Απορούμε σήμερα πως η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ περιφρόνησε το 70 % των Ελλήνων που επιθυμούσε να γίνει δημοψήφισμα και ξεπούλησε εν ψυχρώ την Μακεδονία. Ξέρετε ο πόλεμος ενάντια στην Ελλάδα και την Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχειανεξάρτητα από την κυβέρνηση που έχουμε στην Ελλάδα. Μήπως την αλλαγή στο πως γράφουμε την ελληνική γλώσσα με την επιβολή του Μονοτονικού, που ρήμαξε την Ελληνική Παιδεία, δεν την έκανε το ΠΑΣΟΚ ;
Αυτό που δεν μας περνάει από το μυαλό είναι ότι οι κυβερνήσεις μπορούν και πολεμούν την Ελλάδα και την Ορθόδοξη Εκκλησία, επειδή οι περισσότεροι Έλληνες είμαστε ανεύθυνοι. Μια από τις αιτίες για την ανευθυνότητα που έχουμε οι Έλληνες της δικιάς μας γενιάς και της προηγούμενης, είναι ότι μετά από τον Εμφύλιο Πόλεμο οι περισσότεροι φοιτήσαμε στα κατηχητικά των θρησκευτικών οργανώσεων. Τότε ήταν τόσο πολλοί οι μαθητές αυτών των κατηχητικών που συμμετείχαν στις παρελάσεις !
Ο πυρήνας των θρησκευτικών οργανώσεων είναι οι θεολόγοι των Αδελφοτήτων «Σωτήρ», «Ζωή», «Σταυρός», «Λυδία» και πολλών άλλων. Προσωπικά ήμουν στα κατηχητικά του «Σωτήρα» περίπου για μια δεκαετία και είμαι ευγνώμων για πολλά που ωφελήθηκα. Γιατί οι θρησκευτικές οργανώσεις έχουν προσφέρει στην Ελλάδα σε πολλούς τομείς, ιεραποστολικούς, φιλανθρωπικούς, εθνικούς. Στην Γερμανική Κατοχή ήταν οι άγγελοι που πήγαιναν τρόφιμα στους φυλακισμένους. Στα συλλαλητήρια για την Μακεδονία ήταν πρωτοπόροι.
Μας έλεγε ο μακαριστός μητροπολίτης Κονίτσης Σεβαστιανός, γνωστός για τους αγώνες του για την Βόρειο Ήπειρο (προερχόταν από την οργάνωση του «Σωτήρα»): «Να μην αφήνετε τα μαθήματά σας για την οργάνωση, απλώς τον χρόνο που διαθέτουν οι συμφοιτητές σας στο καφενείο, εσείς να τον περνάτε στο εντευκτήριο της οργάνωσης». Δηλαδή στον χώρο της οργάνωσης με ελεγχόμενη παρέα θα ήμασταν ασφαλισμένοι από τις προσβολές του κακού.
Καταλάβατε λοιπόν πως γινόταν η καλλιέργεια της ανευθυνότητας, της ανωριμότητας ; Ναι, θα ακούσω το μάθημα του κατηχητικού, αλλά μετά θα συναναστραφώ με όλους τους ανθρώπους σε όλους τους χώρους, εκτός εννοείται από τους χώρους της φανερής αμαρτίας. Αυτό φυσικά συχνά θα βάζει σε δοκιμασία την πίστη μου, αλλά θα με εμπλουτίσει με εμπειρίες της πραγματικότητας και έτσι σιγά σιγά θα γίνομαι ώριμος και υπεύθυνος.
Ναι, οι άνεμοι είναι ταλαιπωρία για το δεντράκι, το αναγκάζουν όμως να βάλει βαθιά τις ρίζες του για να επιβιώσει.Με το να δημιουργούν μια «γυάλα» προστασίας για αυτούς που είναι στα κατηχητικά τους οι θρησκευτικές οργανώσεις, απλώς δεν τους βοηθούν να γίνουν υπεύθυνοι. Οι άνθρωποι του Θεού δεν έχουν διαφορετικό ντύσιμο, συμπεριφορά, λόγια,από τους άλλους, αλλά διαφορετική καρδιά. Γι’ αυτό και προχθές στο Ευαγγέλιο της Κυριακής, μας είπε ο Χριστός ότι στην Δευτέρα Παρουσία το κριτήριο θα είναι πόσο σπλαχνική προς τους άλλους ήταν η καρδιά μας.
Μου έλεγε παλιά (μακαρίτης τώρα)ένας θεολόγος του «Σωτήρα», διευθυντής για πολλά χρόνια φοιτητικού οικοτροφείου : «Ευτυχώς κάποια παιδιά μου έβγαλαν βιβλιάριο του ΟΓΑ και μπορώ τώρα που γέρασα να παίρνω τα φάρμακά μου». Η οργάνωση που δεν είχε την πρόνοια να ασφαλίσει με κάποιο τρόπο τους θεολόγους που εργαζόντουσαν γι’ αυτή μια ζωή, για να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στα γεράματά τους, δεν είναι αναμενόμενο το να καλλιεργεί την ανευθυνότητα στα κατηχητικά της ;
Πριν τρία χρόνια συμμετείχα σε Παιδαγωγικό Συνέδριο που γινόταν υπό την αιγίδα της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης και οργανωτής ήταν ο «Μέγας Βασίλειος» (σύλλογος του «Σωτήρα»). Στο τέλος μας μοίρασαν μια εικονίτσα που έγραφε από πίσω : «Ο Χριστιανός είναι υποχρεωμένος να είναι χαρούμενος». Ποια σχέση έχουν αυτές οι «υποχρεώσεις», τα «πρέπει» με την ελευθερία, το φιλότιμο, την άνεση, που δίδασκαν οι άγιοι Πορφύριος καιΠαΐσιος ;
«Ούτος ο λαός ταις χείλεσί με τιμά, η δε καρδία αυτών πόρρω απέχει απ’ εμού. Μάτην δε σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας εντάλματα ανθρώπων» (Μαρκ.Ζ΄6). Αυτός ο λόγος του Ευαγγελίου συχνά εφαρμόζεται στην «καθοδήγηση» που κάνουν οι θρησκευτικές οργανώσεις. Τον Χριστό που είναι το οξυγόνο που δίνει ζωή στην ψυχή, τον κάνουν διοξείδιο του άνθρακα που πνίγει την ψυχή. Ναι, δυστυχώς, πολλά που διδάσκουν δεν είναι εντολές του Χριστού, αλλά είναι εντολές ανθρώπων !
Χαράλαμπος Παπαδόπουλος
Αφήστε το σχόλιό σας