Ζούμε σε μία εποχή που το κύριο χαρακτηριστικό της είναι η αστάθεια, οι πορείες, οι διαδηλώσεις, οι εισβολές και το … τραπέζι, όπου ξαναμοιράζεται η πίτα της εξουσίας, όπως έγινε πρόσφατα στο Σότσι της Ρωσίας μεταξύ Πούτιν και Ερντογάν και στην Άγκυρα μεταξύ Αμερικανών και Τούρκων.
Λαοί εξοντώνονται, μνημεία πολιτισμού, ανεκτίμητης αξίας, καταστρέφονται. Φυλές μετακινούνται, εκατομμύρια πολιτών γίνονται …
λαθρομετανάστες, για μια καλύτερη ζωή. Δεκάδες και εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές χάνονται, χωρίς κανένα λόγο.
Η Μέση Ανατολή και η Ανατολική λεκάνη της Μεσογείου αλλάζουν … σύνορα.
Κραδασμοί φαίνονται και στα Βαλκάνια, μετά το βέτο του Προέδρου της Γαλλικής δημοκρατίας Μακρόν, για την Αλβανία και τα Σκόπια και την είσοδό τους στην Ε.Ε.
Στο μάτι του κυκλώνα φαίνεται πως βάζουν και την πατρίδα μας, η γεωπολιτική θέση της οποίας είναι πολύ σημαντική, από κάθε άποψη.
Θεωρείται «κλειδί» για όσα έγιναν στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο αλλά και για όσα λαμβάνουν χώρα στην περιοχή της Συρίας, Τουρκίας, Ιράκ και Ιράν.
Σήμερα, βέβαια, που η ενεργειακή πολιτική έχει πρωτεύουσα σημασία για την Ευρώπη και οι υδρογονάνθρακες είναι ένας κρυμμένος θησαυρός, ημικρή Ελλάδα έχει καθοριστικό ρόλο.
Αυτό το διαπιστώνουμε και με την εθνική μας επέτειο του έπους του 1940. Τότε που η «ΓερμανοΙταλική» μπότα άλλαξε τα πάντα στις τότε κοινωνίες και στα κράτη.
Το 1940, που άλλοι κράτησαν στάση ουδέτερη και άλλοι συμμάχησαν με τον ΓερμανοΙταλικό άξονα, ο Μεταξάς με τον Ελληνικό λαό είπαν το ΟΧΙ.
Αντίσταση προέβαλαν η Μεγάλη Βρετανία και η Μικρή Ελλάδα, είπε ο Τσώρτσιλ. Ο οποίος συμπλήρωσε με την περίφημη φράση ότι «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
Σ’ αυτούς τους κρίσιμους χρόνους, που τα Ευρωπαϊκά σύνορα άλλαξαν από την μια μέρα στην άλλη, οι Έλληνες ανταποκρίθηκαν με ομοψυχία στο προσκλητήριο της Ιστορίας.
Πολέμησαν με σθένος τις υπερδυνάμεις της εποχής εκείνης, Γερμανία και Ιταλία, και κατήγαγαν ανεπανάληπτες και πολύ χρήσιμες νίκες.
Παρά τον βαθύ διχασμό, αρνήθηκαν να υποταγούν και να υπακούσουν σε τελεσίγραφα, παίρνοντας δύναμη από το ένδοξο παρελθόν των προγόνων μας.
Το «Μολών λαβέ» και το «ή ταν ή επί τας» με το λάβαρο της Χριστιανοσύνης τους έδωσαν δύναμη και θάρρος, για να μεγαλουργήσουν.
Άνδρες, γυναίκες, κληρικοί και παιδιά, άφησαν στην άκρη ότι τους χώριζε και έδωσαν το παρών «αμυνόμενοι του Πατρίου εδάφους».
Τέτοιες μέρες, πριν από 79 χρόνια, η μικρή Ελλάδα και τα παιδιά της, προέταξαν τα στήθη τους για την εθνική ανεξαρτησία, για την τιμή και την υπόληψη, για την γη και το βιός τους.
Το «θαύμα» του 1940, έγινε και γιατί υπήρχε προετοιμασία και προπαρασκευή. Ο στρατός ήταν εξοπλισμένος και το κράτος έτοιμο, επειδή τα … σύννεφα του πολέμου πύκνωναν πολύ.
Αυτό το μήνυμα της ενότητας και της προετοιμασίας πρέπει να ληφθεί, ακόμα και σήμερα, αν και δεν υπάρχουν οι ίδιες συνθήκες.
Και σήμερα, όμως, οι συμμαχίες μετατοπίζονται, τα συμφέροντα αλλάζουν άρδην και εγείρονται διεκδικήσεις, που ξεπερνούν το Διεθνές Δίκαιο και επικρατεί το Δίκαιο του Ισχυροτέρου.
Το Μεγάλο Μήνυμα, του Έπους του 1940, είναι η ομόνοια και η προπαρασκευή.
Οι καιροί δεν είναι οι καλύτεροι και οι οιωνοί της διεθνούς πολιτικής … σκακιέρας δεν είναι άριστοι …
Γράφει ο Δρ. Κώστας Πατέρας, D.Ed., M.Ed., Ph.D., Πολιτευτής Τρικάλων
