Ήσουν γλυκιά, ήσουν καλή
ευαίσθητη, φιλότιμη κι ευγενική ψυχή,
είχες τις χάρες όλες.
Όμως μας έφυγες νωρίς
κι είναι ο πόνος μας αβάστακτος, βαρύς.
Γιατί βιάστηκες τόσο πολύ;
Σε κούρασε, σ’ αδίκησε ετούτη η ζωή.
Μας λείπεις αδερφή.
Η Ελενίτσα μας δε πρόλαβε να σ’ αποχαιρετήσει,
να σε δει, πικράθηκε πολύ.
Κλαιν τα παιδάκια σου, ο άντρας σου,
εγώ η αδερφή σου, ο αδερφός
και ο μικρούλης σου εγγονός
ζητάει να σε δει.
Θέλει ν’ ακούει τα παραμύθια σου,
τα τραγουδάκια σου που λέγατε μαζί.
Τί να του πούμε αδερφή;
Για μας θα είσαι πάντα εδώ,
μες τις καρδιές μας ανεκτίμητο φυλαχτό,
αστέρι λαμπερό στον ουρανό,
θα μας κοιτάς από ψηλά,
ώσπου να ανταμώσουμε ξανά
στην άλλη την αιώνια ζωή,
Ρουλίτσα μας πολυαγαπημένη μας,
ξεχωριστή μου αδερφή.
Ξεκουράσου τώρα εκεί, κοιμήσου εν ειρήνη
αγαπημένη μου αδερφή,
στην όμορφη, παραδεισένια τη ζωή.
Ο φιλεύσπλαχνος Θεός μας ας αναπαύσει
τη ψυχούλα σου, Ρουλίτσα μου, αδερφούλα μου. Αμήν.
Μ. Μ.
