Βαρόμετρο παγκόσμιων εξελίξεων η συνάντηση με τη νέα “Γιάλτα” προ των πυλών
Αναμφίβολα θα είναι το γεγονός των τελευταίων ετών η επίσημη συνάντηση Πούτιν – Τραμπ στις 16 Ιουλίου στο Ελσίνκι.
Από το αποτέλεσμα της, θα εξαρτηθούν πολλά παγκοσμίως.
Πρωτίστως η διεθνής ασφάλεια, η έκβαση των περιφερειακών πολέμων, η πορεία της παγκοσμιοποίησης και ο εμπορικός πόλεμος που ήδη έχει ξεκινήσει. Και το βασικότερο: οι νέες ζώνες επιρροής των δύο υπερδυνάμεων και ειδικότερα η γεωγραφική περιοχή των Βαλκανίων, στο πλαίσιο της νέας γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής, όπως θα διαμορφωθεί μετά τη συνάντηση των δύο κορυφαίων ηγετών του πλανήτη.
Είναι όμως, και κάτι ακόμη. Σε μια ενδεχόμενη συμφωνία Ρωσίας – ΗΠΑ ίσως έχουμε την επανάληψη του 1975 όπου προέκυψε η χάρτα ύφεσης και αφοπλισμού και υπογράφηκαν πολλές συμφωνίες με την τότε ΕΣΣΔ και τις ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο που επιλέχθηκε το Ελσίνκι τελικά για τη συνάντηση κορυφής. Πρόκειται για μια σημειολογική κίνηση.
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο όμως, βρίσκει αντίθετους, τα γεράκια του Πενταγώνου, το βιομηχανο-στρατιωτικό τραστ, τις ευρωπαϊκές ελίτ και ολιγάρχες. Έτσι εξηγείται άλλωστε και ο χορός των κατευθυνόμενων δημοσιευμάτων γνωστών διεθνών ΜΜΕ.
Γεγονός είναι πάντως ότι η ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και των ΗΠΑ θα βοηθήσει στην επίλυση μια σειρά από περιφερειακά και παγκόσμια θέματα. Μετά τη συνάντηση της Δευτέρας, η οποία θα είναι πολύωρη, θα υπάρξει και σχετική κοινή συνέντευξη τύπου. Και όπως μας ενημερώνει ο εκπρόσωπος του γραφείου του ρώσου προέδρου Γιούρι Ουσακόφ, μετά τη σύνοδο Κορυφής, θα υπάρξει κοινή δήλωση «η οποία θα περιγράφει συνοπτικά τα επόμενα βήματα των δύο πλευρών όσον αφορά στη βελτίωση των διμερών σχέσεων και αναφορά στην κοινή δράση στο διεθνές περιβάλλον στο πλαίσιο της διατήρησης της διεθνούς σταθερότητας και ασφάλειας». Δηλαδή, ο Ρώσος αξιωματούχος ήδη προϊδεάζει τα επί μέρους κέντρα εξουσίας, για το γενικό πλαίσιο δράσης το αμέσως επόμενο διάστημα.
Τι έχουμε λοιπόν ως δεδομένα; Πρώτον, την ένταξη όλων σχεδόν των κρατών (πλην Αργεντινής λόγω Μάκρι, η Βραζιλία ανήκει στις χώρες BRICS) στη ζώνη επιρροής της Ρωσίας, οι οποίες συνάπτουν διμερείς στρατιωτικές συμφωνίες, με εξοπλιστικά προγράμματα κλπ. Τελευταίο το Μεξικό, με τη νέα ηγεσία του, αρχίζει τις διαπραγματεύσεις. Δεύτερον, την οσονούπω οριστική παύση των εχθροπραξιών στη Συρία, με αδιαφιλονίκητο ηγέτη της ευρύτερης περιοχής πλέον, την Ρωσία. Ποιες λοιπόν, περιοχές του πλανήτη βρίσκονται υπό εκκρεμότητα και αναμένουν διευθέτηση;
Η πολύπαθη Βαλκανική χερσόνησος, για την οποία υπάρχει έντονο ρωσικό ενδιαφέρον και η Κορεατική χερσόνησος, για την οποία ενδιαφέρεται έντοναη Ουάσιγκτον.
Σύμφωνα λοιπόν με πληροφορίες, στη συνάντηση κορυφής της Δευτέρας, θα υπάρξει και η διευθέτηση αυτών των δύο ζητημάτων. Πως θα οριστεί λοιπόν ο νέος χάρτης; Κατ´ αρχήν, στο πλαίσιο αυτής της “νέας Γιάλτας” η Ουάσιγκτον, επιθυμεί τη δημιουργία ενός ενιαίου αλβανικού χώρου, τον οποίο θα ελέγχουν απολύτως και θα χρησιμεύει ως κάτοπτρο της ευρύτερης περιοχής. Άλλωστε υπάρχει έντονη δράση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών εκεί και επιπροσθέτως, μην ξεχνάμε το Μπόνστιλ, μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές αμερικανικές βάσεις παγκοσμίως, η οποία βρίσκεται στο Κοσσυφοπέδιο.
Έτσι, η ενοποίηση των επί μέρους “Αλβανιών” θα είναι το απόλυτο αίτημα Τραμπ κατα ΡΗ συνάντηση. Τι θα σημάνει αυτό; Πρώτον, την επαναφορά στην προτέρα σερβική επικράτεια, ενός τμήματος (βορειοανατολικό) του Κοσσυφοπεδίου, γεγονός που θα ικανοποιήσει το σερβικό αίσθημα.
Η ρωσική πλευρά ωστόσο, στο πλαίσιο της σύνδεσης των ορθοδόξων λαών ( το λεγόμενο ορθόδοξο τόξο), το οποίο αποτελεί και το μοναδικό πλέον όπλο για διείσδυση στα Βαλκάνια, θα ικανοποιηθεί με την ένταξη οριστικά στη ρωσική ζώνη επιρροής όλων των Σέρβων, από την Μπάνια Λούκα (Σερβική Βοσνία) έως τα Σκόπια, με στόχο την έξοδο στο Αιγαίο πέλαγος. Αυτό συνεπάγεται τον επικείμενο διαμελισμό των Σκοπίων, μέσω της ομοσπονδιοποίησης αυτού του συνονθυλεύματος που δημιουργήθηκε με την πλήρη προστασία του γερμανικού παράγοντα.
Ως “αντάλλαγμα” η ρωσική πλευρά, θα έχει έναν διακριτικό ρόλο παρατηρητή στην Κορεατική χερσόνησο, όπου ο Ντόναλντ Τραμπ θα έχει τον πρώτο λόγο. Είναι προφανές λοιπόν, ότι αυτός που θα “πληρώσει” ή θα είναι ολοκληρωτικά “χαμένος” από αυτό το αποτέλεσμα της Συνόδου Κορυφής στο Ελσίνκι, θα είναι η Γερμανία, καθώς θα δει να διαλύεται το σχέδιό της για τα Βαλκάνια, που με τόσο αριστοτεχνικό τρόπο φιλοτέχνησε, από την εποχή της διάλυσης της τότε Γιουγκοσλαβίας.
Ωστόσο, για να μην υπάρξει και η άμεση αντίδραση του Βερολίνου στη νέα αυτή ιδιότυπη “Γιάλτα”, ο Ντόναλντ Τραμπ, ξεκίνησε τον εμπορικό πόλεμο, που θα προκαλέσει ένα ισχυρό οικονομικό σοκ στο Βερολίνο της κυρίας Μέρκελ.
Όσο για το ΝΑΤΟ, απλώς υπακούει!
Απόστολος Ρόσσιος
