Ήταν ένα όμορφο πρωινό, όταν ένα λεωφορείο ξεκίνησε από τα Τρίκαλα με προορισμό την Αθήνα. Μέσα του, ταξιδεύαμε εμείς, οι μαθητές της Γ’ τάξης του 4ου Γυμνασίου Τρικάλων, κατενθουσιασμένοι με την εκδρομή, καθώς μας δινόταν η ευκαιρία να δούμε πράγματα μοναδικά στον κόσμο, όπως ο Παρθενώνας, μα περισσότερο χαιρόμασταν για το γεγονός πως για δύο μέρες «τέρμα» το σχολείο και τα διαβάσματα. Σε ολόκληρη τη διαδρομή δεν σταματήσαμε να συζητάμε για το τι επρόκειτο να επακολουθήσει και ο καθένας μας έκανε σχέδια με την παρέα του, για το πώς θα περάσουμε το βράδυ. Έτσι, οι ώρες κύλησαν γρήγορα και να, που περίπου στις δώδεκα η ώρα, φτάσαμε στην πρωτεύουσα.
Πρώτος σταθμός μας για εκείνη την ημέρα ήταν το μεγάλο μουσείο της Ακρόπολης. Οι καθηγητές μας χώρισαν σε δύο ομάδες και η καθεμία ξεναγός ανέλαβε την ομάδα της, αρχίζοντας την ξενάγηση στα διάφορα εκθέματα του μουσείου, με χρονολογική σειρά, έτσι ώστε να μπορούμε να παρακολουθούμε την ιστορία της Ακρόπολης από το ξεκίνημά της. Είδαμε αγάλματα αρχαϊκά, κόρες με το χαρακτηριστικό τους μειδίαμα και τη μετωπική στάση, κούρους, αετώματα και πολλά άλλα, ώσπου φτάσαμε σε ένα από τα σημαντικότερα εκθέματα, τα μάρμαρα του Παρθενώνα, από τα οποία λείπουν πολλά κομμάτια, γιατί βρίσκονται στο Βρετανικό μουσείο, κλεμμένα από τον λόρδο Έλγιν, πράγμα πολύ λυπηρό, μα και εξοργιστικό συνάμα.
Μετά την ξενάγησή μας στο μουσείο της Ακρόπολης, επισκεφτήκαμε το αρχαιότερο θέατρο στον κόσμο, το θέατρο του Διονύσου, αλλά δεν καθίσαμε εκεί πολλή ώρα, γιατί ήμασταν όλοι κουρασμένοι και πεινασμένοι από το πρωινό ταξίδι και την ξενάγηση στο μουσείο. Έτσι φύγαμε από εκεί, για να πάμε για το μεσημεριανό φαγητό. Οι καθηγητές μας οδήγησαν σε μια γραφική περιοχή, το Μοναστηράκι, και, αφού μας έδωσαν την ώρα και το σημείο συνάντησης, μας άφησαν ελεύθερους να πάμε να γευματίσουμε.
Έπειτα, όταν έφτασε η ώρα, συγκεντρωθήκαμε όλοι στο σημείο συνάντησης και φύγαμε, για να βρούμε το λεωφορείο που μας περίμενε να μας μεταφέρει στο ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει για τη διανυκτέρευσή μας.
Εκεί, αφού πήραμε τις κάρτες των δωματίων και κάναμε όλοι ένα ζεστό, χαλαρωτικό μπάνιο, ντυθήκαμε και πήγαμε για το δείπνο που μας παρείχε το ξενοδοχείο. Στην συνέχεια ξεκινήσαμε να πάμε να παρακολουθήσουμε ένα έργο στο θέατρο.
Η παράσταση που παρακολουθήσαμε ήταν απίστευτη. Δεν μπορούσε κανείς να την περιγράψει με λόγια. Το έργο ήταν καταπληκτικό και μείναμε όλοι κατενθουσιασμένοι και ικανοποιημένοι. Επρόκειτο για ένα έργο κλασικό, του αμερικανού συγγραφέα Άρθουρ Μίλλερ με τίτλο «Ήταν όλοι τους παιδιά μου». Η παράσταση αναφέρεται στην τραγική ιστορία μιας οικογένειας στην Αμερική, μερικά χρόνια μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Ο πατέρας είχε γίνει η αιτία να σκοτωθούν στρατιώτες της αεροπορίας, επειδή είχε στείλει ελαττωματικούς κυλίνδρους για τα πολεμικά αεροπλάνα, προκειμένου να σώσει την επιχείρησή του και για να αποφύγει τις συνέπειες, έριξε το φταίξιμο σ’ έναν υπάλληλό του, ο οποίος φυλακίστηκε άδικα για πάρα πολλά χρόνια. Μυστικά και ψέματα μιας οικογένειας. Ένα παρελθόν που απειλεί το παρόν της και βέβαια, όταν ανασυρθεί η αλήθεια στο φως, είναι πολύ αργά για όλους. Ο Μίλλερ μας φέρνει όλους αντιμέτωπους με μια σειρά ερωτημάτων, μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας και μας κάνει να αναρωτηθούμε για ζητήματα που σήμερα μας απασχολούν και πάλι όσο ποτέ. Ποια η ατομική μας ευθύνη; Ποια η κοινωνική; Πού αρχίζει και πού τελειώνει το ιδιωτικό και δημόσιο συμφέρον; Δικαιούμαστε εν ονόματι της προστασίας των δικών μας ανθρώπων να παραγνωρίζουμε το συμφέρον του συνόλου; Ο Μίλλερ θέτει τα ερωτηματα με ένα θαυμαστό τρόπο, χωρίς ίχνος διδακτισμού, μέσα από ένα συναρπαστικό και βαθιά συγκινητικό έργο. Μετά από την παράσταση γυρίσαμε στο ξενοδοχείο.
Την επόμενη ημέρα, επισκεφτήκαμε την ξακουστή σε όλο τον κόσμο Ακρόπολη με τον επιβλητικό Παρθενώνα. Εδώ δεν χρειάζεται να πω τίποτα παραπάνω, γιατί τα λόγια είναι λίγα, ενώ τα συναισθήματα που νιώθει κανείς είναι πολλά, όταν αντικρίζει τα αριστουργήματα που δημιούργησαν οι πρόγονοί του πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια.
Επόμενη στάση ήταν ο λόφος της Πνύκας, το μέρος όπου λειτουργούσε η Εκκλησία του δήμου και συγκεντρωνόταν ο λαός των Αθηναίων. Εκεί ο Αθηναίος πολίτης ψήφιζε για τα σπουδαία θέματα της πόλης του και κατά συνέπεια δικά του, όπως θέματα ειρήνης και πολέμου ή νόμους που προσδιόριζαν την καθημερινότητά του.
Στη συνέχεια, επισκεφτήκαμε την Βουλή μας, όπου καθίσαμε στα έδρανα των βουλευτών και μάθαμε χρήσιμα πράγματα για την διακυβέρνηση της χώρας. Επίσης, έξω από την Βουλή παρακολουθήσαμε και την αλλαγή της φρουράς μπροστά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, ένα θέαμα σπάνιο για μας και φανταστικό. Τόσο γρήγορα κι ευχάριστα πέρασε η ώρα, ώστε δεν συνειδητοποιήσαμε ότι έπρεπε να πάμε για φαγητό. Γι’ αυτό το λόγο διαλέξαμε ένα όμορφο μέρος, κοντά στο Σύνταγμα, για να φάμε.
Δυστυχώς όμως έφτασε και η ώρα να αναχωρήσουμε από την Αθήνα για τα Τρίκαλα, και να πάρει τέλος αυτή η εκδρομή. Παρόλα αυτά το κέφι μέσα στο λεωφορείο δεν μειώθηκε καθόλου σε όλη την διαδρομή του γυρισμού, χαρίζοντάς μας έτσι έναν όμορφο επίλογο. Αυτή η εκδρομή ήταν, με λίγα λόγια, υπέροχη και όσα χρόνια και αν περάσουν θα έχουμε να θυμόμαστε αυτές τις δύο φανταστικές μέρες που περάσαμε στην Αθήνα.
Θα ήταν παράλειψη εάν δεν ευχαριστούσα τους καλούς μας συνοδούς καθηγητές, την κυρία Βαναργιώτη, τον κύριο Κωνσταντινίδη, την κυρία Βαρμπομπίτη και την κυρία Παναγοπούλου, οι οποίοι για χάρη μας διέθεσαν τον προσωπικό τους χρόνο και ανέλαβαν την ευθύνη να υλοποιήσουν αυτήν την εκπαιδευτική εκδρομή, που θα μας μείνει αλησμόνητη…
Αλέξανδρος Πετρίδης
Μαθητής του Γ2 Γυμνασίου Τρικάλων «Γιώργος Σεφέρης»
Αφήστε το σχόλιό σας