και στη σελίδα μας στο Facebook.
