Πέρασαν 8 χρόνια από την πρώτη και μοναδική ανάβαση του συλλόγου μας στην Σκλίβα.
Τότε, Οκτώβρης του 2010, ξεκινήσαμε από τη Μηλιά Ασπροποτάμου για να φτάσουμε στην κορυφή ακολουθώντας κυρίως τον χωματόδρομο που οδηγεί στις ορεινές βοσκές εξυπηρετώντας τα κοπάδια αγελάδων που διατηρούν οι κάτοικοι της περιοχής.
Η Σκλίβα είναι ένα πολύ κακοτράχαλο βουνό που με κατεύθυνση Β-Ν υψώνεται ακριβώς πάνω από τη ροή του Ασπροποτάμου ενώ στα δυτικά χωρίζεται από την Κακαρδίτσα στην οποία γεωγραφικά ανήκει με την κοιλάδα, στο βάθος της οποίας κυλά το ρέμα της Τζούρτζιας. Είναι ένα πραγματικό τείχος που απομονώνει την κοιλάδα της Τζούρτζιας από αυτήν του Ασπροποτάμου.
Για τη δεύτερη ανάβασή μας στην κορυφή, επιλέξαμε μια πιο μακρυνή διαδρομή αλά πολύ ομορφότερη όπως αποδείχτηκε. Αφετηρία μας η κοίτη του ποταμού, λίγο μετά το Κατάφυτο. Ένας δασικός δρόμος συνεχίζει ανηφορίζοντας, διακλαδιζόμενος σε πολλές κατευθύνσεις. Πρόσφατες υλοτομήσεις σωρεύουν τους κορμούς των ελάτων στο πλάι του δρόμου. Η λάσπη από τις βροχές της προηγούμενης εβδομάδας κάνει την εμφάνισή της σε πολλά σημεία του δρόμου. Σήμερα όμως είναι μια μέρα λαμπερή, μάλλον ανοιξιάτικη παρά καλοκαιρινή.
Βγαίνοντας από το δάσος, αφήνουμε τον δρόμο που απομακρύνεται και ανεβαίνουμε απότομα σε πυκνή θαμνώδη βλάστηση για να ξαναβρούμε το τέλος του χωματόδρομου αρκετά ψηλότερα. Από εδώ κατεβαίνουμε στο ρέμα ακολουθώντας ευδιάκριτο μονοπάτι και στη συνέχεια ανηφορίζουμε στο διάσελο ανάμεσα στη Σκλίβα και τον Καταραχιά. Είναι μια πολύ απότομη ανάβαση που απαιτεί προσπάθεια για να καλυφθεί μια υψομετρική διαφορά 300 περίπου μέτρων. Εδώ χωρίζεται η Σκλήβα από τις αντικρυνές κορυφές Καταραχιάς και Τσούμα Πλαστάρι με έναν χαμηλότερο αυχένα. Στη βάση τους διατηρούνται ακόμα κάποια χιόνια.
Ολόκληρη η πλαγιά σκεπάζεται από πλούσια βλάστηση με άπειρα αγριολούλουδα. Όπως ο Μάης στον κάμπο. Σύννεφα λευκά δρασκελίζουν τις κορφές της Κακαρδίτσας κρύβοντας παροδικά τον ήλιο.
Μια τελευταία προσπάθεια στην απότομη ράχη και νάμαστε στην υψηλότερη απόληξη του βουνού. Κάτω από τα πόδια μας η στράτα των κυρατζήδων που ένωνε παλιά τη Θεσσαλία με την Ήπειρο, το «Μαντάνι του Δαίμονα», η βρύση του Γκρέκου, τα «Κριθάρια», το επίφοβο πέρασμα του Καταραχιά, σημάδια παλιάς και αξέχαστης πορείας από τη Τζούρτζια μέχρι το Ματσούκι. Στα δυτικά, γυαλίζουν τα νερά του Ασπροποτάμου.
Κάτω από τον κώνο του Καπ Γκρας απλώνονται τα σπίτια της Πολυθέας. Στο βορειότερο σημείο, το Περιστέρι. Ξεχωρίζει η κορυφή του, ο χαρακτηριστικός κώνος της Τσουκαρέλας. Στα πόδια του βουνού το Χαλίκι, το έσχατο χωριό του νομού μας, τροφός του Ασπροποτάμου.
Επιστρέφουμε ακολουθώντας μια νοτιότερη διαδρομή, μακρυνότερη αλλά ακόμα πιο όμορφη από αυτή της ανάβασης. Τα νερά του Ασπροπόταμου, στο τέλος της μέρας είναι μια λύτρωση για τα ταλαιπωρημένα πόδια μας.
Το Σαββατοκύριακο 7-8/7 είναι προγραμματισμένο διήμερο στα Άγραφα με διαδρομή Ντελιδίμι – Ασπρόρεμα – Τρία σύνορα – Φουντωτό.
Η διαμονή θα γίνει σε ξενώνα στα Επινιανά.
Περισσότερες πληροφορίες στα γραφεία του συλλόγου – Ομήρου 6, κάθε βράδυ Παρασκευής από τις 9 έως τις 10. Η διεύθυνση της ιστοσελίδας μας είναι: www.trikalasport.gr και στο τηλέφωνό μας 2431072077.
