Χθες το απόγευμα πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του δημοτικού συμβουλίου νέων. Σκοπός ήταν να τους παρουσιάσουμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ένας Δήμος και να τους ενημερώσουμε για τα επόμενα βήματα. Για το λόγο αυτό ήταν προγραμματισμένο να μιλήσει ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου και είχε γίνει συνεννόηση να παραστούν και δύο αντιδήμαρχοι να παρουσιάσουν τις αρμοδιότητές τους.
Το ευχάριστο σε όλη την ιστορία είναι ότι είχαμε μεγάλη συμμετοχή και ενθουσιασμό των νέων, που δίνει μια πραγματικά αισιόδοξη νότα για το μέλλον του εγχειρήματος.
Παρά λοιπόν το γεγονός ότι αυτοί οι νέοι, ηλικίας 14-28, ανταποκρίθηκαν να συμμετάσχουν στην πρώτη συγκρότηση του δημοτικού συμβουλίου νέων, ο μεν πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου δεν ήρθε καν παρά την προγραμματισμένη ομιλία του, οι δε αντιδήμαρχοι ήρθαν μόλις στο τέλος της παρουσίασης, όπου και απλά συστήθηκαν χωρίς να παρουσιάσουν τους τομείς αρμοδιότητας τους (εξαίρεση αποτέλεσε εν προκειμένω του αντιδημάρχου Παιδείας).
Και σκέφτομαι την επόμενη μέρα, όπου και αυτοί αλλά και άλλοι υποψήφιοι πολιτικοί, θα βγουν και θα πουν τα <<λόγια τα μεγάλα>> ότι ενδιαφερόμαστε για τους νέους και στόχος είναι να ενισχύσουμε τη συμμετοχή τους στα κοινά…. Μία δήλωση αποδεδειγμένα από τη συμπεριφορά τους υποκριτική. Για μια φωτογραφία και ένα δελτίο τύπου που απεικονίζουν μόνο τη στιγμή, παραβλέποντας ότι η ζωή και τα έργα απαιτούν διαδικασία και συνεχή παρουσία.
Δεν είμαι μόνο οργισμένος αλλά και πολύ απογοητευμένος. Καθημερινά αποδεικνύεται ότι τα κίνητρα των διαφόρων πολιτευτών είναι μονάχα να φανεί ότι ενδιαφέρονται για τους νέους, χωρίς όμως στην πράξη να υφίσταται ούτε η ελάχιστη προσπάθεια .
Ως ο νεότερος εκπρόσωπος του ΔΣ πραγματικά θλίβομαι – μολονότι δεν εκπλήσσομαι – να βλέπω τους συναδέλφους μου να περιφρονούν τέτοιες προσπάθειες, επιδεικνύοντας έμπρακτα απαξίωση του εγχειρήματος. Και εν τέλει απορούμε για ποιο λόγο δεν συμμετέχουν οι νέοι στα κοινά, για ποιο λόγο δεν ψηφίζουν, γιατί αισθάνονται αποτροπή προς την πολιτική ή γιατί αδιαφορούν και γιατί απαξιώνουν τους θεσμούς. Ακριβώς γιατί στο βωμό των τύπων, των ψήφων και των “κατόπιν ενεργειών μου” πλέον δεν κάνουμε πολιτική αλλά εκλογικό μάρκετινγκ. Και λέμε ότι ελπίζουμε στη νέα γενιά…
<<Και τα αφήσαμε όλα για το αύριο [...] Όλα όλα Σαλονικιέ μου, για αυτό το αύριο που δεν θα έρθει ποτέ.>>
Χρόνης Μίσσιος – Χαμογέλα ρε…τι σου ζητάνε;
